Maandag 1 april organiseert de Koninklijke Veloclub Lendelede Sport de eerste Grote Prijs MHD-Filou. Rony Vanmarcke, zelf ex-profrenner en ex-bondscoach van de Belgische wielerjeugd, kijkt uit naar de wedstrijd in zijn eigen gemeente. “In Lendelede blijft de wielertraditie behouden.”
Rony Vanmarcke nam tijdens zijn 14 jaar durende profcarrière drie keer deel aan de Tour en won in 1972 bijna een etappe. In 1974 werd hij zesde in Luik-Bastenaken-Luik. Zijn belangrijkste zege behaalde hij in de Vierdaagse van Duinkerke van 1972 met een ritzege op de Casselberg. Na zijn carrière werd hij bondscoach bij de Belgische wielerbond. Hij had de dames en juniores onder zijn hoede, maar spendeerde het grootste deel van zijn tijd aan de nieuwelingen. Zowat alle Belgische profs van de voorbije dertig jaar had hij onder zijn hoede bij de nationale jeugdploeg.
Passie voor koers
Intussen is Vanmarcke 76 jaar en moet hij al serieus in zijn geheugen graven om de vorige profkoers in ‘zijn’ Lendelede voor de geest te halen. “Ergens in de jaren zestig moet dat geweest zijn”, glimlacht hij. “Men had de weg van Sint-Eloois-Winkel naar Lendelede tot de grens tussen beide dorpen al in 1960 in beton gegoten. Enkele jaren later hebben ze die weg tot het centrum van Lendelede doorgetrokken. Naar aanleiding daarvan werd een profkoers georganiseerd en ik meen me te herinneren dat Leon Vandaele die editie won.”
“Er bestond in die tijd overigens al een profwedstrijd in Lendelede met finish aan de Langemunte, waar elk jaar ook jeugdkoersen plaatsvonden. Begin de jaren zestig nam ik zelf deel aan die jeugdkoersen. Ik ben van het geboortejaar 1947 en moet toen 12, 13 of 14 jaar oud geweest zijn. Ik zie nog zo de kasseien voor me, met een fietspad in aarde ernaast. Ook Ledegem en Kachtem organiseerden zulke wedstrijden. Het waren geen officiële koersen, maar zelf ontdekte ik er mijn passie voor de koers.”
Wielertraditie
Vanmarcke herinnert zich ook belangrijke selectieproeven voor de Belgische wielerjeugd in Lendelede in de jaren zestig en zeventig. En in de zomer van 2019 was er het BK op de weg voor nieuwelingen. “Maar los daarvan waren er in Lendelede elk jaar vier tot zes koersen voor de jeugd. Intussen zijn er veel koersen verdwenen, maar in Lendelede blijft de wielertraditie behouden. Deze gemeente ademt koers uit. De Kortrijkse Groeningespurters waren hier lange tijd gevestigd, met toprenners in spe als Tom Boonen en Stijn Devolder. En nu is er in het café van Rudy Bruneel de supportersclub van Alec Segaert.”
Het is de entourage van Segaert die aan de basis van de eerste editie van de Grote Prijs MHD-Filou ligt. Vanmarcke: “De wedstrijd vindt daags na de Ronde van Vlaanderen plaats, maar er zullen voldoende renners zijn die zondag niet mogen meerijden. Alec zal er voor eigen volk uiteraard bij zijn en wie weet komen er nog enkele jongens uit de streek, zoals Tim Declercq uit Izegem en Christophe Noppe uit Sint-Eloois-Winkel, aan de start. Het parcours is mooi en selectief. Recent werden enkele wegen ook vernieuwd. De tien kilometer lange omloop loopt deels door het centrum en deels door de open vlakte. Als er wind staat, zal het een harde koers zijn. Ook de finish mag gezien worden.”
De atleet Segaert
Als geboren en getogen Lendeledenaar volgt Vanmarcke de carrière van Alec Segaert op de voet. “Hij is heel jong en moet de knepen van het vak nog leren, maar het is een jongen die geweldig hard met een fiets kan rijden. Wat hij vorig jaar op het BK in Izegem liet zien, na ruim 200 kilometer met Remco Evenepoel uit een kopgroep van tien, vijftien renners wegrijden, was pure klasse. Je zag dat al bij de jeugd. Alec is een atleet. Zijn toekomst ligt in het tijdrijden en de klassiekers, maar we moeten hem nog twee, drie jaar de tijd geven om te groeien. Onlangs won hij al een eendagswedstrijd, de GP Criquielion, met een sterke bezetting en in slechte weersomstandigheden. Alec kan tegen een stootje.”
Segaert is niet het enige Lendeleedse talent. “René Messely rijdt bij de nieuwelingen, maar is een heel goeie tijdrijder”, weet Vanmarcke. “Ook in een wegwedstrijd is hij altijd een van de jongens die wil koersen. Het levert niet altijd een resultaat op, maar zulke renners zie ik graag rijden. Bij de wielerbond zagen Carlo Bomans en ik indertijd welke tekortkomingen er waren. We hebben er dan ook op aangedrongen om tijdritten, klimwedstrijden en stages in de bergen te voorzien. Intussen zien we daarvan de resultaten. België behoort als wielerland tot de absolute wereldtop.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
