Ivan Derdaele en Linda Ostyn waren erbij toen bowlingclub The Flintstones in Langemark uit de grond gestampt werd. Vijftig jaar later trekken ze er een streep onder, maar wel met heel wat mooie herinneringen en vriendschappen op zak.
Bowlingclub The Flintstones werd opgericht in 1974 en vierde vorig jaar dus haar gouden jubileum. Ivan Derdaele (72) en Linda Ostyn (67) waren erbij van in het prille begin. “Alles begon toen we eens gingen bowlen op een zondag in Het Munchenhof. Willy Decaestecker en Marc Ghekiere waren daar ook bezig”, vertelt Ivan.
“Tussen pot en pint besloten we om een club op te richten. Ik was de eerste secretaris en dat heb ik een viertal jaar gedaan. We waren redelijk snel met een grote bende die we moesten verdelen in twee groepen. De naam The Flintstones werd bedacht door Willy Decaestecker. Dat stond al vast nog voor we begonnen waren.”
Trofeeën
Ivan en Linda misten zelden een wedstrijd. “Vijftig jaar lang hebben we twee keer per maand gebowld. Het leuke was dat wie het meeste boven zijn of haar gemiddelde haalde, kampioen werd. Zo kon iedereen kampioen worden als ze eens een goede dag hadden. Iedere maand was er een maandprijs voor de vrouwen en de mannen, maar er waren ook trofeeën voor de hoogste score en het hoogste gemiddelde. Mijn hoogste score ooit was 222, op een maximum van 300”, vervolgt Ivan.
“Mijn knie is kapot na een val, het gaat niet meer om te bowlen”
“Ik heb niet zoveel hoge scores behaald”, zegt Linda. “Ivan was duidelijk veel beter dan ik, maar ik werd wel een drietal keer kampioen bij de dames. Helaas ben ik die trofeeën kwijtgespeeld nadat ze tentoon werden gesteld op de expo voor het vijftigjarig bestaan. Nochtans waren het mooie trofeeën. Sommige had Willy zelf gemaakt. Al ging ik wel minder voor de competitiviteit. Ik ging vooral mee om erbij te zijn, om de vrienden te zien en een leuke tijd te beleven. We hebben veel vrienden gemaakt in de club. Af en toe komen er dan eens jonge mensen bij en zo blijf je nieuwe mensen leren kennen.”
Pijn in het hart
Na vijftig jaar nemen Ivan en Linda als laatste van de pioniers afscheid van de club. “Mijn knie is kapot na een val, de pees eraf”, vertelt Ivan. “Het gaat niet meer om te bowlen. Vorig jaar hebben we nog ons lidgeld betaald, maar hebben we eigenlijk geen enkele keer gespeeld. Het is wel met pijn in het hart. Wat ik het meest zal missen? De bende. Het is altijd een geestige bende geweest, maar we zullen ons wel nog inschrijven voor de feesten en vieringen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
