Klaar voor het jaar van de waarheid?

In 2011 maakten Jens Debusschere (30), Guillaume Van Keirsbulck (29) en Julien Vermote (30) met torenhoge ambities hun debuut op het allerhoogste niveau. Enkele jaren later leek de toekomst hen toe te lachen, maar anno 2020 blijft daar nog maar bitter weinig van over. Dit weekend beginnen de drie al aan hun tiende voorjaar bij de profs. Hét voorjaar van de waarheid. Een analyse.

131 overwinningen. Zes Belgische titels. Zeven keer provinciaal goud. Eén Vlaamse titel. 56 zeges in interclubs, nationale testtijdritten of internationale UCI-klassiekers, waaronder Parijs-Roubaix en de Ronde van Vlaanderen voor juniores. Deelnames aan twee Europese Jeugdolympiades. Zeven WK-selecties. Het jeugdpalmares van Jens Debusschere, Guillaume Van Keirsbulck en Julien Vermote behoeft weinig verduidelijking. Toppers zijn het. Provinciaal, nationaal én internationaal. Patrick Lefevere is er dan ook als de kippen bij om Van Keirsbulck en Vermote in 2011 bij Quick.Step onder te brengen. Debusschere van zijn kant kiest voor Omega Pharma-Lotto. De toekomst lacht hen toe.

Debusschere heeft twee jaar nodig om zich op WorldTour-niveau te profileren, maar zijn Belgische titel op de weg in Wielsbeke in 2014 is het begin van twee uitstekende jaren, gekleurd door zeges in onder meer de Grote Prijs van Wallonië en Dwars door Vlaanderen, zijn eerste klassieke voorjaarszege. Eind 2015 wordt hij door deze krant tot allereerste IJzeren Briek ooit verkozen. “Hij zal alleen maar beter worden”, is jurylid Patrick Lefevere vol lof.

We kunnen Jens zeker niet verwijten dat hij te lui is. Vorige winter heeft hij er meer dan ooit voor geleefd

Van Keirsbulck toont als 20-jarige neoprof meteen flitsen van grote klasse, maar wordt in juni 2011 op dramatische wijze met de realiteit van het leven geconfronteerd: bij een verkeersongeval sterft zijn vriendin Emilia Bonami in zijn armen. Guillaume gaat door een moeilijke periode, maar put er kracht uit en wint datzelfde najaar nog twee keer. In 2014 is GVK op zijn top. In de Driedaagse van De Panne rijdt hij de tegenstand in de vernieling, terwijl hij in de koninginnenrit van de Eneco Tour een solo van 40 kilometer op grootse wijze afrondt. “Dat was een heel straf nummer. Dan kan je met een fiets rijden”, spaart Dirk Demol ook jaren later zijn lof niet.

Vermote opent uitstekend. Hij zet in 2012 als tweedejaarsprof de Driedaagse van West-Vlaanderen naar zijn hand, maakt een uitstekend debuut in de Giro en loodst Tom Boonen in Geel naar de Belgische titel op de weg. In 2015, 2016 en 2017 is hij dé knecht bij uitstek in de Tour. Eerst in dienst van boezemvriend Mark Cavendish, daarna van Marcel Kittel. In Doha maakt hij ook deel uit van het winnende zestal van Etixx-Quick.Step op het WK ploegentijdrijden. “Julien begrijpt nu dat hij in dienst moet rijden”, geeft Patrick Lefevere eind 2015 aan.

Debusschere breit geen vervolg aan zijn succesvolle jaren. Na acht seizoenen keert hij Lotto de rug toe, maar net 2019, zijn eerste campagne bij Katusha, wordt een absoluut dieptepunt. “Hij maakt geen progressie meer”, merkt Lefevere op. In december pleit Debusschere in een interview met deze krant verzachtende omstandigheden. “Sinds die val in Gent-Wevelgem van 2016 is mijn rug niet meer wat het ooit geweest is.” Volgens Jean-Pierre Turpyn, zeven jaar lang ploegleider van Debusschere bij de jeugd, ontbrak het zijn poulain in 2019 aan frisheid. “Hij heeft heel veel moeten koersen. Neen, we kunnen hem zeker niet verwijten dat Jens lui is, want vorige winter heeft hij er meer dan ooit voor geleefd.”

Van Keirsbulck presteert ondermaats in 2015 en 2016, kent enkele heropflakkeringen bij Wanty-Groupe Gobert, maar komt in 2019, als knecht van Greg Van Avermaet bij CCC, nooit in beeld. “Alles was nieuw bij CCC”, vertelt hij. “Iedereen wilde zich tijdens de winter op stage te veel bewijzen. Daardoor waren we in de klassiekers niet meer in vorm en ben ik telkens te vroeg in actie moeten komen om Greg uit de wind te zetten en naar voren te brengen. Maar ik geef toe: ik kwam te weinig in beeld.”

Ook Vermote maakt, na zijn vertrek eind 2017 bij Lefevere, twee moeilijke seizoenen door. Hij wil meer voor eigen rekening rijden, maar komt zelden in beeld. 2019 wordt zelfs een annus horribilis. “Maar zo’n jaar maakt je sterker”, is broer Alphonse overtuigd. “Nadat hij in de Ronde van de Algarve ziek werd, wilde Julien toch absoluut het openingsweekend rijden. Daar is een grote fout gebeurd. Ook mentaal had hij het moeilijk. 2019 was het jaar waarin ik het vaakst op Julien heb moeten inpraten.”

Debusschere begint bij het Franse B&B Hotels-Vital Concept met een propere lei. “De ploeg geeft hem veel vrijheid, wat goed is voor hem”, vindt Turpyn. “De Ronde van Vlaanderen rijdt hij bijvoorbeeld niet. Alleen Gent-Wevelgem en Parijs-Roubaix tellen. Dit weekend zal Jens ook enkel starten in Kuurne-Brussel-Kuurne. Volgens mij een prima keuze. Ik heb er een goed oog in. Gisteren (zondag, red.) stuurde hij een bericht of hij deze week twee keer met mij achter de brommer kon trainen. Uit onze telefoongesprekken leid ik af dat het goed zit in zijn hoofd. Dat was vorig jaar niet het geval. Ik ben er nog altijd van overtuigd dat Jens Gent-Wevelgem, zijn koers, kan winnen.”

Ook Van Keirsbulck is vol goede hoop. “Ik werk nu met een trainer van de ploeg: Jakub Pieniazek, een Pool die in Mallorca woont. Deze winter is goed verlopen. Ik denk dat we als ploeg dit voorjaar een stuk beter voor de dag zullen komen.” Opa Willy Van Keirsbulck ziet ook positieve signalen. “Wij, de mensen uit zijn dichte omgeving, merken goed dat Guillaume het overlijden van Emilia nog altijd ergens met zich meedraagt. Het is dan ook geen prater. Hij kropt zijn gevoelens vaak op. Maar met Taisa (sinds een jaar zijn vriendin, red.) gaat het uitstekend. Zij staat altijd paraat voor Guillaume. Zo’n vrouwtje heeft hij nodig.”

Ook voor Vermote schijnt er stilaan licht aan het einde van de tunnel. “Met Sander Cordeel heeft hij nu een trainer die hem explosiever probeert te maken”, geeft broer Alphonse aan. “Belangrijk, want de koers is veranderd. Door de komst van de crossers kom je er niet meer met alleen maar duurtrainingen van zeven uur. Bij zijn nieuwe ploeg Cofidis voelt Julien zich uitstekend. In de Tour de la Provence zag ik op de Mont Ventoux weer de Julien van bij Quick.Step. Ik heb er een goed oog in.”