Ook tweede setter Sander Depovere hoopt met zijn invalbeurten tegen Modena zijn steentje bij te dragen

Sander Depovere blinkt in zijn vel op de vooravond van de heenwedstrijd van de CEV Cup finale. “Kijk eens: het zonnetje”, wijst hij naar buiten. “Het gevoel zit goed.”

Voor Sander Depovere (28) is het al het zesde seizoen bij de Roeselaarse volleymannen. “En ik heb nog een contract tot 2026, ik zit hier dus goed”, knipoogt hij. Ook zijn ouders komen Knack aanmoedigen. “Ze komen pas laat, pas woensdag na de middag, maar ze maken er een verlengd weekend van. Dat doen ze wel meer.”

De wedstrijdvoorbereiding verliep ondertussen vrij vlekkeloos. Maandag werd rust ingebouwd na de match de match op zondagavond tegen Haasrode-Leuven. “Wij daar blijven slapen en ontbijten en zijn daar naar hier gevlogen. Er komt voor zo’n match natuurlijk wat tactische voorbereiding kijken. We hebben de individuele video, die we op onze laptop kunnen bekijken. Daarna nog een drietal sessies van ongeveer een uurtje. We zijn dus voorbereid, maar dat zal onze tegenstander uiteraard ook zijn. Ze spelen alvast technisch sterker en gevarieerder dan Piacenza dat het meer van zijn power moet hebben.”

“Het serveren is de jongste jaren ook fel geëvolueerd”

Sander Depovere is als tweede setter de doublure van Stijn D’Hulst die opnieuw een erg sterk jaar speelt. Maar Sander wordt ook geregeld gebracht om te serveren. “Ik heb daar sinds enkele jaren mijn drive in gevonden. Je moet aan de kant ook altijd geconcentreerd blijven en op de momenten dat ik met mijn serve mag invallen, hoop je het verschil te maken. Een reeksje neerzetten is niet evident, je bent ook afhankelijk van het blok. Het serveren is de jongste jaren ook fel geëvolueerd, de floatservices zie je minder, er wordt meer op volle kracht geslagen.”

Sander leeft ook rustig toe naar de finale. “Ik ben ook geen stressy persoon, ik kan dat alles goed relativeren. Al voel je nu natuurlijk wel dat je na de match in Leuven in één ruk door naar die finalewedstrijd toeleeft, thuis even op adem komen zat er niet in. Maar het is uniek dat we hier staan, dus moeten we dat koesteren.”