Een zespuntenmatch. Dat werd vooraf gezegd van Zulte Waregem versus KV Oostende, een wedstrijd die eigenlijk als eerste na de winterstop op de planning stond. Finaal moesten beide degradatiekandidaten tevreden zijn met elk een puntje en kan niemand profiteren. Spanning troef dus, en wel om meerdere redenen.
Het lichte enthousiasme dat ontstond na de 1-1 op Gent en de 0-1 op Cercle Brugge ebde weg na de droge 1-3-nederlaag thuis tegen OH Leuven. KVO speelde toen te traag, creëerde te weinig kansen en gaf de tegendoelpunten te makkelijk weg – dat zagen we eerder dit seizoen wel al vaker. Daarom: de kelderkraker tegen Zulte Waregem was van gigantisch belang om de barrageduels te vermijden. “Nervositeit? Die is er niet”, sprak coach Markus Pflanz voor de aftrap. “De jongens willen écht zulke matchen spelen. En toegegeven: OH Leuven was vorige week echt niet veel beter dan ons. Alleen speelden we geen echte kansen bij elkaar.”
De ontbrekende kansen van toen waren er nu wél. Wat we zagen, was een boeiende en evenwichtige partij: beide teams troffen de lat, beide teams zagen een goal afgekeurd door de VAR omwille van buitenspel. Moeilijk te zeggen wie nu de winst écht verdiende. KVO toch maar? De Kustboys hadden het betere spel en toonden de meeste drang naar voor, Zulte Waregem koos z’n (counter)momenten uit. Nu al vijf matchen op rij houdt Markus Pflanz vast aan z’n 3-4-3-systeem met tegen Essevee Tatsuhiro Sakamoto en David Atanga – eerste basisplaats en eerste 90 minuten voor de Ghanees. We zagen weer flarden van de hoge druk waar KV Oostende eerder lof mee wist te sprokkelen. “We zijn nog niet gered”, aldus Brecht Capon. “Het punt is zonder twijfel verdiend en eerlijk, jammer van dat afgekeurde doelpunt. Om ons te handhaven in eerste klasse zullen we 34 punten nodig hebben. Leuven en Zulte Waregem waren alvast ploegen om punten tegen te halen.”
Pflanz blijft voorlopig
De wedstrijd tegen Essevee had er eigenlijk eentje voor Alexander Blessin moeten zijn. Maar de match werd op 16 januari uitgesteld door een coronagolf bij de thuisploeg. Blessin verliet KVO uiteindelijk op 19 januari voor de Italiaanse topklasser Genua en Pflanz nam het dus over. Maar hoe lang nog? Feit is dat Pflanz niet het noodzakelijke UEFA Pro-diploma bezit, waardoor hij maar maximum twee maanden mag aanblijven als hoofdtrainer.
Intussen lijkt de club het match per match te bekijken, maar het klokje tikt. Zoals het nu staat, mag Pflanz als hoofdcoach aanblijven tot 20 maart, de uitmatch tegen competitieleider Union. Daarna volgen nog maar twee wedstrijden meer: thuis tegen Seraing en op bezoek bij Eupen. Bij KVO hopen ze alvast dat de degradatiestrijd dan al lang in hun voordeel beslecht is. In de wandelgangen is er sprake van een drietal kandidaten om als T1 te worden aangeduid. Alleen lijken de beleidsmakers absoluut niet gehaast.
Captain Cam
Er werd al flink wat geschreven over wintertransfers Sakamoto en Kyle Duncan – beide spelers zijn aanwinsten – maar ook een teruggekeerde Cameron McGeehan mag als een aanwinst beschouwd worden. “Ik wil zoveel mogelijk minuten maken en het team helpen”, laat de Engelsman optekenen. Hij is het soort leidersfiguur dat KVO eerder dit seizoen ontbrak. Niet dat McGeehan opvalt door een fluwelen baltechniek, maar zijn energie en overgave werken aanstekelijk. Het is begrijpelijk waarom Pflanz hem de kapiteinsband toevertrouwt – ‘Cam’ is een roeper op het veld. Ook tegen Zulte Waregem viel hij op, bijvoorbeeld met goeie loopacties en een kopbal op de paal. Nog een troef: de teruggekeerde en aanvallend opgestelde Robbie D’Haese. Alleen moet hij z’n offensieve focus behouden. Bijvoorbeeld zijn pass op Sakamoto – waaruit het afgekeurde doelpunt voortkwam – was nét te laat gegeven.
Om ons te handhaven in eerste klasse zullen we 34 punten nodig hebben
Wat is er aan de hand met Makhtar Gueye? De 24-jarige spits heeft niet veel redenen om gelukkig rond te lopen op De Schorre. Ja, zijn geboorteland Senegal won de Africa Cup, maar op persoonlijk vlak zit de mot er serieus in. Sinds de winterstop stond Gueye geen enkele keer in de basis, tegen Cercle Brugge was er zelfs geen invalbeurt weggelegd en dat terwijl hij met elf goals clubtopschutter is. Maar de minuten die hij wél maakte, waren van zeer bedenkelijke kwaliteit. “Makthar moet op training én in de minuten die hij mag invallen laten zien waarom hij moet spelen”, weet Pflanz.
Op het einde van vorig seizoen stonden Pflanz en Gueye neus aan neus en viel de spits uit de boot. Maar daar hebben de beperkte speelminuten van 2022 niks mee te maken, verzekert iedereen binnen KVO. “Gueye en Ambrose kunnen samen het beste spitsenduo van eerste klasse vormen”, zei sportief verantwoordelijke Gauthier Ganaye eerder nog in deze krant. Terwijl Gueye uit beeld is, zien we een zeer sterke Thierry Ambrose: vaak aanspeelbaar, hard werkend voor het collectief en ondanks zijn geringe gestalte een goed aanspeelpunt. “Ambrose is op dit moment gewoon onze beste aanvaller”, onderstreept Pflanz.
Doelmannenkwestie
Puur feitelijke vaststelling: KVO pakt weer een clean sheet, de tweede sinds de winterstop en de tweede op drie wedstrijden. En daar mag het Guillaume Hubert dankbaar voor zijn – wat ons betreft was hij woensdagavond man van de match. In de eerste helft drie uitstekende reddingen, in het tweede bedrijf pakte hij uit met een wonderbaarlijke parade in korte hoek en nog een ultieme save in de slotminuten. Hubert speelt een goed seizoen, maar moest tegen Leuven z’n plaats afstaan aan de Nederlandse wintertransfer Kjell Scherpen. Zonde voor Hubert, die zich tegen Zulte Waregem niet van de wijs liet brengen en met een knalprestatie antwoordde. Wie in zo’n vorm verkeert, kan je niet op de bank zetten, toch? Zaterdag tegen Mechelen staat voor 99,9 procent zeker Kjell Scherpen weer in doel. De vraag luidt: is dit écht een keuze van de trainersstaf? En wat is de impact daarvan op de spelersgroep? Kortom: spanning troef aan zee, voor verschillende redenen.
(Timmy Van Assche)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
