Na enkele Houdini-acts eerder dit jaar lijkt het doek voor KV Oostende nu toch te gaan vallen. Het faillissement van de kustclub lijkt onafwendbaar en zo komt er een abrupt een eind aan de rollercoaster waarop KVO zich al jaren bevindt. Van Europese hoogdagen onder Marc Coucke, naar twee jaar miserie met ‘den Amerikaan’.
Het ‘wèreldploegsje’ is niet meer. Van de Couckenbak en de positieve sfeer van de grote dagen is niets meer over. Bijna 11 jaar is het ondertussen geleden dat Marc Coucke zijn intrede maakte in Oostende. Wat volgde waren hoge toppen, maar even diepe dalen. En waar KVO de afgelopen jaren steeds verder afgleed, is het de afgelopen maanden verticaal naar beneden gestort. Hoe is het ooit zo kunnen mislopen voor de Kustboys?
Tijdperk Coucke
We zijn augustus 2013. KVO is na enkele jaren afwezigheid net terug gepromoveerd naar het hoogste niveau en beleeft een moeilijke start. De kustboys zoeken dan ook vers kapitaal om de kern verder te kunnen stofferen. Dat geld vinden ze bij Marc Coucke, sportliefhebber met klaarblijkelijk oneindig diepe zakken. Meteen pompt hij een miljoen euro in de club. Coucke wordt zo op slag de hoofdaandeelhouder. Een jaar later trekt de zakenman het laken aan de zee helemaal naar zich toe. Hij koopt Yves Lejaeghere uit en wordt voorzitter van de kustploeg. Op tv start dat jaar het eerste seizoen van het programma The Sky is the Limit en laat dat nu toevallig ook de slagzin zijn waarmee Coucke zich bij Oostende wil manifesteren. Coucke ziet het groot. Heel groot. Hij wil aan de kust de hemel bestormen.
En dat mag wat kosten. Een jaar eerder werden al grote namen als Canesin, Lukaku en Berrier binnengehaald, maar in 2014 wil Coucke ook in stenen investeren: de man kondigt bouwplannen aan. Hij wil niet één, maar twee nieuwe tribunes bouwen. Prijskaartje: 9 miljoen euro. Het wordt uiteraard op gejuich onthaald door de achterban. Wisten de supporters toen veel dat die tribune later een molensteen om de nek van de club zou worden. Op dat moment verkeren de supporters evenwel in een feestroes, want KVO wordt sexy als nooit tevoren. De resultaten gaan in stijgende lijn en vooral naast het veld maakt de club naam en faam dankzij de sfeer die er bij thuiswedstrijden heerst. Noem het gerust een schlagerfestival light. Ook daar heeft orkestmeester Coucke, samen met feestneus Patrick Orlans, trouwens een grote invloed op. Meer dan eens geeft de voorzitter het beste van zichzelf in de VIP/feestzaal van wat voorlopig nog de Diaz Arena is. Als Coucke dan ook nog eens zijn portefeuille opentrekt en ronkende namen als Joseph Akpala, Yassine El Ghanassy en David Rozehnal overtuigt om naar ‘t zeetje te komen, wordt het helemaal mooi. Geen mens die dan kan of wil denken dat het amper enkele jaren helemaal scheef zal lopen.
Want ook sportieve uitschieters blijven niet langer uit: de investeringen lonen en in 2016 mist KVO op een haar na een Europees ticket. Een jaar later verliest het dan weer de bekerfinale van Zulte Waregem. Toch mag Oostende in 2017 voor het eerst Europa in: het klopt in de barragewedstrijden KRC Genk en pakt zo een ticket voor de voorrondes van de Europa League. Wat volgt is een Oostendse volksverhuis naar Marseille, waar KVO ondanks de 4-2-nederlaag na een heuse spektakelmatch een sprookje beleeft. De trip naar de Côte d’Azur is misschien wel hét Oostendse hoogtepunt uit de recente geschiedenis.
Begin van het einde
Oostende leeft op een wolk. Tot het eind 2017 van die wolk tuimelt. Als een donderslag bij heldere hemel kondigt Marc Coucke immers zijn vertrek aan. Hij koopt RSC Anderlecht, waar hij ineens ook voorzitter wordt, en verkoopt zijn Oostendse aandelen aan Peter Callant. De supporters kunnen hun ogen en oren niet geloven. “Hij was een van ons”, “De ene week drink je samen met de fans een pint op de tribune en sta je te dansen in de spionkop, de andere week laat je de club in de steek.” De reacties zijn niet min. Sommigen nemen zelfs de term Judas in de mond. Toch maken de supporters zich op dat moment geen al te grote zorgen. “Coucke heeft voor een goede structuur gezorgd, dus we redden ons wel.” Het bleek wishful thinking.
Een jaar later, in 2018, volgt namelijk opnieuw een bommetje: voorzitter Peter Callant houdt het na iets meer dan een jaar voor bekeken en geeft de fakkel door aan Frank Dierckens. Dierckens wordt hoofdaandeelhouder en voert meteen een kapitaalsverhoging door. Dat is nodig, want de financiële situatie van de club oogt na jaren waarin alles mogelijk leek, weinig positief. Ook sportief raakt KVO steeds meer op de sukkel. Trainer Gert Verheyen geeft er dat seizoen de brui aan en een seizoen later stapt ook zijn opvolger Kare Ingebrigtsen zelf op. Hij ziet de financiële toestand van de club steeds prangender worden en kiest voor de vlucht vooruit. Het zijn de eerste tekenen dat het met KVO helemaal de verkeerde kant uitgaat. De huur die de club nog moet betalen aan oud-voorzitter Coucke voor het gebruik van de hoofdtribune en de zware spelerscontracten die in het Coucke-tijdperk werden afgesloten versmachten de club en Dierckens moét op zoek naar extra geld om KV Oostende van het faillissement te behoeden.
Het water staat de club dan ook aan de lippen, tot er in april 2020 eindelijk witte rook is. KVO heeft met de Amerikaanse investeringsgroep PMG zijn broodnodige overnemer gevonden. Dierckens blijft wel voorzitter, maar het is PMG – met Paul Conway – en Gauthier Ganaye die de touwtjes in handen krijgen. “KVO is verheugd officieel te kunnen meedelen dat voorzitter Frank Dierckens deze week een definitieve overeenkomst heeft getekend met een Amerikaanse investeringsgroep omtrent de overname en investering in onze voetbalclub KV Oostende”, luidde het in de eerste mededeling van KVO, gevolgd door een zinnetje dat in retrospect een heel bittere smaak nalaat. “Hiermee is de toekomst van KV Oostende verzekerd.”
Laatste stuiptrekking
Aanvankelijk worden de mannen van PMG ook op applaus onthaald. Den Amerikaan Paul Conway maakt dan wel een ietwat bizarre indruk, toch gaat het KVO aanvankelijk voor de wind onder het nieuwe beleid. Ganaye haalt een rist onbekende namen en stelt met Alexander Blessin een op dat moment nobele onbekende Duitser aan, maar het blijkt een cocktail die verrassend goed werkt. De ploeg – met sterkhouders als Jelle Bataille, Arthur Theate, Jack Hendry en Andrew Hjulsager – verbaast vriend en vijand en KVO grijpt in het seizoen 2020-2021 maar net naast een ticket voor Play-off 1. Voor iemand als Arthur Theate wordt dat seizoen zelfs de start van zijn internationale carrière, want na zijn passage bij KVO schopte hij het tot vaste waarde bij de Rode Duivels. Iets wat Wout Faes hem eerder ook al voor had gedaan. KVO had ook het ‘geluk’ dat het fantastische seizoen van begin tot eind op beeld werd vastgelegd. Dat seizoen werd het reilen en zeilen van KVO immers van dichtbij gevolgd door tv-maker en superfan Martin Heylen. Kustboys leverde héél wat boeiende televisie op – denk maar aan de vorte pasta-uitspraak van toenmalig COO Thorsten Theys. Een tweede seizoen van Kustboys kwam er niet. Een tweede succesvol seizoen voor KV Oostende evenmin. Dat seizoen onder Blessin zou de laatste opflakkering zijn van een club die in de jaren nadien als een nachtkaars zal uitdoven.
Want de opportunistische Amerikanen hebben geld geroken. Veel geld. De verkoop van sterkhouders levert 14 miljoen euro op, alleen vloeit dat geld allerminst terug naar de spelerskern, want het spelersmateriaal dat in de plaats van de vertrokken sterkhouders gehaald wordt, is ruimschoots onvoldoende. KVO is sportief dan ook weer bij af, want nadat het in 2022 een eerste keer ontsnapt, is het een seizoen later wel prijs. KVO vecht een heel jaar tegen de bierkaai en degradeert in april 2023 naar 1B. Het is na twee jaar vol problemen de kroniek van een aangekondigde degradatie.
En wie dacht dat het op dat moment niet slechter kon, komt bedrogen uit. Bij het begin van dit seizoen tonen de Amerikanen zich nog wel ambitieus – er zijn enkele verschuivingen bij de aandeelhouders en sportief directeur Nils Vanneste krijgt te horen dat er budget zou worden vrijgemaakt om te strijden voor promotie. Tot de Yankees kort na de start van de voorbereiding hun kar keren. PMG is plots nog maar weinig geïnteresseerd in zijn speeltje en praat met kandidaat-investeerders. Ze willen van de club af, dat is duidelijk. De rekeningen worden niet langer betaald en ook geld om transfers te doen komt er niet meer. Een snelle verkoop lijkt de enige optie om het seizoen van KVO te redden, alleen willen de Amerikanen toch ook nog eens langs de kassa passeren, waardoor KVO helemaal in een sukkelstraatje beland.
Het krijgt doorheen het seizoen verschillende keren een puntenaftrek, de onbetaalde rekeningen stapelen zich op en de licentie-aanvraag wordt geweigerd. Meer dan eens wordt ook gewag gemaakt van een nakend faillissement. Telkens komt het evenwel net niet zover en op de slotspeeldag weet KVO zich zelfs sportief te handhaven in 1B. Het zorgt bij de KVO-supporter voor hoop in bange dagen. Ook omdat er wat een mogelijke overname betreft licht lijkt aan het einde van de tunnel. Tot afgelopen woensdag het bericht kwam dat de onderhandelingen met Apex Capital Global zijn afgesprongen. Vandaag lijkt dan ook enkel een mirakel genoeg om de sympathieke volksclub te kunnen redden. Het einde van het wèreldploegsje lijkt nabij en er is geen koekenbak die daar nog verandering in lijkt te kunnen brengen.
Bart Tommelein: “Ik roep Paul Conway op om mee te werken aan oplossing voor KVO”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
