Vorig seizoen een zekere landstitel met Club Brugge die door ‘Het Virus’ nog bijna werd ontnomen. Check. Dit seizoen Europese topmatchen verhakkeld door covid-19. Check. Zelf twee weken eenzaam aan zee in quarantaine. Check. Trouwfeest een jaar uitgesteld. Check. Maar coach Philippe Clement bleef een onwrikbare positivo. “Ik ga mij nooit in de problemen wentelen.”
Oe is’t?
“Goed nu. Enkele weken geleden was ik ook getroffen door corona en moest ik twee weken in quarantaine maar nu is het weer oké. Ik recupereer nog iets moeilijker maar verder niets om over te klagen.”
Dat deed je nooit, al had dat wel gekund. Te beginnen met de uitbraak een jaar geleden, toen de competitie werd stilgelegd en een nieuwe titel waar Club duidelijk op afstormde op de helling kwam te staan.
“We stonden na 29 speeldagen vijftien punten voor, maar toch was er enige tijd sprake van het seizoen te annuleren en de titel niet toe te kennen. Dan denk je: dat kan toch niet, met zo’n voorsprong? Dan ben je daar wel mee bezig maar tegelijk heb ik mij meteen gefocust op oplossingen.”
Elk nadeel ‘hep’ zijn voordeel.
“Zo sta ik ook in het leven. Dat is ook de sterkte van Club: elk departement bleef keihard werken om dingen te verbeteren, veelal van thuis uit. Waar het op veel andere plaatsen wel stilviel. Als je je wentelt in de problemen, kom je er ook niet meer uit. Ik denk dat we dit seizoen de vruchten plukken van onze aanpak. We zijn de hele tijd blijven doortrainen alsof de competitie hervat zou worden. We hebben onszelf toen een beetje moeten heruitvinden omdat we eerst niet meer in groep mochten trainen en later in kleine groepjes moesten trainen. We hebben ons toen vooral gefocust op het atletisch vermogen van de spelers en op hun individuele werkpunten en nu blijken ze daar voordeel uit te halen. Ruud Vormer wordt in mei 33 jaar maar hij zei al dat hij nu sneller recupereert dan ooit. Hij is aan één van zijn beste seizoenen bij Club bezig.”
Was er ook het besef dat het topvoetbal tegenover andere sectoren wel geprivilegieerd was? Jullie konden blijven voetballen, al was het dan in lege stadions.
“Zo is dat. En zo heb ik het ook soms gezegd aan spelers die wel eens durfden klagen en zagen over de situatie. Ik vind trouwens dat we in onze maatschappij en in ons land sowieso geprivilegieerd zijn tegenover mensen die in andere, minder begunstigde landen zijn geboren.”
Het topvoetbal is geprivilegieerd. Dat zei ik ook tegen mijn spelers die wel eens durfden te klagen en zagen.
Dit seizoen werd Club twee keer zwaar getroffen door het virus. Voor de belangrijke Champions Leaguematch in Sint-Petersburg ontbraken enkele belangrijke spelers en tijdens de achtste finales van de Europa League tegen Kiev moest ook de technische staf in quarantaine. Maar de coach bleef zeggen: we gaan daar niet over zeuren.
“Natuurlijk. Zo reageer ik altijd al bij problemen. Ik miste door een blessure op de valreep het WK 2002 in Japan en Zuid-Korea met de Rode Duivels, ik had dat ook maandenlang kunnen meesleuren. Ik was dan misschien niet de vrolijkste maar ik heb me wel meteen gericht op het volgende seizoen. En ik heb dan ook een heel goed seizoen gespeeld. Ik wil nooit met het verleden leven.”
Bleef je ook zo positief toen je twee weken in quarantaine eenzaam en alleen in je flat aan zee zat?
“Veertien dagen opgesloten, je vrouw en kinderen niet zien, dat was toch raar. Toegegeven, de laatste twee dagen kwamen de muren op mij af, ik kreeg het toen heel moeilijk. Ook omdat ik mij minder ziek voelde. Dan zie je dat grote strand liggen en dan wil je toch eindelijk eens een half uur stappen. Een sportman heeft beweging nodig, hé. Dan probeerde ik maar vooruit te kijken.”
Nu je over je vrouw begint, jullie trouwfeest moest vorige zomer ook uitgesteld worden. Kon je dat ook makkelijk relativeren?
“Het positieve aan dit verhaal is wat Isabelle en ik ook al lachend zeggen tegen elkaar: zullen we een jaar na datum nog steeds evenveel goesting hebben om te trouwen? (lacht) De trouwdatum is nu vastgelegd in september, we kunnen alleen maar hopen dat het dan wel allemaal kan. En als het dan nog niet kan, zal de goesting later nóg even groot zijn, dat is het allerbelangrijkste.”
Wat is voor jou de grootste les uit het coronajaar?
“Je niet wentelen in de problemen, maar je focussen op de oplossingen.”
Elftal der optimisten
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
