Na het ontgoochelend belleverlies donderdag in de Tomabelhal slaagde Knack Roeselare er zondag in om de beslissende wedstrijd in de Steengoed Arena in Maaseik in drie sets te beslechten. Het werd 0-3 en zo ook meteen de vierde titel op rij en de vijftiende in totaal voor Knack, dat dinsdag zijn zestigste verjaardag viert.
In tegenstelling met de verloren wedstrijd van donderdag waarin Roeselare vanaf de derde beurt – die maar nipt met 26-24 gewonnen werd nadat Maaseik een 23-19 nog remonteerde – wegzakte, bleef Knack in Maaseik zijn sterk niveau aanhouden en controleerde de drie sets naar het uiteindelijke resultaat.
0-3
De inleidende beurt maakte Knack bij 11-11 het verschil naar 12-15 via Plaskie en Coolman in de afwerking en fouten bij de thuisploeg. Maaseik kreeg die achterstand niet meer gedicht en het was Rotty die het setpunt bij 21-23 op het bord mokerde. Verhanneman verzilverde meedogenloos 22-24.
De eerste herneming uiteindelijk hetzelfde scenario, waar Maaseik aanvankelijk twee punten bonus bijeen sloeg en Knack bij 16-17 overnam. Via Rotty en een blokkende Coolman werd het 19-23 eer Knack 20-25 verdubbelde. Niettegenstaande Knack maar liefst acht opslagmissers liet noteren die deelbeurt.
In set drie zagen we weer een wisselende scoreverloop zonder grote verschillen. Die kwamen er wel bij 19-19 als de afscheidnemende ingekomen Depovere vanop de servicelijn de Maaseik-receptie ontregelde met een hele en een halve ace wat de 19-23 op het bord bracht. Het werd nog even enerverend spannend voor Roeselare eer Rotty, die de tweede wedstrijdbal door een voetfout afgefloten zag, de derde dan wel naar 23-25 beslechtte. 0-3 en de vijftiende nationale titel voor Knack.
Dolgekke Knacksupporters
Nogal wat blauw/witte supporters vulden het bezoekersvak in Maaseik. “Wij hadden op onze supportersbus een vijftigtal leden mee, maar in het supportersvak in de Steengoed Arena telde ik toch ruim honderdvijftig supporters die nog echt geloofden in de titel”, zei Dries Eeckhout van het supporterscollectief ‘The Blue Wall’. “Wij waren uiteraard diep ontgoocheld na dat belleverlies donderdag en de uitgestelde kampioenenviering. Maar die ebde rap weg omdat wij weten dat een Verhanneman, Coolman, Deroey en D’Hulst een torenhoge mentale sterkte etaleren. Wij waren op de heenreis ervan overtuigd dat zij net als vorige dinsdag die ultieme finalepartij konden winnen. En de wedstrijd van vanavond (zondagavond, red.) gaf ons ook gelijk.”
“Het was al duidelijk bij de eerste beurt dat niet alleen onze routiniers, maar ook onze jongeren Seppe Rotty en Simon Plaskie klaar waren voor die ultieme opdracht. Na die eerste deelwinst bleven wij de wedstrijd controleren. Terwijl bij Maaseik enkele spelers, waaronder een Bartos en Hanzic hun niveau van donderdag niét haalden. Bij ons bleef iedereen zijn sterke zichzelf. En als supporter voel je dat de ploeg op het veld de wedstrijd in handen zal blijven houden. Uiteraard dat er hier op de supportersbus bij de terugreis grote ambiance is. En weet je wie de grootste ambiancemaker is? Dat is mama Rotty.”
Fiere voorzitter
Voorzitter Rik Vervisch genoot nadrukkelijk mee van de vijftiende landstitel, de tweede voor hem als voorzitter. Of hij zijn contract zal verlengen? “Bah ja, zeker? Wij haalden weer de supercup, de beker én de titel. Zij het dat er voor die kampioenenbeker serieus moest geknokt worden. Ik geloofde er wel nog in na die ontgoocheling donderdag. En bij die 0-1 zag ik onze ploeg weer heel solide, collectief sterk en matuur bezig. Ook onze jonkies. Wij hebben die vijftiende titel zeker niet gestolen na onze dominantie in de reguliere competitie en mogen terecht fier zijn op dit seizoen van Knack Volley.”
Op dus naar volgend seizoen. Welke bewegingen zullen er gemaakt worden in de spelersgroep? “Het staat al langer vast dat tweede spelverdeler Sander Depovere afhaakt van het topvolleybal. Simon Plaskie verkast naar het buitenland en Henri Treial keert terug naar Estland. Pieter Coolman illustreerde nog niet versleten te zijn en doet er nog een seizoen bovenop. Nieuwkomers zijn spelverdeler Seppe Van Hoyweghen en oud-Knackspeler hoofdaanvaller Basil Dermaux, die allebei overkomen van Menen. Met Bjarne Angillis van de C-ploeg zal een eigen jongere als libero kunnen kennismaken met het topvolleybal. Er komen ook nog uit het buitenland een jonge talentvolle receptie/hoek en centrumspeler de kern aanvullen.”
Maar eerst wordt dit succesjaar dinsdag 30 april in de verf gezet op het verjaardagsfeest van Knack.
Tiende voor Verhanneman
Voor Mathijs Verhanneman, met vijftien Knackseizoenen dé recordhouder bij Knack sinds de club professioneel aan volleybal doet, was het zijn tiende titel nadat hij dit seizoen ook al aan negen bekers en evenveel supercups kwam. “Maar toch brengt deze beker nog altijd heel wat emoties met zich mee. Vooral om de manier waarop de titelfinale afgewerkt werd. Het was een rollercoaster van vijf wedstrijden in amper tien dagen. Waarbij wij de eerste partij hier in Maaseik duidelijk de mindere waren van de Limburgers, maar de kansen de tweede wedstrijd hier omkeerden met de 0-3 winst de derde finaleslag waarop Maaseik ons donderdag tot die vijfde partij dwong. Maar ik denk dat wij fysiek uiteindelijk nog het meest fris waren waardoor wij hier vandaag in die ware slijtageslag konden komen winnen. Maar chapeau voor dit Maaseik met hun trainer om de evolutie die het team dit seizoen uiteindelijk maakte waardoor de finale titelontknoping even alle aandacht naar het volleybal deed komen”, gaf Mathijs Verhanneman voor de micro van Sporza mee.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
