Klaas Pieters hing twee seizoenen geleden de schoenen aan de haak bij Basket Poperinge, maar sinds dit seizoen speelt hij opnieuw competitief basketbal bij Basket SKT Ieper Three in eerste provinciale. En dat doet hij nu ook samen met zijn zoon Siel. Reden genoeg voor een dubbelgesprek met de twee.
Door aanhoudende blessures zette Klaas Pieters twee jaar geleden een punt achter zijn actieve basketbalcarrière. Helemaal stoppen, deed hij echter niet. “Ik speelde al enkele jaren corporatief basketbal bij FBI Ieper”, vertelt Klaas, uit Poperinge. “Daar kon ik me nog amuseren, want volledig stoppen met sporten, zag ik helemaal niet zitten. Ik kon ook bij de Three of Four van Ieper nog meetrainen om mijn conditie wat te onderhouden.”
Depanneren
Pieters is ook al enkele jaren lid van het sportief comité van SKT. “Dit jaar speelt onze Three in eerste provinciale. Toen aanwinst Gilles Deleu door blessures niet aan het seizoen kon starten, werd me gevraagd om te depanneren. Normaal zou ik dat niet gedaan hebben, ook al omdat mijn zoon Siel er soms aanvult, maar ik heb het dan toch gedaan. Ik had vroeger ooit gezegd dat ik ging spelen tot ik eens met mijn zonen kon samenspelen. Dat was al lachend bedoeld, maar nu is het effectief uitgekomen.”
“Het is wel leuk om samen met hem op het veld te staan. Ik probeer hem dan aan te spelen, want hij heeft een goed shot in huis. En dan is de assist voor pa. Maar omgekeerd even goed ook hoor, als ik hem zeg dat hij me de bal moet geven, dan doet hij dat ook. Het is altijd leuk om samen te spelen met een speler die goed luistert”, lacht Klaas.
Dit is nu echt wel mijn laatste jaar als speler
Van één ding is Klaas alvast overtuigd. “Dit is echt mijn laatste jaar als speler, ik ben er nu bijna 43. De twee coronajaren hebben me goed doen voelen welke verplichtingen het basketbal altijd met zich meebracht. Ik blijf ook mijn jongste zoon Daan goed opvolgen, dus uit de sporthallen zal ik zeker niet verdwijnen.”
Siel (17) speelt momenteel bij de U18 van coaches Pascal Coudyser en Simong Segier. “We zijn een groep basketbalvrienden en kennen een goed seizoen. Dat ik ook al eens de kans krijg om bij de seniorploegen mee te spelen, is nog veel leuker natuurlijk. Ik trainde al met de Three en de Four, maar kwam ook al bij de Two uit. Die kansen zorgen dat ik veel bijleer en alle spelers leer kennen”, vult Siel aan.
“Belangrijk voor mij is om goed mijn schoolwerk te plannen, want ik train op maandag, woensdag en vrijdag. Op dinsdag doe ik aan krachttraining bij Y-mind. Deze krachttraining is nieuw sedert dit seizoen. In het weekend heb ik meestal twee wedstrijden: eentje met de U18 en eentje met een seniorenploeg. Veel werk aan de winkel dus. Sinds dit seizoen speel ik ook mee met de Three-ploeg, mijn vader maakt ook deel uit van dat team. Als we samen op het veld staan, vinden we elkaar goed. We weten goed van elkaar wat we kunnen. Ik geef de bal graag af aan mijn vader en dan is hij heel blij.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
