De wedstrijd tegen de Poolse kampioen Jastrzebski was voor Knackkapitein Matthijs Verhanneman (33) een speciaal gegeven, want het was zijn 100ste European Champions League-wedstrijd in Knacktrui. En daar is hij terecht fier op, hoewel de bezoekers in zowat alle spelonderdelen een maatje te groot waren.
“Ik keek uit naar die jubileumwedstrijd”, aldus Matthijs. “Het betekent toch het een en ander. Dat ik die prestatie in één en dezelfde club neerzet, maakt het nog uitzonderlijker. Ik ben nu 33 jaar en begon bij Knack als 17-jarige. Met uitzondering van twee seizoenen Italië maakte ik hier sinds het seizoen 2006 alles mee. Stilaan komt het einde van mijn spelersloopbaan in zicht. Al voel ik mij fysiek nog altijd uitstekend en kunnen er zonder blessures nog wel enkele jaren bij, toch kijk ik in deze fase van mijn sportieve carrière al eens nostalgisch terug. Ik begin ook meer waarde te hechten aan cijfermateriaal. Zo kan ik volgend seizoen de Knackspeler worden met de meeste dienstjaren achter zijn naam. De attentie die ik voor de wedstrijd overhandigd kreeg, deed deugd. Jammer dat de Knacksupporters dit niet konden meemaken. In mijn jubileumwedstrijd tegen de Poolse kampioen miste de ploeg hun vocale ruggensteun.”
Heel Knack was ontgoocheld na die bolwassing. “Ik blijf erbij dat we met de motiverende steun van de supporters toch tot de deelwinst hadden kunnen komen in de derde beurt. Dit was geen modale Europese thuiswedstrijd, waarbij we gegarandeerd voor een volle zaal spelen zonder coronabeperkingen. Neem maar van mij aan dat wij onze supporters steeds meer missen. Het is niet gemakkelijk om jezelf en je ploegmaats op te jutten tijdens een wedstrijd. Al moeten we eerlijk toegeven dat Jastrzebski een maatje te groot was.”
Het is niet gemakkelijk om jezelf en je ploegmaats op te jutten tijdens een wedstrijd
Foutenlast
Tijdens zijn Knackpassage stelde de Nederlandse supervolleyballer Ron Zwerver dat het tiebreaksysteem het eerlijkste spelsysteem is. Daarbij wint de ploeg met de minste fouten. “Ben ik het volmondig mee eens”, zegt Verhanneman. “Maar er zijn twee soorten fouten. De fouten zoals opslagmissers en outsmashes, en de missers die je opgedrongen worden door de tegenstander. Als je de cijfers bekijkt, scoorden wij met onze service over de drie sets acht rechtstreekse punten, Jastrzebski maar zeven. Door de wedstrijd heen dwongen ze ons met de service receptioneel in de fout. Hoeveel keer ging een receptie niet rechtstreeks over naar het Poolse kamp zonder dat er bij ons een degelijke spelopbouw kon gebeuren en de Polen meedogenloos counterden? Hetzelfde was te zien in de afwerking, waar wij op een stevig counterend Pools blok stuitten.” Met in totaal elf counterende muurtjes voor de Polen tegenover maar drie bloks van Knack-kant.
Tweede plaats
Uiteindelijk moet deze 0-3 de kansen op de tweede plaats niet hypothekeren, stelt de jubilaris. “Wij wisten dat Jastrzebski de uitgesproken favoriet was voor de groepswinst. Maar wij hebben toch ook wel wat laten zien. Het was niet allemaal ondermaats. Daarop moeten we nu verder bouwen, voor de strijd om de tweede plaats.”
De volgende Europese opdracht brengt Knack op woensdag 12 januari naar het Bulgaarse Hebar Pazardzhik. Op de openingsdag verloren de Bulgaren tegen Jastrzebski in drie sets, met respectievelijk maar 11, 16 en 14 tegenpunten. “Dat wordt voor ons een belangrijke partij die wij moeten winnen om alsnog op één van de drie beste tweede plaatsen te eindigen en door te stoten naar de kwartfinales. Dat blijft hoe dan ook nog altijd onze Europese ambitie.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
