“Dubbele wereldtitel hoogtepunt”: Alexander Doom blikt terug op uitermate succesvol 2024

Voor Alexander Doom (27) werd 2024 een onvergetelijk jaar. De Roeselaarse 400 meter-loper won twee keer goud op het WK indoor en twee keer goud op het EK outdoor. Zijn top vijf van mooiste momenten. “Mijn wereldtitel in Glasgow steekt er voor mij bovenuit.”

1. 2x goud op WK indoor

“Er waren uiteraard veel mooie momenten in 2024, maar de eerste is en blijft de meest speciale. Het gaf de aanzet voor het vervolg van het seizoen, vooral omdat ik het helemaal niet verwacht had. De oorspronkelijke insteek was om op het WK indoor de individuele 400 meter niet te lopen, maar enkel met de Belgian Tornados aan de 4×400 m deel te nemen. Er kwam nog zo’n druk jaar aan, met in mei de World Relays, in juni het EK outdoor en in juli de Olympische Spelen. Alleen verliep mijn voorbereidingswedstrijd in Metz veel beter dan verhoopt, waardoor we onze plannen gewijzigd hebben.”

“Met een finaleplaats in Glasgow zou ik al tevreden geweest zijn, maar het is veel meer dan dat geworden. Ik versloeg zelfs Karsten Warholm, olympisch kampioen op de 400 m horden. Indoor was hij nog nooit eerder geklopt. Ik denk dat Karsten dit niet had zien aankomen en wel eens geslikt zal hebben. Vervolgens wonnen we met de Tornados in de finale van de 4×400 m ook nog eens van de Verenigde Staten. Ik denk dat wij één van de weinige landen zijn die de VS in een estafette al eens hebben kunnen verslaan. Naast die twee gouden medailles scherpte ik bovendien het Belgisch record van Julien Watrin aan, hoewel dat nochtans heel scherp stond. Het WK indoor was een weekend dat veel meer bracht dan we gehoopt hadden, vooral omdat we er niet vanuit waren gegaan dat dit mogelijk was.”

2. 2x goud op EK outdoor

“Dit was het individuele hoofddoel van 2024. In eerste instantie was het jammer dat we met de gemengde 4×400 m-ploeg geen medaille konden veroveren, terwijl ik vooraf dacht dat dit wel mogelijk was. In Romé hing er vanaf dag één een heel leuke sfeer. Mijn hoofddoel was een finaleplaats op de individuele 400 meter (met de Tornados behaalde Doom ook goud op de 4×400 m, red.). Het was leuk dat ik dit kon afvinken, maar je weet dat een EK-finale altijd open is. Het is goed afgelopen, met ook nog eens een nationaal record erbovenop. Ik kwam zelfs heel dicht bij een magische tijd van 43”99, iets wat me doet dromen. Maar mijn 44”15 was voldoende voor een kampioenschapsrecord en de tweede snelste tijd ooit in Europa. Het was een prestatie die mijn entourage en ik helemaal niet hadden zien aankomen, want pas in de zomer van 2023 was ik voor de eerste keer onder de 45”-grens gedoken.”

3. Drie nationale records

“2024 was nog veel meer dan die vier gouden medailles, want ik heb plots drie nationale records op mijn naam staan: indoor, outdoor en met de gemengde 4×400 m-estafetteploeg. Dat ik Belgisch recordhouder op de 400 meter ben in een land dat op vlak van 400 meter-lopers heel hoog aangeschreven staat, maakt me best wel trots. De dynastie van de Borlées is bekend. Dat ik daar helemaal bovenaan sta, maakt het bijzonder mooi.”

4. WK relays op Bahama’s

“Ik houd heel mooie herinneringen aan deze wedstrijd over, ook al ben ik op de Bahama’s wat met mijn adductor beginnen te sukkelen. Los van de pijntjes hebben we ons daar met alle 4×400 meter-teams kunnen plaatsen voor de Spelen. In juni is daar ook nog de 4×100 meter-ploeg bij de heren bijgekomen. Kortom, de Belgische aflossingsteams zijn goed bezig. De wedstrijden vonden plaats in een niet zo groot stadion, maar er was wel veel show en beleving. Er hing daar een andere sfeer dan in Europa.”

5. Olympische Spelen

“Op fysiek vlak zijn mijn tweede Spelen misschien iets minder meegevallen dan verhoopt – that’s part of the game – maar qua beleving was het meer dan dik in orde. Het waren supermooie Spelen. Een normale editie, in aanwezigheid van mijn familie. Ik had vooraf gezegd dat ik wilde mikken op de aflossingsteams, wat jammer genoeg net niet gelukt is. Met de gemengde 4×400 m-estafetteploeg werden we vierde. Voor de 4×400 m met de Tornados moest ik afzeggen met een blessure. Mensen vragen mij soms of ik één van mijn vier medailles voor een meer succesvolle Spelen in Parijs zou willen omruilen. Ik kan daar geen antwoord op geven. Als atleet moet je vooruitkijken.”