Jean-Pierre Dolfen (72) uit Oostduinkerke is ‘gene gewone’. Quasi elke dag is hij op zijn fiets te vinden voor trainingstochten van verschillende uren. Onlangs reed hij op twee weken tijd Bordeaux-Parijs, de Strade Bianche en de Ronde van Lombardije.
“Op 21 en 22 mei fietste ik Bordeaux-Parijs, een traject van 670 km en 5.500 hoogtemeters. Ik ben toen in één stuk doorgereden, ik heb niet geslapen. Zaterdagmorgen ben ik vertrokken en zondagavond, na 32 uur op de fiets, aangekomen. Ik heb me na 350 km wel even opgefrist in het hotel waar mijn vrouw bleef slapen, maar dat duurde hooguit een uurtje.”
’s Anderendaags reed Jean-Pierre samen met vrouw Monique naar Siena om er zijn fietsclub Coxycycling te vervoegen, die daar een fietsvakantie had georganiseerd. En op donderdag was Jean-Pierre weer vertrokken voor de Strade Bianche.
“Dat is een race van 184 kilometer lang, waarvan meer dan een derde van het parcours langs onverharde wegen leidt. Toen een camion me in volle vaart voorbij reed, was het even stof slikken. Het was zwaar, want het was de hele middag meer dan 30 graden, net zoals tijdens Bordeaux-Parijs.”
Na dit tweede huzarenstukje ging het richting Bergamo, voor Jean-Pierre’s laatste doel, de Ronde van Lombardije, een ritje van zo maar even 225 km. “Dat was wel de lastigste. Ik ben zelfs even moeten afstappen, maar het is me toch gelukt. Ik ben erg opgetogen. Nu heb ik alle vijf grote wielermonumenten één of meerdere keren gereden. Dat zijn Milaan-San Remo, Parijs-Roubaix, Luik-Bastenaken-Luik, de Ronde van Vlaanderen en de Ronde van Lombardije. Volgend jaar staat Parijs-Brest-Parijs op de planning. Dat is een parcours van 1200 km. Je hebt 90 uur de tijd om binnen te zijn. Een uit de kluiten gewassen uitdaging, maar ik ben er klaar voor. Ik wil dit nog jaren doen, zo lang mijn gezondheid het toelaat natuurlijk.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
