Johnny Nierynck vreest voor ‘zijn’ KV Oostende: “Degradatie heeft grote gevolgen voor medewerkers”

Het algemene beleid valt KVO-coryfee Johnny Nierynck tegen. © Peter Maenhoudt
Timmy Van Assche
Timmy Van Assche Medewerker KW

Met Standard ontmoet KV Oostende zaterdagavond opnieuw een lastige tegenstander in de strijd om het behoud. De Rouches spelen nog voor een ticket in play-off 1 en vonden met trainer Ronny Deila een nieuw elan. Kan KVO opnieuw stunten, zoals tegen Club Brugge? “Die nipte nederlaag in de heenronde doet er eigenlijk niet meer toe”, zegt KVO-coryfee Johnny Nierynck (50).

Je moet Nierynck als ex-speler en -trainer de kneepjes van het voetbalvak niet leren. De situatie waarin KV Oostende zich nu bevindt, is hem niet vreemd.

“In mijn carrière speelde ik voor heel wat titels en eindrondes, maar helaas vocht ik ook twee keer tegen de degradatie. Én we degradeerden toen ook. In de seizoenen 1994-1995 en 1998-1999 zakten we van eerste naar tweede klasse. (lacht) Ik heb nooit grijze seizoenen gekend, er viel altijd wel iets te beleven. Nu, onderschat de impact van zo’n degradatiestrijd niét. Je begint steeds met goede moed aan de match, maar de eerste beste kans die de tegenstander krijgt, vliegt erin (zoals tegen Westerlo, red.). Speel je onderin het klassement, dan zit het vaak tegen. Draai je bovenin mee, dan staat het geluk aan je kant. Je draagt die negatieve spiraal met je mee. Vergeet ook niet: hoe lang zeggen we nu al dat het van moeten is voor KVO? Tien, vijftien matchen? Dat wéégt op een spelersgroep, hoor. Op training is er minder ruimte voor grappen en grollen, de trainer straalt ook wat meer gelatenheid uit. En dan is er ook de druk vanuit de media en de supporters, en de rol van sociale media. Mentaal is het bijzonder moeilijk om je elke keer weer op te laden.”

Cliché

KVO ontvangt dus Standard, de nummer zeven uit het klassement. In de heenronde verloren de Kustboys in Luik nipt, met 1-0. Al had die match ook anders kunnen lopen, had bijvoorbeeld Ambrose oog in oog met Bodart gescoord. “Maar die 1-0 uit de heenronde doet er niet meer toe”, zucht Nierynck.

“Je bent maar zo goed als je laatste match, luidt het cliché. Helaas is het wel zo. Weinigen spreken nog over die 3-0-overwinning tegen Club Brugge, want de club staat nog steeds onderaan. Later (op de slotspeeldag, red.) moeten ze ook nog tegen AA Gent spelen, nóg een ploeg die bovenin meedraait. Nee, KVO heeft het niet meer in eigen handen en ik vrees ervoor.”

Clubliefde

Waar liep het dan fout? “Alleszins niet in de voorbije weken, de problemen zag ik al eerder afkomen. Maar laat me duidelijk zijn: als geboren en getogen Oostendenaar neem ik de situatie van KVO persoonlijk. In mijn tijd wisten we dat we ook het seizoen erop nog bij KVO zouden spelen. We wisten dus waar we aan begonnen en waar we met de club naartoe gingen. Die degradatiestrijd in de jaren negentig? Ach, nu ik erover begon, zit het nog altijd diep. Ik voel dat het er tegenwoordig voor sommige spelers niet meer toe doet. Er zijn jongens die al met volgend seizoen bezig zijn bij een andere club. Niet iedereen speelt ten koste van alles. KVO is voor hen een nummer en een werkgever”, klinkt het.

Beleid

“Het aankoopbeleid liep voor een stuk fout”, gaat Nierynck door.

“Nee, KVO heeft het niet meer in eigen handen en ik vrees ervoor”

“Toen de nieuwe eigenaars arriveerden (in 2020, red.) werd gesproken over ‘data’ en ‘specifieke spelersprofielen’. Daar is toch één en ander fout gelopen. Onder coach Alexander Blessin verliep alles goed en speelde KVO mooi voetbal. Het seizoen erop verliep al een pak moeizamer en dit seizoen is daar eigenlijk een verlengde van. Men is blind geweest voor de gevaren. Ja, er zijn goede spelers aangetrokken, maar toch ook enkele minder jongens. Maar algemeen is de kwaliteit te weinig. Er is dit seizoen ook geen ongeslagen reeksje neergezet, ook de trainerswissel Yves Vanderhaeghe – Dominik Thalhammer is niet geslaagd. Elf matchen zonder zege? Normaal zou een nieuwe coach moeten zorgen voor nieuwe prikkels. Die bleven uit.”

Animo?

Ook het algemene beleid valt Johnny Nierynck tegen. “Toen de Amerikaanse investeerders overnamen, werd gesproken over flink wat animo in het stadion. Ik dacht meteen aan glitter & glamour, zoals je ziet in de NBA en NFL (de Amerikaanse basket- en footballcompetitie, red.). Daar hebben we niks van gezien. Die warmte of uitstraling bleef achterwege. Nochtans slaat zoiets over op de spelersgroep. De club wordt strikt als een bedrijf geleid. 20 euro investeren moest op het einde van de week 25 euro opleveren. Oké, maar een voetbalclub is méér dan dat. Je moet soms durven investeren in iets dat niet meteen opbrengt, maar voor uitstraling zorgt. Ook qua investeringen in personeel denk ik er het mijne van”, klinkt het.

“Ik ken woordvoerder Bram Keirsebilck omdat hij niet alleen naar fans, sponsors of de pers de PR-persoon is, maar ook naar ex-spelers. Tot voor kort was hij de enige fulltimer op vlak van communicatie: én stadionspeaker én dj én woordvoerder én persconferenties én sociale media… Recent kreeg hij er blijkbaar versterking bij (ook algemeen kwamen er nog verse krachten bij, red.), al is dat meer dan normaal als je ziet dat ze bij veel clubs dubbel zoveel medewerkers hebben. Ook hierin moet je durven budget stoppen. Oostende heeft geluk dat het goede, loyale mensen ter beschikking heeft. Misschien doet KVO er goed aan om straks nieuwe investeerders te krijgen. Mensen die mogelijk wél bereid zijn om de geldbuidel open te trekken.”

Impact

“Bij degradatie hou ik m’n hart vooral vast voor de extra medewerkers in de omkadering. De mannen en vrouwen die niet altijd in de kijker lopen, maar wel een belangrijke rol spelen binnen de club. Dat kan gaan van keukenhulpen tot diëtisten, kledij- en materiaalverantwoordelijken, en ga zo maar door. Voor hen kan zakken niet enkel een emotionele impact hebben – sommigen zijn al hun hele leven échte KVO-mensen – maar ook een financiële invloed. Sommigen kunnen hun job verliezen. Dat is ontzettend erg. Ik hoop dat de spelersgroep dat maar goed beseft.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier