Evenveel furore als zijn nonkels Emile en Mbo heeft Kevin Mpenza nog niet gemaakt, maar hij timmert wel aan de weg naar boven. De spits van Beveren-Leie vertelt openhartig over wat is geweest, wat had kunnen zijn en wat nog moet komen.
Kevin Mpenza heeft voetbal in de genen zitten. Nonkel Mbo verzamelde liefst 56 caps, Emile Mpenza heeft als gewezen Rode Duivel 19 goals op de teller staan, van de huidige generatie doen alleen Romelu Lukaku en Eden Hazard beter. Het zijn grote schoenen om te vullen, maar Kevin blijft er zelf allemaal rustig bij. “Mensen zullen mij altijd vergelijken met Emile en Mbo, maar dat is niet eerlijk. Ze kunnen allebei een schitterend palmares voorleggen. Van hun generatie waren ze misschien wel de besten”, aldus de 21-jarige aanvaller – of wat dacht u. “Met zo’n achternaam mag je natuurlijk geen centrale verdediger worden. (lacht) Diep in de spits is mijn favoriete rol, maar ik kan ook op beide flanken uit de voeten. Ik ben een explosieve speler met een flukse dribbel en een neus voor doelpunten, een beetje zoals Emile dus. Of sommige clubs meer interesse hebben in mijn naam dan in mijn kwaliteiten? Dat is een vraag die ik mezelf nooit stel.
Mijn naam is soms een voordeel en soms ook een nadeel. Ik zal niet ontkennen dat het sommige deuren opent. Maar het kan ook tegen jou werken. Sommige trainers zagen in mij de nieuwe Emile Mpenza. Dat zijn onrealistische verwachtingen, die ik onmogelijk waar kan maken.”
Ik denk dat ik het talent had om profvoetballer te worden, maar er speelden ook andere factoren
Na een kort intermezzo bij de Waalse eersteprovincialer Warcoing kwam Kevin dit seizoen in Beveren-Leie terecht. “Ik voelde mij niet echt thuis over de taalgrens. Ik had heimwee naar West-Vlaanderen. Dat is voor mij de plaats waar ik een groot deel van mijn jeugd heb doorgebracht. Ik houd alleen maar goede herinneringen over aan die periode.”
De managementstudent blikt tevreden terug op zijn eerste maanden bij blauw-wit. “Toen ik hier aankwam, had ik een fysieke achterstand. Daardoor stond ik in het seizoensbegin niet op het wedstrijdblad. Sindsdien heb ik keihard gewerkt om in topconditie te geraken.
Trein van het profvoetbal gemist
De jongste wedstrijden behoor ik telkens tot de selectie. Ik probeer elke match beslissend te zijn en mijn team aan de zege te helpen. De concurrentie is zwaar, maar dat is normaal bij een topclub. Ik zie dat zeker niet als een nadeel, want we maken elkaar juist beter. Tijdens mijn debuut voor Beveren-Leie kwam ik na amper veertig seconden al tot scoren. Door dat snelle doelpunt was alle stress ineens verdwenen.”
Net zoals zijn ooms genoot Kevin zijn jeugdopleiding bij KV Kortrijk. “Daar heb ik de stiel geleerd. Ik doorliep de verschillende jeugdreeksen en eindigde regelmatig als topschutter van de ploeg. Toen duidelijk werd dat mijn toekomst niet langer in Kortrijk lag, trok ik naar KV Oostende.”
Kevin maakte de voorbereiding mee bij de kustploeg. Toch werd hij datzelfde seizoen niet in de selectie opgenomen. “Het botste met de hoofdcoach. Ik denk dat het talent aanwezig was om profvoetballer te worden. Maar er speelden ook andere factoren. Achteraf gezien heb ik nergens spijt van. Ik gaf elke training het volle pond en leefde als een echte prof. Sommige dingen heb je nu eenmaal niet in de hand.”
Kevin liet zijn droom om profvoetballer te worden varen, maar heeft nieuwe ambities in het vooruitzicht. “Ik zit hier voorlopig goed bij Beveren-Leie. Toch blijf ik razend ambitieus. Een passage in tweede of derde amateurklasse staat nog op mijn verlanglijstje. Ik denk dat dat zeker mogelijk moet zijn. Later wil ik met een voldaan gevoel kunnen terugblikken op mijn carrière”, besluit Kevin Mpenza.
Voetbal Provinciaal 2B
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier