De nieuwe Klaas Vantornout in tien bedrijven

Op 21 en 22 juli vinden op de Rodeberg de Belgische kampioenschappen mountainbiken plaats. Ook Klaas Vantornout (36) zal erbij zijn. De Torhoutenaar, die eind februari stopte als crosser, heeft zich sinds zijn afscheid niet verveeld. De nieuwe Klaas Vantornout in tien bedrijven.

Klaas, de ex-crosser

“Als ik nog crossers hoor, zijn het Mathieu van der Poel en Lars van der Haar. (lacht) Twee Hollanders. Voor de rest niemand. Uit het oog is uit het hart, hé. Allemaal hebben ze me bang gemaakt voor het beruchte zwarte gat. Wel, het is net omgekeerd. Ik heb me nog nooit zo goed gevoeld.”

Klaas, de leerkracht

“Ik heb ook al iets op het oog. Vanaf september zal ik vier keer per week lesgeven. Fietsmechaniek. Iets om naar uit te kijken.”

Klaas, de manager

“Ik word sportief manager bij een West-Vlaams crossteam met talentvolle jongeren, Team Mahieu-Kona-Vandermeeren. De komende twee maanden worden heel belangrijk. Er moet extra budget komen om het team verder uit te kunnen bouwen. Het is de bedoeling om vanaf januari op een professionelere manier te werken.”

Klaas, de fitnesser

“Na mijn afscheid als crosser ben ik heel intensief gaan fitnessen, in die mate dat ik in mijn bovenlichaam al drie kg aan spiermassa heb gewonnen. (grijnst) Neen, een bodybuilder ga ik nooit worden. Maar ik heb me al mijn hele leven verzorgd en dat zal ik altijd blijven doen. Ik begrijp niet dat zoveel renners zich na hun carrière laten gaan, vaak degenen die mij voor het zwarte gat waarschuwden. Hebben die dan ooit graag gefietst, vraag ik me af.”

Klaas, de socializer

“Ik ben veel rustiger geworden. Vroeger stond alles in het teken van mijn sport. Ik was een freak. Nu ben ik veel socialer geworden. (grijnst) Wat ik vroeger vervelend vond, vind ik nu leuk. Ik heb me nog geen moment verveeld.”

Klaas, de echtgenoot

“In mei ben ik getrouwd met mijn Annelies. (knipoogt) Maar alles blijft hetzelfde, hoor. Sinds mijn afscheid aan de cross verwacht ze wel dat ik meer in het huishouden help. Wat precies? Euh… ik heb me voorlopig nog niet gespecialiseerd. (grijnst) Ik zal wel nooit de nieuwe man worden, vrees ik.”

Klaas, de mountainbiker

“Ik heb altijd graag met de mountainbike gereden, maar er nooit veel de kans toe gekregen. Vanuit de ploeg mochten we dat ook meestal niet doen. Jammer. Ik amuseer mij op de mountainbike. Twee, drie keer per week. Ik wil me ook niet volledig laten gaan.”

Klaas, de winnaar

“Onlangs heb ik met vrienden deelgenomen aan een MTB-race in de Ardèche. Wel, het is pas in zo’n streek dat je te weten komt wat mountainbiken echt inhoudt. Steile klimmen werden afgewisseld met vooral heel veel technische afdalingen. Zelfs ik reed er soms met een ei in mijn broek rond. Ik kan maar niet begrijpen dat er niet meer ongelukken gebeuren. Bergaf heb ik alleszins geen risico’s genomen. Op de tweede dag heb ik het zelfs heel rustig aangedaan en met vrienden meegereden.”

“Ik ben veel socialer geworden. Wat vroeger vervelend was, vind ik nu leuk”

“Op dag drie stond er een tijdrit over 27 km op het programma. Het parcours liep vooral bergop en was niet zo technisch. Dat lag me goed en ik heb gewonnen. Je moet je daar niet te veel van voorstellen, hoor. Dat is geen wereldnieuws, hé. Maar het toont wel aan dat mijn conditie nog goed is. Alleen die laatste procentjes ontbreken. Logisch. Ik train geen blokjes en doe geen sprintjes meer. En ik train zonder vermogensmeter en hartslag. Het is gewoon voor de fun.”

Klaas, de loper

“Vroeger was ik een goeie loper, maar de laatste jaren liep ik zelden, omdat er nog weinig crossen overbleven waarin er gelopen moest worden. Na mijn afscheid ben ik door het slechte weer twee tot drie keer per week beginnen te lopen. Maar toen het warmer en zonniger werd, ging ik weer vaker fietsen en heb ik het lopen stopgezet. Ook en vooral door de vaak terugkomende spierpijn. Ik weet dat ik snel kan lopen, maar ik ben ook heel gevoelig voor blessures.”

“Sinds mijn afscheid aan de cross verwacht Annelies dat ik meer in het huishouden help. Maar ik heb me voorlopig nog niet gespecialiseerd”

“Eind juni heb ik deelgenomen aan de tien kilometer van de Nacht van Vlaanderen in mijn eigen Torhout. En zeggen dat ik niet van plan was om deel te nemen! Mijn vrouwtje en ik zaten die vrijdag op een terras in Torhout en plots voelde ik het kriebelen. Ik wist wat de gevolgen zouden zijn en dat is ook uitgekomen. De eerste twee, drie dagen na de wedstrijd waren verschrikkelijk. Maar eenmaal je een nummer aan hebt, wil je presteren. Puur op conditie en karakter heb ik nog een mooie tijd neergezet, gemiddelde 17,2 km per uur.”

Klaas, de BK-specialist

“Volgende week neem ik deel aan het BK op de Rodeberg. Ik heb tijdens mijn carrière altijd in die streek getraind, maar het waren vooral mijn supporters die er al lang op aandrongen om mee te rijden. Alleen wist ik nog niet of ik na mijn carrière ging blijven fietsen. Dat is wel zo en dus wil ik zo’n kampioenschap op een speciale plaats wel eens meemaken.”