Shorttracker Warre Van Damme geselecteerd voor EK in Polen: “Met ups en downs leer ik bij”

Warre Van Damme: “In shorttrack bij de heren is elke afstand zeer zwaar bezet.” © ACR
Redactie KW

Warre Van Damme uit Assebroek is geselecteerd voor het EK shorttrack van 12 tot en met 14 januari in Gdansk, Polen. Met de Belgische aflossingsploeg reed hij onlangs op de Worldcup in Zuid-Korea naar brons. “Technisch heb ik mijn schaatsstijl heruitgevonden. Een beweging waarbij ik hard duw en veel snelheid creëer door mijn schouders en heupen aan te passen.”

Warre Van Damme (20) is onder leiding van bondscoach Ingmar Van Riel binnen het nationaal shorttrackteam een tweedejaarssenior. Omdat hij nog niet voltijds met die groep meedoet traint hij ook nog met Steven Peeters bij de juniores. “Dit is vooral gebaseerd op vorig seizoen, omdat ik niet de tijden schaatste om in het seniorproject te komen. En budgettair is het soms rekenen hoeveel mensen er naar waar kunnen.”

“Er zijn vier heren. Enzo Proost en ikzelf vallen er soms naast omdat wij vijf en zes zijn en de jongsten van het team. Al voelen we wel aan dat we de kloof met de anderen kleiner aan het maken zijn. Naar volgend seizoen toe biedt dit zeker perspectieven”, vertelt Warre.

Gemakkelijk is het niet?

“Bij de heren is elke afstand zeer zwaar bezet. De oefeningen gaan technisch en fysiek op training vaak goed. Het is niet eenvoudig om dit op wedstrijdniveau te evenaren, zonder daarbij het tactische aspect te verliezen.”

Ondertussen zijn jullie halfweg het seizoen?

“Er zijn vier wereldbekers achter de rug. Nog twee te gaan, in Gdansk en Dresden, een EK en WK. Het is voor mij een leerproces, met ups en downs, met goede en mindere prestaties. Toch zie ik progressie. Ik ben met de juiste verbeteringspunten bezig. Het heeft wat tijd nodig om dat samen te brengen. Individueel is het vaak zoeken, al hebben we in relay al mooie dingen laten zien. We zijn een sterk team aan het worden.”

Dat op de voorbije wereldbekermanche goed was voor brons.

“Ik heb op de vorige wereldbekers in China en Zuid-Korea alle zes de relays gereden en maakte in Seoul op de 5.000 meter aflossing deel uit van het Belgisch viertal, met Stijn Desmet, Enzo Proost en Adriaan Dewagtere.”

“De aflossing is voor de Belgen altijd heel belangrijk geweest”

“Wie aan die relay meedoet wordt het moment zelf door de bondscoach beslist. Heel vaak weten we pas tijdens de opwarming wie er schaatst. Voordeel daarvan is dat je dan ook als reserve klaar bent om te schaatsen.”

En hebben jullie wat geprofiteerd van fouten bij de tegenstanders?

“In relay is het vaak op die manier dat je ver geraakt. Na een valpartij en penalty werden we derde. Na een uitstekende kwartfinale en sterke halve finale reden we de A-finale. Het brons is een prachtig resultaat waar we al een hele tijd hard voor werken. Als alles op zijn plaats valt kunnen we medailles halen. Dit geeft veel vertrouwen voor de komende wedstrijden. We zijn de voorbije twee jaar op een EK telkens vijfde geëindigd of winnaar van de B-finale. Een A-finale is nu zeker de ambitie. Individueel wil ik op het EK in de eerste plaats een startplaats bemachtigen.”

Het is niet dat je een keuze maakt tussen relay en de individuele afstanden?

“Beide zijn sowieso met elkaar verbonden. De aflossing is voor de Belgen altijd heel belangrijk geweest. We zijn daar goed in en als team op elkaar ingespeeld. Er zit toekomst in. Maar om goed te presteren in de relay, moet je individueel goed kunnen snelschaatsen. Het is dus belangrijk om individueel sterk te trainen om in beide tot een goed resultaat te komen. Binnen de federatie wordt er goed nagedacht om naast goede schaatsers het ijs op te kunnen. Ik was met de senioren in Canada, trok met de nationale juniores naar Italië en heb op eigen initiatief in Dresden op perfect ijs getraind.”

In combinatie met je studies?

“Ik doe mijn derde bachelor geneeskunde, aan de KU Leuven. Veel op mezelf, online. Zij het met 38 studiepunten met een trager tempo. Toch blijft het plannen, tijd vinden. Al krijgt schaatsen nu voorrang. Voor mijn vertrek naar China deed ik nog een stage en moest ik twee weken aanwezig zijn in de snijzaal waar overleden mensen hun lichaam voor de wetenschap schenken. De anatomie in de praktijk toepassen.”

(Alain Creytens)

Lees meer over:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier