’t Is voe bie te blèten

De financiële malaise bij KV Oostende lijkt een nieuw dieptepunt te hebben bereikt. In het allerslechtste geval is het binnen enkele weken of maanden gedaan met de club. Niet dat KVO altijd al op een berg geld zat. Herinner je toenmalig voorzitter Eddy Vergeylen en zijn kabeljauwen nog? Maar de voorbije jaren ging het wel snel bergaf. En ja, dan moeten we terug naar het vertrek van Marc Coucke in 2017 naar Anderlecht. De club bleef achter met een veel te dure hoofdtribune en veel te dure spelers. Hoe cynisch is het niet dat die hoofdtribune destijds een hefboom voor de club werd genoemd en nu door de jaarlijkse huursom van 800.000 euro en een belastingsissue de club richting bankroet kan wippen?

Hoe cynisch is het niet dat de tribune van Coucke KVO richting bankroet kan wippen

Na de passages van Peter Callant en Patrick Orlans – die allerminst de vinger op de knip hielden – kwam Frank Dierckens op de proppen. Maar ook hij had niet de middelen om de club op lange termijn te redden. De oplossing kwam van een bende Amerikanen, die KVO met de Ostend Investment Company op de kaart zouden zetten. “Jonge talenten halen op basis van data en met een meerwaarde verkopen.” Klonk mooi, maar dat was het niet. Ook de andere clubs van de Amerikanen zijn afgegleden. De enige data die stroman Paul Conway en ceo Gauthier Ganaye goed beheersten, waren die van hun eigen portefeuille. Intussen vloeide veel loon naar middelmatige spelers. Ontslagen coach Yves Vanderhaeghe en zijn assistenten moeten nog geld, net als leveranciers van drank en spijzen. Er zijn de achterstallige RSZ, bedrijfsvoorheffingen… ‘t Is voe bie te blèten.

Achter de schermen van een mogelijk faillissement spelen zich menselijke drama’s af

Afgelopen zomer was er nog optimisme, ondanks de degradatie. De club gaf aan opnieuw de lokale kaart te trekken na een legertje buitenlandse spelers en trainers. Een mooi verhaal leek in de maak met onder meer iconen als Kurt Bataille en Michiel Jonckheere op de trainersbank. Conway werd uit de raad van bestuur gewipt en Ganaye verliet de club. Maar gaandeweg trokken de Amerikanen hun staart weer in om nu niets meer te doen. Probeer zo maar eens een (extra)sportief beleid te voeren. Daar sta je dan als hondstrouwe fan. Daar sta je dan als fiere clubmedewerker. Daar sta je dan als jeugdspeler. Allemaal overgelaten aan de grillen van een buitenlandse geldschieter die niets kent van voetbal of clubliefde. Straks is er misschien helemaal géén voetbal meer in dé Stad aan Zee. Dat net Conway met een kandidaat-overnemer komt leuren en dat de Amerikanen een interim-ceo halen bij een zusterclub moet toch ook bij de Pro League alarmbelletjes doen afgaan. Het is hoog tijd dat overkoepelende voetbalinstanties het ‘multi club ownership’ en overnames tout court beter opvolgen. Want achter de schermen van een mogelijk faillissement spelen zich menselijke drama’s af.