Mevrouw Tim Declercq: “Sinds Marilou’s geboorte belt Tim elke avond”

Drie West-Vlamingen verschijnen morgen in Nice aan de start van de 107de Tour de France: Jens Debusschere, Jens Keukeleire en Tim Declercq. Voor die laatste worden het vier wel heel speciale weken. De 31-jarige meid van alle werk bij Deceuninck-Quick-Step werd begin juli immers papa van de kleine Marilou. Zij en echtgenote Tracey volgen de Tour vanuit Houthulst. “Ik denk dat het voor Tim soms moeilijk is, want hij mist veel van zijn dochtertje.”

Een woensdagochtend in de Westhoek. In Houthulst is Tracey Debruyne (31) aan haar eerste dag van vier weken zonder echtgenoot begonnen. Brangdong, een witte herder, kijkt als een stille getuige vanuit de woonkamer toe. Kleine Marilou zorgt met haar iets luidere ademhaling voor de achtergrondmelodie. Zeven weken is ze intussen. “En we kunnen niet klagen, want ze slaapt goed door”, aldus Tracey. “Haar bedje staat voorlopig in onze kamer en ‘s nachts maakt ze geluidjes. Ik ben dat al gewoon, maar toen Tim na de Dauphiné thuiskwam, vroeg hij zich meteen af: wat is dit? Ik heb hem kunnen geruststellen, maar hij had wel een slechte nacht. (glimlacht) Intussen is hij er ook al aan gewoon geraakt.”

Ook Tracey is intussen gewoon geraakt aan haar nieuwe levensstijl sinds zij met profwielrenner Tim Declercq samen is. De twee kennen elkaar al meer dan tien jaar en zijn sinds augustus 2016 een koppel. “Bij mij thuis kwamen er patatten en vlees op tafel, terwijl ik eigenlijk niet zoveel vlees eet. Ideaal, want met Tim eet ik nu een stuk gezonder. Hij is de kok. Hij kan veel beter koken dan ik en doet dat ook graag.” We vragen haar spontaan wat ze nu vier weken lang zal eten. Tracey lacht. “Vier weken naar mijn ouders, hé. (grijnst) Neen, serieus. Mijn frigo zit vol. Ik zal altijd wel iets te eten hebben. Maar als Tim er is, verloopt alles meer gestructureerd. Ik ben al blij als hij kookt. Dan is het goed voor mij. De nieuwe man? Dat is wat overroepen zeker? Ik zie wel een verschil met de generatie van mijn ouders. Maar Tim is een topsporter. Zijn levensstijl is part of the job.”

“Of ik bang ben als Tim koerst? Als ik de tv opzet, rijdt hij meestal op kop en ben ik op mijn gemak”

Het is niet de eerste keer dat Declercq een grote ronde aansnijdt en vier weken van huis is. Eerder reed hij al twee keer de Vuelta en één keer de Ronde van Frankrijk. “Normaal zou Tim dit jaar de Tour niet gereden hebben, want Marilou was uitgerekend op 11 juli. Ik heb hem de keuze gelaten. Tim heeft zelf voor de bevalling gekozen. Achteraf gezien is hij op dat moment een grote steun voor mij geweest, zeker omdat we weten dat hij al zoveel dingen moet missen. Maar plots was daar de coronacrisis. Voor hem een geluk bij een ongeluk. Hij kon én de bevalling meemaken én de Tour rijden.” Een heel bizarre Tour weliswaar. “Als iedereen zich aan de regels houdt, kan er in principe niemand besmet raken. Maar honderd procent zeker ben je nooit. Tim heeft er zo naar uitgekeken. Ik zal al blij zijn als de Tour zaterdag van start is gegaan.”

Fabio en Remco

Tracey en Tim waren de voorbije maand ook blij dat er in de wielersport geen doden zijn gevallen. Het is nochtans wat geweest met de doodsmak van eerst Fabio Jakobsen in Polen en daarna ook Remco Evenepoel in Lombardije. Beiden zijn ploegmaat van Tim bij Deceuninck-Quick-Step. “Het is begonnen met het ongeluk van amateurrenner Ward Vander Meiren, die met zijn fiets onder een tractor terechtkwam. Zijn vrouw Elise is ook van Houthulst afkomstig. Ik ben met haar opgegroeid. Van Fabio en Remco heb ik de beelden bewust niet bekeken. Ik wil dat niet. Fabio was al een paar keer Tims slaapkamergenoot. Toen ze vorig jaar de Vuelta reden, heb ik in Spanje Fabio’s vriendin beter leren kennen. Dan ben je er niet goed van als zoiets gebeurt en op zo’n moment denk je sowieso aan het slechtst denkbare scenario. Het is echt zot hoe snel Fabio en Remco hersteld zijn.”

Ook Yves Lampaert, ploegmaat en beste vriend van Tim, kwam in het begin van de maand zwaar ten val. Hij brak zijn sleutelbeen en moet de Tour van thuis uit volgen. “Als die val met Fabio er toen niet was geweest, zou dat meer aandacht gekregen hebben, terwijl Yves toch ook maanden hard had getraind om er te staan, niet naar de Tour kan en nu ook een hele tijd moet revalideren. Dat is enorm jammer.”

Tracey zucht eens. “Ik ben aangesloten bij een loopclub uit de streek en ben daarnaast ook iemand die heel graag fietst. Als ik een toer doe, zie ik tegenwoordig zelf meteen ook hoe gevaarlijk het buiten op de weg is geworden. Dat geldt ook voor de wedstrijden zelf. Alleen al die verkeersdrempels, die wegversmallingen… Ik vraag me soms af hoe de renners in de buik van het peloton kunnen weten wat er hen te wachten staat. Geregeld vragen mensen me: ben je niet bang als Tim koerst? Wel, bij hem is dat anders. Als ik de televisie opzet, zie ik hem meestal op kop van het peloton rijden en ben ik op mijn gemak. En als dat niet zo is, hoop ik stiekem dat hij niet in de buik van het peloton zit.”

Mooie toekomst

Tracey en Tim zullen de komende vier weken contact houden door te bellen. “En zeggen dat hij dat vroeger minder vaak deed”, lacht Tracey. “Logisch ook, want renners hebben vaak zo’n druk programma tijdens een rittenkoers. Maar sinds Marilou geboren is, belt Tim elke dag. Via video. Ik merk heel goed het verschil met vroeger. (knipoogt) Nu weten we meteen wie er voor hem belangrijk is. (lacht) Ah, dat is ook wel mooi, hé. Drie dagen na haar geboorte is Tim op hoogtestage naar Italië vertrokken. Toen sliep ze nog voortdurend en heb ik veel foto’s en filmpjes doorgestuurd. Toen hij twee weken geleden de Dauphiné reed, zat er al wat meer leven in. En nu is dat alweer veranderd. Ik denk dat het voor hem soms een beetje moeilijk is. Hij mist als profwielrenner veel van zijn dochtertje. Maar anderzijds: hij doet dit ook voor haar, om haar een mooie toekomst te geven.”

De keuze voor de naam Marilou kwam van Tracey. “Dat zat al in het begin in mijn gedachten. Tim is nog met een paar andere opties op de proppen gekomen, maar ik wilde absoluut die naam. Tim zou er zelf niet voor gekozen hebben, maar nu is hij er wel blij mee. Trouwens, we dachten eerst dat het een jongetje zou worden en voor zijn naam had Tim wel al een idee. Op een bepaald moment heb ik gezegd: als er een tweede kindje komt en het is een zoon, mag het jouw naam zijn. En kijk, het was meteen oké voor Tim.” (grijnst)