Langemark-Poelkapelle ondertekent SAVE-charter met ouders verongelukte Louise: “Elk kind dat in het verkeer omkomt, is er één teveel”

Onder het goedkeurende oog van Koenraad Ryckeboer en Marijke Denys uit Sint-Juliaan – de ouders van de zes jaar geleden verongelukte Louise – ondertekende het lokaal bestuur van Langemark-Poelkapelle donderdag 9 november het SAVE-charter van Ouders van Verongelukte Kinderen-SAVE vzw (OVK).

OVK-SAVE vzw is een lotgenotenvereniging die families die hun kind hebben verloren in het verkeer ondersteunt. Ze voert strijd tegen een te grote verkeersonveiligheid, in het bijzonder daar waar het gaat om kinderen en jongeren. SAVE staat dan ook voor: Samen Actief voor VEilig Verkeer.

Actieplan

“Langemark-Poelkapelle geeft met de ondertekening van het SAVE-charter een duidelijk signaal zich actief te willen inzetten voor meer verkeersveiligheid”, zegt burgemeester Dominique Cool (N-VA) “De gemeente krijgt begeleiding van OVK-SAVE om een actieplan verkeersveiligheid uit te werken. In dit actieplan worden de acties omschreven die de gemeente wil realiseren. Deze acties sluiten aan bij de zeven SAVE-doelstellingen.”

Louise Ryckeboer

Bij de ondertekening waren ook Koenraad Ryckeboer en Marijke Denys uit Sint-Juliaan aanwezig. Zij verloren in december 2017 hun dochter Louise door een verkeersongeval in Reningelst. “Louise verongelukte met haar auto door de eerste ijzel van dat jaar”, vertelt Koenraad. “Louise blijft voor altijd 21 jaar. Kort na haar overlijden kwamen wij in contact met OVK en werden we ook lid van de verenigingen. OVK wil zo veel mogelijk steden en gemeenten aansporen om te werken aan een beter en veiliger mobiliteitsplan, in het bijzonder op plaatsen waar veel kinderen en jongeren deelnemen aan het verkeer. Want elk kind dat in het verkeer omkomt is er een te veel.”

Mieke Deklerck

Regina Carette en Walter Deklerck uit Woumen zijn er graag bij als in hun regio een SAVE-charter ondertekend wordt. “In 2007 verongelukte onze dochter Mieke in Passendale aan het Canadees kerkhof”, vertelt Regina. “Ze had een kindje van bijna twee jaar. Het was ook moeilijk voor haar tweelingbroer Dimitri en oudere broer Jurgen. Toevallig ontdekten we OVK en we vonden daar veel steun. In de praatgroepen zijn het allemaal lotgenoten. Iedereen weet over wat het gaat en dat het op momenten enorm lastig is. Als je dat zegt tegen iemand die het niet heeft meegemaakt, dan weten er geen blijf mee, ook al bedoelen ze het goed. Bij OVK heb ik dat niet. Iedereen heeft hetzelfde meegemaakt.” (TOGH)