Wilma (11) en Leo (9), kinderen met een mening: “Het is nu populair, maar het gaat wel voorbij”

Wilma, Vlaams zwemkampioene, mag niet meer gaan zwemmen. Dat is voor haar het ergste. Voor Leo is alles goed, als hij maar acht uren per dag zou mogen gamen. Maar toen mama ziek was en de dokter binnenkwam met een mondmaskertje op, vonden ze het toch maar eng. En het is uitgevonden door een vleermuis. Het virus door twee paar kinderogen: “Ik dacht… ‘man man man, de hele wereld staat stil’.”

Wilma: “Op school heeft juffrouw Ophelia uitgelegd wat dat is, corona. Een soort griep voor oudere mensen en voor mensen die al een beetje ziek zijn.”

Leo: “Wilma, het is uitgevonden door een vleermuis. Dat heb ik geleerd op school. Ik kreeg meteen schrik. Al is het niet erg voor ons. Nu ben ik niet meer bang.”

Wilma: “Ik vond de aandacht in kranten en op televisie eerst wat overdreven. Maar op Karrewiet legden ze het goed uit. Ik dacht: het is nu wel populair maar daarna zal het wel opnieuw voorbij gaan. Dat was toch ook zo met de pest? Niet geleerd op school, bij mezelf geleerd! Maar ik begin nu wel schrik te krijgen van het coronavirus voor mijn overgrootma. Zij is al negentig jaar. En voor mijn opa die suikerziekte heeft. Op de speelplaats praatten we wel veel over het virus. Maar niemand van het vijfde had stress.“

Leo: “Kijk (toont polsbandje van KV Kortrijk, red.)! Ik ben supporter van Kaaveekaa. Maar nu voetballen ze niet meer. Eerst gingen ze dat doen zonder supporters. Op televisie is er ook geen voetbal meer. Papa is supporter van Club Brugge maar kan nu niet meer gaan kijken in zijn café.”

Wilma: “Ik kan ook niet meer gaan zwemmen. Ik zwem bij KZK. (fier) Ik ben Vlaams kampioen 400m vrije slag. Maar donderdag zei de trainer dat het zwembad Lagos Kortrijk Weide tot 3 april gesloten werd, dat het de laatste training was. Zolang kan ik dus niet meer zwemmen. Ik vind dat heel jammer, ik ging vijf keer per week. Voor mij was dat na een saaie dag … (denkt even na) tot rust komen. Dat vind ik toch het ergste aan corona: dat ik nu niet meer kan gaan zwemmen. Normaal gezien zou ik begin juni op stage naar Tenerife vertrekken, als voorbereiding op de Belgische kampioenschappen. Dat zal misschien nu ook niet meer gebeuren. Dat vind ik echt niet leuk. We hebben wel een brief meegekregen: twee keer per week twintig minuutjes gaan lopen en zo.”

Leo: “Ik zou nu de hele dag kunnen gamen, het liefst Fortnite, of toch minstens vijf of zes uren per dag. Maar dat mag niet van papa en mama.”

Wilma: “Zij zeggen: nooit tijdens de normale schooluren! Maar dat was nog toen er nog school was. Ik hoop dat papa de regels aanpast. Ik stel voor: twee uren in de voormiddag en twee uren in de namiddag.”

Leo: “Of acht uren in totaal?”

“Het ergste aan corona? Dat ik nu niet meer kan gaan zwemmen” – Wilma Vincke

Wilma: “Ik vind het echt wel niet leuk dat we nog allemaal een mail kregen met taken die we thuis moeten maken. Ik ga ook mijn vriendinnetjes wel missen. Al gaan we misschien wel eens afspreken. We bellen soms met elkaar. Dan zeggen we met een zo’n grappig nieuwsstemmetje: in Italië al zoveel doden… ! De laatste dag op school was eigenlijk een beetje een afscheidsfeestje. Juf Ophelia werd op 15 maart 50 jaar en we zouden dat de volgende dag vieren. Dan maar de vrijdag. De juf wilde ook nog trakteren met snoepjes maar ze gaat dat nu na de paasvakantie doen.”

Leo: “Bij mij in de klas was een kindje ziek. Hij zat niet op school. Maar ik was niet bang dat hij corona had, ik denk dat hij gewoon ziek was.”

Wilma: “Ik weet nog niet of ik mij ga vervelen. Het is toch lang niets doen. Ik kijk nu veel naar Netflix. Gelukkig is mama thuis. Zij ligt boven in bed. Ziek. Haar zus was op haar werk dicht bij Walter Grootaers geweest. De dokter is gekomen. Met een mondmasker op. Toen deed hij zijn handschoenen aan. Dat was eng. Ik dacht de hele tijd: zou mama nu corona hebben of niet… Maar de dokter zei dat het geen corona was. Zo kon papa vrijdag toch een laatste pintje gaan drinken op café. (lacht) Ik vond wel dat hij moest thuisblijven.”

Leo: “Papa, toch.”

Wilma: “Papa heeft mij zaterdag wel meegenomen voor een fietstochtje in de stad. In de spookstad, zei hij. Het was wel raar. Precies zondag, bijna geen mensen. Ik dacht: man man man…, de hele wereld staat precies stil!“

Leo: “De hele wereld in ka-ran-teine…!”

Wilma: “Gelukkig was het ijsjeskraam nog open.”

Leo (verontwaardigd): “Heb je een ijsje gekregen? Dat is niet eerlijk!“

Wilma: “Jij wilde niet mee! Je wilde liever gamen! Weet je wat ik ook nog wil doen in deze coronavakantie? Ik kook graag, ik ga lekkere dingen klaarmaken. Maar ik ga niet hamsteren. Zo grappig, die filmpjes met mensen die superveel meenemen uit de supermarkt. Maar ik ga wel eitjes met spek klaarmaken. Voor mijzelf. Misschien toch ook voor papa. Mama moet toch in bed blijven. Dat we niet meer mogen knuffelen, vind ik niet erg. Ik ben toch al te groot om te knuffelen. Weet je waar ik ook aan denk? We gaan in de zomervakantie altijd op reis naar Italië. Altijd superleuk. Mijn beste vriendin Ine is er dan ook. En dan denk ik: oh neen. Dan krijg ik toch een beetje schrik.”

Leo: “Klaar? Mag ik nu weer gamen?”