Trainer Johnny Nierynck (KV Oostende) trekt er een streep onder

“De steun van mijn pa is bij elke wedstrijd en training welkom”, aldus Gaëlle Nierynck. (foto FRO)
Fons Roets
Fons Roets Medewerker KW

Johnny Nierynck is één van de iconen van KV Oostende. Anderhalve week geleden fungeerde hij nog, samen met Tony Obi, als commentator op de Facebookpagina van KVO voor de bekerwedstrijd tegen het Waalse Onhaye. Vorig weekend nam de ex-trainer van de KVO-beloften, KSV Bredene en Westhoek ontslag als trainer van eerste provincialer SK Oostnieuwkerke. Hij trekt er een streep onder en wil zich meer concentreren op zijn werk als manager bij Brico Center én op de voetbalcarrière van dochter Gaëlle (18) bij de beloften van AA Gent en de nationale ploeg.

“De slechte resultaten van de ploeg zijn niet de hoofdreden van mijn ontslag bij SK Oostnieuwkerke”, stelt Johnny Nierynck (48). “De uitdaging was heel leuk, maar ik wist dat het moeilijk zou worden om in eerste provinciale te blijven. Vier of vijf spelers waren gestopt en ik had maar een degelijke kern van twaalf volwaardige spelers, die het niveau aankonden. Ik heb zestig spelers opgebeld, waarvan er slechts vijf gekomen zijn. Dat zegt genoeg over de financiële mogelijkheden van de club.”

“Ik moest de voorbereiding starten met een nieuwe ploeg. Het lukte deels en de spelers trainden enthousiast. We bleven verliezen en ik ben een winner. Mijn energie verminderde en ik voelde dat ik me minder gedreven kon opladen om te gaan trainen en de spelersgroep nog eens op te peppen. Ondanks mijn job als manager bij Brico Center Brugge, was ik altijd twee uur voor aanvang van de training, aanwezig in Oostnieuwkerke. Ik stond er alleen voor, mijn assistent deed alleen de beloften. Ik speelde al een paar weken met het idee om ermee te kappen. Ik had er geen plezier meer in. Na de 0-3 nederlaag tegen Wervik, heb ik, in overleg met de voorzitter Dimitri Geerolf, de handdoek gegooid.”

“Ook het feit dat we twee keer op zaterdag moesten spelen en dat ik daardoor de matchen van dochter Gaëlle, bij de beloften van AA Gent, moest missen, heeft een rol gespeeld in mijn beslissing. Ik word wat ouder en stond voor de keuze: met minder goesting trainer blijven of genieten van de wedstrijden van Gaëlle. Ik heb voor het laatste gekozen en voel me bevrijd, gelukkig. Ik heb veel tijd en energie in mijn spelers- en trainersloopbaan gestoken, er veel voor opgeofferd en nog meer begrip gekregen van mijn vrouw, Sophie. Het is genoeg geweest. Ik word fulltime echtgenoot en papa-supporter!”

Grote aanpassing

Dochter Gaëlle is uiteraard blij dat papa Johnny meer tijd zal hebben voor haar. “Ik heb vier jaar voetbalsportschool Leuven achter de rug en heb nu gekozen voor de lerarenopleiding leerkracht lager onderwijs, gespreid over vier jaar, in Vives Gent”, vertelt ze. “Vorig jaar speelde ik bij de U17 van OH Leuven, dit jaar bij de beloften van AA Gent. Het is een hele aanpassing. In het begin deed ik dagelijks de verplaatsing met de trein. Ik heb de auto van opa Roland gekregen en kan na het herfstverlof met de auto naar Gent rijden. Dankzij mijn topsportstatuut, kan ik de maandag twee keer trainen in de club. De school ondersteunt me en de andere dagen trainen we ’s avonds. We spelen matchen met de beloften en op maandag train ik mee met de eerste ploeg. Ik word uitgespeeld op mijn beste plaats, als rechtsback. Ik ben maar 1m 60 groot, maar beschik over een goede vista en snelheid. In Leuven heb ik veel geleerd en nu leer ik nog elke dag bij. Ik moet nog kloeker worden. Er moet ook wat geluk bij zijn, geen blessures en een trainer die in mij gelooft. De steun van mijn pa is bij elke wedstrijd en training welkom! Dankzij hem is voetbal mijn hobby, mijn passie!”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier