Acrogymnaste Kaat Dumarey: “Cirque du Soleil is intensief, maar zo ontzettend leuk”

Vanaf 21 juni vinden in het Wit-Russische Minsk de Europese Spelen plaats. Acrogymnaste Kaat Dumarey (19) uit Ichtegem won op de vorige editie in 2015 met haar team drie gouden medailles. De afgelopen twee jaar toerde ze met Cirque du Soleil de wereld rond. Na een reeks shows in het land van de rijzende zon houdt ze even halt in België. Maar niet te lang, want Singapore staat al voor de deur.

“Je kan beide landen amper vergelijken. In het straatbeeld van Japan voel je je ontzettend veilig en is het kraaknet. Er heerst ook een volledig andere sfeer, want de Japanse bevolking denkt maar aan één ding: werken. En als de mensen drinken, doen ze dat samen met hun baas, enkel om te tonen dat ze kunnen drinken. Die prestatiegerichte samenleving heeft ook een keerzijde, want de zelfmoordcijfers liggen moordend hoog. De hotelramen kan je niet openen, zodat mensen niet naar beneden zouden springen.”

“De omgewaaide bomen kon ik niet op één hand tellen. De dag voordien werd beslist om de shows van Cirque du Soleil te annuleren omdat de toeschouwers er niet zouden geraken. Het was echt wel heftig, want je voelde het hotel op z’n grondvesten daveren. Gelukkig zijn die hotels erop voorzien, maar ik had toch even schrik toen de ramen begonnen te kletteren.”

“Ik heb eindelijk tijd om met vrienden af te spreken. Gewoon praten over wat we hebben meegemaakt, doet deugd. Ik ging ook op bezoek bij mijn vrienden van de topsportschool, die me allerlei tips vroegen om bijvoorbeeld leniger te worden. Daarnaast geniet ik van gewone dingen, zoals naar de supermarkt gaan. Dat lijkt stom, maar geen enkel voedingsproduct in Japan is hetzelfde. Het is cliché, maar het eerste wat ik doe als ik in België ben, is naar de frituur gaan.” (lacht)

“Gelukkig hebben we in Cirque du Soleil wel westers eten. Het koksteam is fantastisch. Zelfs als je als artiest met een receptje van thuis op de proppen komt, maken ze dat gewoon klaar.”

“Toen ik turnde, woog ik nog tien kilo minder dan nu, maar toen was ik ook nog maar 15 jaar. Nu probeer ik op zoek te gaan naar de juiste balans tussen sporten en eten, maar ik eet nooit iets wat ik niet graag eet. Dat maakt je ongelukkig. Uithongeren is ook geen optie, want dan heb je helemaal geen energie. Ik moet tenslotte ook altijd stralen op het podium en dat kan alleen als je goed in je vel zit.”

“Ik werd na de Europese Spelen in Bakoe uitgenodigd voor een trainingskamp in het Canadese Montréal. De stap van competitieturnster naar performer was enorm. Ik heb echt moeten leren om mensen te entertainen. In de laatste week van de testperiode kreeg ik dan toch een contract voor twee jaar. Tien shows per week, meestal twee per dag. Het is best wel intensief, maar ontzettend leuk.”

“Absoluut niet. Die twee jaar zijn voorbij gevlogen, zeker als je dat vergelijkt met het gewone schoolleven van mijn leeftijdsgenoten. Er zijn mensen die al 25 jaar bij Cirque du Soleil zitten en waarvan ik me afvroeg: hoe hou je dat in godsnaam zo lang vol? Maar nu besef ik hoe snel dat gaat. Bovendien zie je en passant prachtige stukken van de wereld.”

“Simpel: de taal. Mijn Engels was aanvankelijk te beperkt om gemakkelijk met anderen te kunnen praten. Maar gelukkig is het een zalige groep, waarin ik me snel thuis voelde. Door quasi 24 uur per dag alleen te zijn, heb ik ook echt mijn plan leren trekken.”

De plaatsjes bij Cirque du Soleil zijn erg duur

“Er zitten ook heel wat Russen die enkel Russisch spreken. Daarom ben ik lessen beginnen volgen bij Cirque du Soleil zelf. Russen praten erg snel, maar na een tijdje heb ik dat toch opgepikt, zelfs de specifieke trainingsterminologie. Daarnaast probeerde ik ook dagdagelijkse gesprekken te voeren, want zo leer je toch het snelst.”

“Begrijp me niet verkeerd, maar met de taal heb ik geen enkele band. Ik spreek zelf ook geen West-Vlaams, want ik zat zeven jaar op de sportschool in Gent voor ik naar het buitenland vertrok, wat mijn taalontwikkeling sterk heeft beïnvloed. Bovendien spreekt ook mijn moeder met mij geen dialect.”

“Binnen de turn- en acrogymdiscipline zeker wel. Kleine gymnasten vragen me om foto’s, ook al is het al een tijdje geleden dat ik zelf aan wedstrijden deelnam. Die zijn me dan toch blijven volgen. Op medianiveau ligt dat enigszins anders. Het blijft moeilijk om de hegemonie van voetbal en wielrennen te doorbreken. Bekend zijn heeft ook nadelen, maar het mag wel iets meer zijn.”

“Ja, één dag. (lacht) De volgende dag moet ik sporten. Dan ga ik lopen met de hond of doe ik crossfit, een sport waarmee ik bij Cirque ben begonnen. Met crossfit train je heel het lichaam, wat voor mij natuurlijk noodzakelijk is.”

“Dan zie ik wat er op mijn weg komt. Die jobonzekerheid bij Cirque is er wel. Je weet nooit of je zult passen in een nieuwe show en de plaatsjes zijn dan ook nog eens erg duur.”

“Ik wil zeker opnieuw beginnen studeren. Daarnaast wil ik graag individuele performances doen op evenementen. Het gevoel mensen te kunnen plezieren met een act wil ik zeker niet verliezen. De lach van je publiek geeft je ongelooflijk veel voldoening.”

“Sinds september ben ik niet meer samen met mijn vriend. Hij zit op school, terwijl ik aan de andere kant van de wereld de clown uithang. (lacht) Dan is het beter dat je elk je eigen weg gaat, want ik heb er op dit moment gewoon geen tijd voor. Eens ik gesetteld ben, ga ik weer actief op zoek…”