Jeroen Vanbelleghem uit Pervijze is al zeven jaar wielercommentator bij Eurosport

Morgen trekt de 102de Ronde van Italië zich op gang met een individuele tijdrit in en rond Bologna. Zonder West-Vlaamse renners, maar wel met een West-Vlaamse commentator: Jeroen Vanbelleghem (29) uit Pervijze. Samen met de Nederlandse ex-profrenner Karsten Kroon voorziet hij de Vlaamse kijker de komende drie weken van deskundig wielercommentaar. “Dat ik mijn voorliefde voor Italië kan combineren met een andere passie, de koers, is als een droom voor mij.”

Jeroen Vanbelleghem grijnst als we bij hem naar zijn topfavoriet voor de Giro polsen. “Ik heb dit jaar drie rittenkoersen becommentarieerd en drie keer werd Primoz Roglic eindwinnaar. (lacht) Als ik commentaar geef, wint Roglic dus. Neen, ik denk dat hij er niet slim aan gedaan heeft door, zo kort voor de Giro, de Ronde van Romandië te rijden. Tom Dumoulin en Simon Yates hebben de voorbije maanden veel meer op de Giro gefocust.”

Eén van hen wordt volgens jou dus eindwinnaar?

Vanbelleghem: “Ik denk dat Roglic de eerste twaalf dagen de beste zal zijn. Het parcours is tot dan niet lastig genoeg om grote verschillen te maken. Maar daarna wordt het loodzwaar. Mijn favoriet is Yates. Vorig jaar was hij al zo goed, maar koerste hij te agressief. Dat heeft hij cash betaald. Hij zal op revanche azen.”

Nu we toch bezig zijn: wie is jouw verborgen troefkaart voor deze Giro?

Vanbelleghem: “Doe maar die twee jonge gasten van INEOS (het vroegere Sky, red.): Tao Geoghegan Hart en Pavel Sivakov. Het is jammer dat Bernal (door een sleutelbeenbreuk, red.) uitgevallen is, maar zijn ploeg zal nu op een andere manier moeten koersen. Dat vind ik zeker niet slecht.”

Wat verwacht jij van de Belgen?

Vanbelleghem: “Vooral een dienende rol. Ik verwacht veel van Laurens De Plus, die heel belangrijk zal zijn voor Roglic. Jasper De Buyst zal bij Lotto-Soudal de leadout van Caleb Ewan moeten doen. Victor Campenaerts heeft met drie tijdritten drie kansen op ritwinst. En met Thomas De Gendt weet je nooit. Misschien kan hij zelfs bergkoning worden.”

Tom Boonen-tijdperk

In eerste instantie was Jeroen Vanbelleghem een voetballiefhebber. “De koers volgde ik iets minder op de voet, maar dat veranderde toen ik twaalf werd. Het Tom Boonen-tijdperk zeg maar. Ik was supporter van streekgenoot Johan Museeuw en ook Frank Vandenbroucke sprak mij enorm aan. Maar de grote switch is er toch door Boonen gekomen.”

Zat het journalistieke er bij jou toen ook al in?

Vanbelleghem: “Absoluut. Ik speelde toneel. Spreken voor een groot publiek, dat vond ik de max. In mijn jeugd zat ik thuis ook altijd te schrijven en rondjes in het dorp te fietsen. Dan schreef ik alle deelnemersvelden van de rittenkoersen op en maakte ik er zelf klassementen van. Zelfs op familiefeesten deed ik niets anders, samen met twee neven. Een zalige periode als ik eraan terugdenk.”

In 2011 kon je, op je 22ste, bij Eurosport aan de slag. Hoe ben je daar terechtgekomen?

Vanbelleghem: “Danny Nelissen was de manager van Eurosport en gaf ook commentaar bij wielerwedstrijden. Ik keek daar vaak naartoe en hoorde dat hij af en toe foutjes maakte. Die stuurde ik hem door via Twitter, via een privébericht. Toen ik bijna afgestudeerd was, zocht Eurosport nieuwe mensen. Nelissen kende mij nog en zo mocht ik komen testen om te kijken of ik het ook kon.”

Het zijn heel lange dagen. Dat Eurosport vaak ritten integraal uitzendt, is een versterkende factor

En kon je het?

Vanbelleghem: (lacht) “Het was een heel slechte test. Ik kreeg een koptelefoon en had 20 seconden tijd om iets te zeggen. Maar op zo’n moment wil je tonen dat je er iets van kent en dus begon ik veel te snel te praten. Gelukkig heeft Danny daar door gekeken en gaven ze mij een kans, in november 2011. De eerste maanden mocht ik het nieuws inlezen. Ik moest zowat dagelijks naar de studio en heb daardoor twee jaar in Amsterdam gewoond. In mei 2012 mocht ik met de Vierdaagse van Duinkerke mijn eerste wielerwedstrijd ooit becommentariëren.”

We zijn nu zeven jaar later en zaterdag begin je aan je vijfde Giro. Een droom voor jou?

Vanbelleghem: “Ik ben van jongs af aan vaak op reis naar Italië geweest. Mijn ouders waren zot van dat land. Mijn moeder heeft zelfs nog Italiaanse les gevolgd. Hun microbe heb ik overgeërfd. Dat ik dat dan ook nog eens met een andere passie van mij, de koers, kan combineren, is als een droom. Ik heb trouwens nog zes maanden in Rome gestudeerd. Ik woonde er met vijf Italianen in één huis. Een prachtige tijd. Mijn passie voor dat land is er alleen maar nog groter door geworden.”

Jouw co-commentator van dienst is niemand minder dan Karsten Kroon. Hoe vlot de samenwerking?

Vanbelleghem: “Heel goed. Voor de klassiekers kan ik rekenen op Bobbie Traksel, die vroeger vaak in België heeft gekoerst. Karsten van zijn kant reed maar liefst vijftien grote rondes. Hij was ploegmaat van Alberto Contador en Carlos Sastre. Hij werd ooit tweede in de Amstel Gold Race. Hij was een van de beste knechten die zich men kon inbeelden. En hij was een heel slimme coureur. Dat hoor je ook op tv. Karsten kan dat heel goed overbrengen naar de kijker. Een aparte kerel, maar onze samenwerking verloopt super.”

Jouw sidekick is altijd een Nederlander. Een bewuste keuze?

Vanbelleghem: (knikt) “Eurosport is vooral gericht op de Nederlandse markt. Ik geloof dat ongeveer drie vierde van onze kijkers uit Nederland komt. Het is dan ook de logica zelve dat men niet voor twee Belgen kiest.”

File in Antwerpen

De eerste jaren moest Vanbelleghem zich voor zijn werk naar Amsterdam verplaatsen. Sinds februari 2017 zijn de studio’s van Eurosport echter in Hilversum gelegen. Lees: vanuit Gentbrugge, waar de uitgeweken Pervijzenaar woont, nog altijd een autorit van een uur en 50 minuten. “Zonder file. (grijnst) Ik moet langs de ring van Antwerpen, dus is de realiteit heel vaak een ander verhaal. Daarom blijf ik, als ik aan een rittenkoers bezig ben, op hotel slapen. Voor een klassieker rijd ik wel over en weer.”

“Zaterdag vertrek ik voor drie weken naar Hilversum. Helena komt elk weekend eens langs om me te bezoeken. Of Karsten ook op hotel gaat? (lacht) Neen. Zijn vriendin woont in Amsterdam.”

Vind je het niet vervelend dat je nooit ter plaatse commentaar kan geven?

Vanbelleghem: “Natuurlijk. Ik zou liegen als ik het tegendeel beweer. Maar ik begrijp ook de redenering van mijn werkgever. Als je iemand ter plaatse hebt, is het belangrijker dat het een interviewer is, in ons geval Traksel en Sander Kleikers. Ik zou daar enkel in de auto en in mijn cabine zitten. Wat is mijn meerwaarde dan? In een koers als de Ronde van Turkije is dat anders. Ik ben daar al twee keer geweest en dat viel goed mee. De renners zijn er vlot bereikbaar. ‘s Avonds kan je nog een rustig babbeltje met hen slaan.”

Kennen ze jou eigenlijk?

Vanbelleghem: “De meesten toch wel. Jordi Warlop steekt er wel bovenuit. Hij woont op de grens van Pervijze met Stuivekenskerke. Ik heb hem weten beginnen als coureur. In de lagere school zat hij met mijn zus in de klas. Toen hij belofte was, gingen we vaak samen fietsen. Het is leuk om over hem commentaar te geven. Recent nog, toen hij in Brugge-De Panne naar de vroege vluchters probeerde te rijden.”

Hoe ziet een doordeweekse werkdag er voor jou uit?

Vanbelleghem: “Het zijn heel lange dagen. Dat Eurosport heel vaak ritten integraal uitzendt, is alleen maar een versterkende factor. Als een etappe 240 kilometer lang is, vergt dat nog meer voorbereiding, want ik moet meer vertellen, vooral op toeristisch vlak dan.”

“De regel is dat we een uur voor de start aanwezig zijn, om twaalf uur. Na de rit keer ik, omstreeks 17.45 uur, terug naar het hotel, amper een kilometer verder. Dat is handig. Meestal probeer ik dan even te ontspannen. Lopen dus (in november neemt Vanbelleghem deel aan de marathon van New York, red.). Of fietsen, maar dat doe ik vooral tijdens de rustdagen op maandag. Daarna werk ik nog een uur of twee: een verslag van de rit neerpennen om het daags nadien extra vlotter te kunnen vertellen, de perscommuniqués doornemen… De dag erna sta ik om half acht op om het toeristische gedeelte onder de loep te nemen, via een routeboek dat we van de organisatie krijgen Heel boeiend, want ik ben enorm in aardrijkskunde geïnteresseerd.”

Het is niet te onderschatten…

Vanbelleghem: “Het is echt lastig, hoor. Vier en een half uur commentaar geven is heel intensief. Daarom vind ik die reclamebreaks niet eens zo slecht. Ik begrijp dat de kijker het minder leuk vindt. Maar voor Karsten en mij zijn die kleine onderbrekingen welgekomen. (grijnst) Dan kunnen wij ook eens naar het toilet gaan.”

Heb jij contact met de andere Belgische tv-commentatoren?

Vanbelleghem: “Met Renaat Schotte heb ik een goeie band. En ook Merijn Castelyn (van VTM, red.)ken ik behoorlijk goed.”

Over de openbare omroep gesproken: toen in 2017 duidelijk werd dat Sporza de Italiaanse koersen niet meer ging uitzenden en de Vlaamse kijker op Eurosport terecht moest, heb jij gezegd dat er veel kritiek zou komen. Was dat ook zo?

Vanbelleghem: “Het eerste jaar kregen we veel kritiek op onze reclameblokken, maar nu niet meer. Iedereen is het gewoon.”

Hoe zit het met jullie kijkcijfers?

Vanbelleghem: “Heel goed. Tijdens de Giro van 2018 hadden we een half miljoen kijkers, met zelfs een piek tot een miljoen. In de voorbije Ronde van Romandië haalden we er 120.000. Dat is enorm goed voor zo’n koers. Je moet weten: Eurosport is een nichezender. Wij spreken niet het grote publiek aan, maar lokken enkel de echte wielerliefhebber.”

Tot slot: je woont in Gent en werkt in Nederland. Hoe West-Vlaams ben jij nog?

Vanbelleghem: (in overdreven dialect) “Ik klapn nog West-Vloams wi. (weer serieus) Mijn vriendin is van West-Vlaanderen. Mijn ouders wonen nog altijd in Pervijze. Mijn ene zus studeert geneeskunde in Gent, maar woont nog thuis. Mijn andere zus werkt in Veurne. Mijn broer woont en werkt in Brugge. En af en toe ben ik nog eens actief in het jeugdhuis van Pervijze: N’Obus. Twee weken geleden heb ik er zelfs nog een quiz gepresenteerd. Wees gerust, ik ga mijn roots nooit verloochenen.”

“Na de Giro naar de Vogezen om te zien hoe het is om zelf die cols omhoog te fietsen”

Jeroen Vanbelleghem kan niet wachten om aan het drie weken durende Giro-avontuur te beginnen. Daarna volgt nog meer moois, met onder meer een fietsreis van zeven dagen in de Vogezen. “Ik fiets nog altijd regelmatig samen met vrienden van mijn periode in het college van Diksmuide. Toertochten, Vlaamse Ardennen, Luik-Bastenaken-Luik… We hebben zelfs een gepersonaliseerd koerstruitje laten maken met als tekst: Demarrage Dixmude. Het is leuk dat we op die manier contact blijven houden. De Vogezen wordt mijn eerste kennismaking met de bergen. Om zelf eens te zien hoe het is om zo’n col omhoog te fietsen. Als commentator kan dat interessant zijn.”