Club Brugge ‘rules’. Negen punten voorsprong in de competitie en op 21 of 22 maart in de bekerfinale, blauw-zwart raakte woensdag met veel moeite dan toch over de Gaverbeek. De eerste dubbel sinds 1996 wenkt, een duidelijker statement ‘Nummer 1 in België’ kan niet. Er zijn nogal wat gelijkenissen met 24 jaar terug. Maar er is ook één groot verschil. Hugo Broos wikt en weegt.
In 1995-1996 werd Club Brugge landskampioen met 10 punten voorsprong op Anderlecht. Het was het eerste seizoen dat een overwinning drie in plaats van twee punten opleverde. Van play-offs was toen nog geen sprake. Vandaag telt Club negen punten voorsprong.
Hugo Broos: “Door de halvering van de punten is zo’n verschil aan de eindmeet al niet meer mogelijk. Bovendien moet gezegd worden dat de concurrentie toen heel wat minder was. Standard beleefde geen goed seizoen, clubs als Racing Genk, AA Gent en Antwerp waren nog niet de topclubs die ze vandaag zijn. Hét grootste verschil evenwel: wij moesten het met een veel kleinere kern doen. Als je ziet wat Club nu nog allemaal op de bank heeft zitten. Ik herinner me nog dat we de bekerfinale speelden met tien Belgen en 1 buitenlander. In die tijd kon je nog jonge Belgische talenten zoals Dirk Medved (AA Gent) of Sven Vermant (KV Mechelen) weghalen bij andere Belgische clubs. Nu zijn zulke talenten meteen weg naar het buitenland. Dus probeert Club buitenlandse talenten aan te trekken in de hoop dat ze zich hier verder ontwikkelen, jongens zoals Diatta en Dennis.”
Club pakte op 26 mei 1996 zijn zevende beker. Het was de derde finale op rij en was na 1977 de tweede keer dat Club de dubbel veroverde.
Hugo Broos: “De bekerfinale werd toen nog ná het seizoen gespeeld. Dat maakte de dubbel iets makkelijker. We hadden al de titel op zak, zaten vol vertrouwen én konden zonder veel druk spelen. Hadden we de finale verloren, dan was het geen ramp. Vandaag is het omgekeerd: Club heeft nog niets in handen én na de finale wachten nog tien slopende matchen in play-off 1. Als Club de finale verliest, is het meteen van moeten in play-off 1. Toch een verschil.”
Club won de berkerfinale met 2-1 van Cercle Brugge. Cercle was op voorsprong gekomen via Gabor Torma, maar Mario Stanic scoorde nog voor de rust twee keer tegen. Club speelde de finale met Dany Verlinden, Gunter Verjans, Dirk Medved, Pascal Renier, Vital Borkelmans, Sven Vermant, Franky Van der Elst, Lorenzo Staelens, Gert Claessens, Gert Verheyen en Mario Stanic.
Hugo Broos: “Zonder Paul Okon dus, in januari nog de Gouden Schoen. Je zou op het eerste zicht misschien zeggen dat er in onze ploeg minder talent zat dan in die van nu. Natuurlijk is pakweg een Clinton Mata als rechtsachter véél beter dan Gunter Verjans, maar ik zou bijvoorbeeld niet durven zeggen dat Pascal Renier minder was dan Simon Deli. Pascal was een uitstekende verdediger, werd later ook international. Ok, we hadden op het middenveld geen Hans Vanaken, maar Sven Vermant zorgde ook voor veel goals en assists. Collectief waren we heel sterk. Hét grote verschil met nu? Mario Stanic.”
De Kroatische spits, in de zomer weggehaald bij het Portugese Benfica, was niet alleen matchwinnaar in de bekerfinale, hij werd dat seizoen ook Belgisch topschutter met 20 goals. Club had de dubbel dus wel héél veel te danken aan ‘Super Mario’, die enkele maanden later naar Parma trok dat hem in 2000 voor 8,5 miljoen verkocht aan Chelsea.
Hugo Broos: “Club had Stanic al twee jaar eerder gewild, maar hij was toen onbetaalbaar. In Spanje en Portugal zakte hij daarna weg. Nu is hij wel betaalbaar, zei Antoine Vanhove mij. Direct pakken, zei ik. We hebben er anderhalf seizoen véél plezier aan gehad! Hij is hét grote verschil met het huidige Club: een scorende spits. Met een Stanic in de ploeg was Antwerp zondag al veel sneller weggezet, hoor. Al moet ik zeggen dat de eerste twee matchen van Michael Krmencik veelbelovend waren. Hij beantwoordt in elk geval aan het profiel dat Club nodig had. Een scorende spits zal Club kunnen gebruiken, zowel in play-off 1 als de bekerfinale. Dat is toch áltijd een moeilijke match, hoor. Hij kan even belangrijk worden als Stanic toen.”
Op het einde van het seizoen werd Hugo Broos voor de tweede keer Trainer van het Jaar. Dat werd Philippe Clement vorige maand al op de Gouden Schoen, met de dubbel wordt hij dat nogmaals op de Profvoetballer van het Jaar. Heeft Clement evenveel impact als Broos?
Hugo Broos: “Hola, een paar maanden daarvoor werden we thuis in de laatste minuut uitgeschakeld door het Spaanse Zaragoza. De supporters stonden aan de poort te schreeuwen: Broos buiten!. Zo snel kon het dus gaan. Of ik dezelfde impact had op de ploeg als Philippe, weet ik niet. Maar ik merk wel dat coaches nu veel meer aandacht krijgen dan vroeger het geval was. Al vind ik wel dat Philippe uitstekend bezig is. Ik gun hem met veel plezier de eerste dubbel sinds 1996.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier