Jordi Warlop komt na een maand weer in competitie

Meer dan een maand was het geleden dat Jordi Warlop nog een koers had gereden toen hij woensdag van start ging in de 64ste Sint-Elooisprijs. Na een eerder anoniem voorjaar nam de bijna 23-jarige profrenner tien dagen rust alvorens weer op te bouwen naar het tweede deel van het seizoen. Een welgekomen break, want de Diksmuideling sukkelt nog steeds met verstoorde bloedwaarden. De naweeën van de toxoplasmose die hem sinds 11 augustus 2018 aan de kant hielden.

Het profdebuut van Jordi Warlop was nochtans veelbelovend. In zijn eerste maanden kon hij meteen enkele uitslagen in de top 20 laten optekenen. Een knappe start en het zag ernaar uit dat Warlop die knappe lijn gewoon zou kunnen doortrekken, tot hij eind mei op de sukkel geraakte. Eerst leek het er op dat wat rust voldoende was om hem voor een mooie zomer te herlanceren … en het ging ook even de goede kant op. Maar na de Ronde van Denemarken, waar hij zich compleet moest leegrijden om de eindmeet te halen, besloot hij om toch eens bloed te laten trekken.

Ik sukkel nog steeds met de naweeën van die toxoplasmose, de reden waarom ik niet kan presteren zoals ik zou willen

“En toen kwam eindelijk de oorzaak van mijn wisselvallige presteren aan het licht. Blijkbaar had ik daarvoor toxoplasmose gehad en was het nog niet volledig uit mijn lichaam. De enige remedie was rusten en dat heb ik dan ook maar gedaan, weliswaar iets te lang naar mijn mening. Van half augustus tot november lag ik volledig stil. 2018 viel daardoor voor een groot stuk in het water, ondanks een sterk voorjaar.”

Vies beestje

Het was dan ook met getemperde verwachtingen dat de tweedejaarsprof van Sport Vlaanderen-Baloise 2019 indook. Ondanks een degelijke winter zou het na zo’n lange periode van inactiviteit wel even zoeken worden naar het goede gevoel. “Mijn bloedwaarden waren weer in orde en ook mijn tests waren beter dan het jaar voordien”, vertelt Warlop. “Ik had er dus best wel zin in, maar het is niet helemaal geworden wat ik voor ogen had. Slecht was het niet, maar ik had op meer gehoopt. Opvallende resultaten heb ik niet geboekt en ook dat supergevoel kreeg ik nooit te pakken.”

Het is moeilijk om in deze situatie grote doelen te stellen. Ik bekijk het daarom week per week en koers per koers. Het belangrijkste is om weer gezond te worden. Als dat lukt, zal ik al heel tevreden zijn

“Daarom ben ik nog maar eens bij de sportarts langsgeweest voor een bloedanalyse en die wist me te vertellen dat ik nog steeds sukkel met de naweeën van die toxoplasmose, meteen ook de reden waarom ik niet kan presteren zoals ik zelf zou willen. Ik moest het opnieuw rustig aandoen. Na mijn laatste koers, half april, nam ik tien dagen rust. Daarna mocht ik rustig beginnen te trainen. Ik moet wel nog steeds naar mijn lichaam luisteren, maar het gaat de goede kant op. En ondertussen blijven ze mijn bloed verder onderzoeken. Misschien is er een achterliggende reden waarom de infectie blijft opspelen? Dan hoop ik dat ze die snel vinden en dat er een oplossing komt. Het is moeilijk om in deze situatie grote doelen te stellen. Ik bekijk het daarom week per week en koers per koers. Het belangrijkste is om weer gezond te worden. Als dat lukt, zal ik al heel tevreden zijn.”

Geen druk

Ook vanuit de ploegleiding wordt er geen druk gelegd op de Diksmuideling, die op 4 juni zijn 23ste verjaardag viert. Ze tonen vooral veel begrip voor zijn situatie en gunnen hem de tijd om weer 100 procent de oude te worden. “En daar ben ik de ploeg ontzettend dankbaar voor”, aldus Warlop. “Ook voor hen is dit natuurlijk vervelend. Mijn contract loopt eind dit seizoen af en er werd nog niet gepraat over een mogelijke verlenging, al zou ik wel graag blijven. Ik voel me er prima en zeg zeker geen neen tegen een extra seizoen in het truitje van Sport Vlaanderen-Baloise. Maar dat is nog veraf. Laat ons eerst maar eens een zorgeloze zomer afwerken. Daarna is er nog voldoende tijd om over 2020 te praten.”

Wat wel duidelijk mag zijn, is de richting die de intussen 22-jarige Stuivekenskerkenaar met zijn carrière uit wil. Als derdejaarsbelofte reed hij naar een knappe derde plaats in Paris-Roubaix. Het is dan ook een voor de hand liggende keuze om in de toekomst vol in te zetten op het Vlaamse voorjaar. “Dat zijn inderdaad de koersen waarvoor ik renner ben geworden”, knikt Warlop. “Het is mijn grote doel om later te kunnen meestrijden voor de zege in wedstrijden als de Ronde van Vlaanderen en Paris-Roubaix.”