De dagen van de waarheid komen eraan voor Zulte Waregem. Op het menu: alles-of-nietswedstrijden tegen rechtstreekse concurrenten als Beerschot, Deinze, Patro én Dender. Nicolas Rommens (29) is net op tijd weer fit na een scheurtje in de knie. “Op de tribune had ik meer stress dan op het veld.”
Nicolas Rommens is goedgeluimd als we hem spreken. Kan ook moeilijk anders, want de centrale middenvelder stond vier en een halve week langs de kant met een vervelende blessure. “Het waren frustrerende weken omdat ik de ploeg niet kon helpen. Ik zat dus in de tribune en ik had meer stress op die zitjes dan wanneer ik in de selectie zou zitten.”
Wat was er dan precies aan de hand en hoe is dat gebeurd? Want Rommens maakte op 3 februari de tweede helft in de match tegen SK Beveren als invaller gewoon vol. “Na een kwartiertje was het al gebeurd, denk ik. Ik voelde dat mijn knie onstabiel was naarmate de wedstrijd vorderde. Blijkbaar was er een probleem in de knie. Je kan die blessure een beetje vergelijken met wat Ruud Vormer is overkomen.”
Snel weer wedstrijdfit
De Nederlandse aanjager miste vier wedstrijden, net zoals Rommens. Uiteindelijk zijn ze allebei redelijk snel opnieuw wedstrijdfit verklaard. “De dokters gaven aan dat het vier tot zes weken in beslag zou nemen. We zaten op schema qua revalidatie, operatief is er niet ingegrepen. In die eerste week kwam het er vooral op aan om oefeningen op mobiliteit te doen. Daarna werkten we vooral op spierversterkende oefeningen, zodat de spieren rond de knie goed opgetraind zijn en dat ze de belasting van die knie kunnen dragen. De komende dagen, weken, zal ik misschien nog met een tape spelen voor extra ondersteuning. Naarmate het beter gaat, kan die tape eraf.”
Over die wedstrijd gesproken, die móést gewonnen worden wilde Essevee in de running blijven voor die felbegeerde top twee. De Boeren namen de volle buit mee naar de Gaverbeek met het kleinste verschil: 0-1. “Het deed heel veel deugd om ook eens die nul te houden. We kwamen uit een iets moeilijkere periode na Nieuwjaar. Het was ook nodig als je naar het klassement keek. Het klopt dat we op het einde goed wegkwamen en dat De Wolf nog een uitstekende redding verrichtte. Maar het kwartje mag ook eens aan onze kant vallen. Dat we weer buitenshuis wonnen? Daar hebben we al genoeg over gepraat doorheen het seizoen. We moeten dat achter ons laten. Nu komen er wedstrijden aan tegen rechtstreekse concurrenten. Er resten ons nog vijf finales waarin we als een blok samen moeten vechten voor de promotie.”
Verrassend groen licht
Vossen was nog niet fit genoeg, Traoré zat op de bank en ook Bagan keek toe vanaf de zijlijn. Er waren dus wel wat wissels. We keken vooral met enige verwondering op dat ene Palumets aan de aftrap kwam. Voor Rommens kwam starten te vroeg. “Ik had vier weken binnen gezeten en had maar twee trainingen in de benen. Het was nog niet echt de bedoeling om tot de selectie te behoren. Maar ik had die sessies goed verteerd en de medische staf gaf groen licht. Er werd afgesproken dat ik een aantal speelminuten kon krijgen.” Rommens viel een kleine twintig minuutjes in. “Ik had geen reactie en geen pijn, dus dat is een prima signaal.”
Sportief manager Tom Caluwé mocht beschikken, er kwam een mental coach. Het was een ‘speciale week’ aan de Gaverbeek. “Het kwam een beetje uit de lucht vallen dat Caluwé ontslagen was. Maar wij als spelers hebben enkel en alleen iets te maken met het sportieve. Dat soort beslissingen wordt genomen door het bestuur. Wij kunnen alleen maar proberen om zoveel mogelijk punten te pakken en ons focussen op de komende matchen.”
Groepsgesprek
Wat doet die mental coach dan, maakt die zo’n hemelsbreed verschil, aangezien er weer gewonnen werd? “In detail kan ik niet treden. We hadden al één groepssessie. Voor bepaalde jongens kan dat misschien deugd doen. Je mag niet vergeten dat we een heel jonge groep hebben, je moet presteren en daar komt druk bij kijken. Misschien kan het goed zijn dat er een vertrouwenspersoon aanwezig is waar je naartoe kan gaan als je met iets zit.”
Coach Vincent Euvrard bleef wél aan boord. Nicolas Rommens was onder hem aanvoerder bij RWDM en kent hem dus goed. “Alle spelers staan achter hem en de staf. Als je ziet hoe ze ons telkens voorbereiden op de komende wedstrijd, de tactische analyse die daarachter zit … Euvrard is niet voor niets vorig jaar kampioen geworden met RWDM in 1B. We zijn allemaal blij dat hij er nog is. Anders moesten we pakweg de laatste zes, zeven wedstrijden een andere weg inslaan. We willen dit samen tot een goed einde brengen.”
Verloren zoon Zinho Gano is terug na een disciplinaire schorsing. Rommens is opgetogen. “Zinho heeft bepaalde kwaliteiten die we de afgelopen weken minder in de kern hadden. Je kunt een bal aan hem kwijt, hij weegt op een verdediging, met zijn gestalte is hij gevaarlijk en hij is een killer in de box. Als je zo iemand samen met Vossen in de ploeg hebt, dan moet je blij zijn dat hij er opnieuw bij is.”
Titel blijft doel
In de laatste vijf speeldagen moet de promotie dus bewerkstelligd worden. Essevee krijgt achtereenvolgens Beerschot thuis, Deinze op verplaatsing, Patro op bezoek, een trip naar Dender en de komst van Lierse te verwerken. Zulte Waregem staat op een vierde plaats, met vier punten minder dan leider Beerschot. “We zitten in de positie dat het nog kan. Als je kijkt naar de voorbije weken dachten we telkens bij puntenverlies: we doen hier de slechtste zaak van de competitie en andere teams gaan uitlopen. We moeten er echt in geloven. Het is nu moneytime. We spelen tegen rechtstreekse concurrenten en de competitie zal in zijn plooi vallen.”
“Het is nu moneytime, we moeten erin geloven”
Sommigen lijken aan de Gaverbeek tevreden met plek twee, die ook rechtstreekse promotie betekent. “Ik deel die mening niet”, zegt Rommens. “Ik wil altijd spelen voor die eerste plaats. Tweede of derde, daar ben ik totaal niet mee bezig. Er is één plek die telt en dat is helemaal bovenaan de tabel. Stel dat we dan tweede eindigen, zal het ook wel goed zijn.” (JC)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
