Gedurende 15 jaar, tot mei 2024, had Ellen Barzeele (42) geen balletje meer geslagen, maar sindsdien tafeltennist ze weer als vanouds. Lees: op hoog niveau. Bij de dames C en bij de dames veteranen 40 behaalde ze zopas op de provinciale kampioenschappen in Roeselare liefst vijf gouden en een zilveren medaille. Dé comeback van het voorbije jaar!
Ellen woont met haar man Dennis Cremer (41), die ook tafeltennist, en hun kinderen Thomas (12) en Fien (10) in de Steenstraat in Wijnendale. Ze werkt als administratief medewerkster in de gemeentelijke basisschool Het Beverbos in Lichtervelde.
Plezier in het spelletje
In haar jeugdjaren, tot omstreeks 2001, heeft Ellen heel intensief aan tafeltennis gedaan. Ze had talent en behaalde knappe resultaten, maar op een gegeven moment vond ze het welletjes geweest en borg de paletjes op.
“Pas vanaf 2007 ben ik opnieuw beginnen spelen: gemengd dubbel samen met Dennis. Dat liep prima, maar in 2009 ben ik weer gestopt, vooral vanwege tijdsgebrek. Er waren de uitbouw van ons gezin, mijn werk, de verhuizing vanuit de Boeiaardstraat naar ons huis in Wijnendale, enzovoort. Dennis bleef er wel tegenaan gaan. Hij speelt momenteel in derde nationale bij TT Gullegem. Zijn klassement is B4.”
“Tot mijn verbazing haal ik opnieuw het niveau van vroeger”
De voorbije jaren probeerde Dennis er Ellen toe aan te zetten om te herbeginnen, maar hij slaagde er niet in om haar te overtuigen. “Ik wou de druk afhouden”, zegt ze. “Ik ging zelfs niet eens naar de wedstrijden van Dennis met TT Gullegem kijken. Tot hij begin vorig jaar deelnam aan de provinciale kampioenschappen in Roeselare en ik uitzonderlijk toch eens met hem meeging. Tja, zo begon het geleidelijk aan dan toch weer te kriebelen. Gevolg: in mei 2024 ben ik herbegonnen, toen nog met de vaste overtuiging om dat enkel recreatief te doen. Ik sloot me aan bij TTC Jabbeke en hervond plezier in het spelletje. Tot mijn eigen stomme verbazing haalde ik in korte tijd opnieuw het niveau van vroeger.”
Mentaal sterk staan
In juli waagde Ellen zich aan een eerste tornooitje, met name in Oostende. Ze deed er menig mond openvallen, want als laaggeklasseerde E-speelster werd ze er knap negende, een uitzonderlijk sterke prestatie. “Niemand had mij in de top tien verwacht”, lacht ze. “Hoe ik dat toch voor elkaar kreeg? Door mentaal sterk te staan. Niets moest, ik voelde geen prestatiedruk, maar zat wel goed in mijn vel. En vooral: ik had goesting om te spelen.”
Medio augustus namen Ellen en Dennis aan een internationaal tornooi deel, eveneens in Oostende. Ze speelden er zonder complexen en wonnen zowaar het gemend dubbel. “Toen zijn ze bij Jabbeke komen vragen of ik competitie wou spelen en ik heb ermee ingestemd”, aldus Ellen. “Ik sta er in tweede provinciale. Intussen ben ik globaal als D0 geklasseerd en bij de dames als C0. En dat in enkele maanden tijd.”
Half december trok Ellen naar de Vlaamse kampioenschappen in Sint-Truiden. “Ik ging er zonder verwachtingen heen, maar behaalde er zowaar zilver. Ik werd namelijk tweede in mijn leeftijdsreeks veteranen 40 bij de dames. Daar was ik natuurlijk blij mee.”
Provinciale successen
Een paar weken geleden, begin januari, deed Ellen nog straffer. Ze nam aan de provinciale kampioenschappen in Roeselare deel en behaalde er zes medailles, waaronder vijf gouden. Op zaterdag hadden de leeftijdsreeksen plaats en op zondag de klassementsreeksen. Bij de dames veteranen 40 pakte ze drie gouden plakken. Ze won het enkelspel, het dubbelspel (samen met Marina Messagie van TTC Oostduinkerke) en het gemengd dubbel (samen met Dennis). Voorts won ze bij de C’s het dubbelspel (samen met Justine Busschaert van TTC Torhout) en het gemend dubbel (samen met Bert Andries van TTC Oostduinkerke). Alleen in het dames enkelspel moest ze zich met zilver tevredenstellen.
BK in Louvain-la-Neuve
In maart is Justine op de Belgische kampioenschappen in Louvain-la-Neuve present. “Ik zal me vooral focussen op het dubbel en het gemengd dubbel”, zegt ze. “Ik heb niet de ambitie om te blijven doorgroeien. Ik zei het eerder al: ik wil de druk afhouden. Het is natuurlijk prettig om mooie resultaten te boeken, maar ik kies op de eerste plaats voor mijn gezin. Ik zal dus niet het ene tornooi na het andere betwisten. Ik wil genoeg rust en vrije tijd behouden, onder meer om een paar keer per week te fitnessen. Al is tafeltennis nu weer hobby nummer één.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
