Sybe Vandemeulebroucke (32) uit Kuurne pleitte jarenlang bij politici voor een wettelijk kader voor ‘draagvrouwschap’. Sybe had als alleenstaande één grote wens: papa worden. Nu is er eindelijk zicht op die omkadering. Daar is hij zéér blij mee. “Maar ik weet niet of het nog voor mij zal zijn. Dan moet ik nu vanaf nul beginnen op zoek naar een draagvrouw.”
Eindelijk komt er in België een wetgeving over ‘draagvrouwschap’. In het regeerakkoord van de nieuwe federale regering staat dat ze tijdens deze legislatuur een wetgevend kader zullen ontwikkelen voor draagvrouwschap, waarbij er geen genetische band is tussen de draagvrouw en het kind. Na een vooraf afgesloten overeenkomst, die gecontroleerd en bekrachtigd zal worden door de familierechtbank, zullen de wensouders volgens de wet vanaf de geboorte automatisch alle ouderlijke rechten verkrijgen.
“Drie jaar geleden werd mijn traject om alleenstaande papa te worden via draagvrouwschap op het laatste moment afgekeurd”
Sybe Vandemeulebroucke uit Kuurne is blij met dit nieuws. Drie jaar geleden werd zijn traject om alleenstaande papa te worden via ‘draagvrouwschap’ op het allerlaatste moment afgekeurd door het Ethische Comité van UZ Gent. “Het ziekenhuis was heel enthousiast. Als kleuterleider heb ik alle nodige diploma’s en ervaring met kinderen. Ik was de perfecte kandidaat, maar dan liep het strop omdat er in België geen wet is.”
Meer duidelijkheid
“Afgelopen weekend kreeg ik een bericht dat er met de komst van de nieuwe regering ook meer duidelijkheid zou zijn over die wet. Ik heb het regeerakkoord meteen opgezocht om het met mijn eigen ogen te lezen en inderdaad. Eindelijk komt er schot in de zaak”, zegt Sybe ietwat verbluft. “Een duidelijke wet is iets waar ik heel lang voor gestreden heb, voor mezelf en voor iedereen die een kinderwens heeft, maar het zelf niet kan. Ik ben blij dat het er dan nu eindelijk van zal komen en de insteek in het regeerakkoord ziet er alvast goed uit. Het was ook zeer aangenaam om te lezen dat de regering ook denkt aan alleenstaande wensouders en LGBT+-koppels. Al was ik misschien maar een kleine schakel in deze strijd, ik ben blij dat er ik er iets voor kon doen.”
Het goede nieuws komt geheel onverwacht voor Sybe. “Ik heb jarenlang gesprekken gehad met verschillende politici en telkens opnieuw leek het alsof het overleg muurvast zat. Net omdat er niets veranderde en ik al wat ouder word, had ik dit hoofdstuk afgesloten in mijn hoofd en mijn droom opgeborgen.”
“Als ik er nu opnieuw voor kies, moet ik weer vanaf nul beginnen”
“Ik dacht altijd ‘Tegen dat die wet er is en dan moet ik nog een draagvrouw vinden’. Maar nu lijkt die eerste voorwaarde in één klap een stuk dichterbij. Dat nieuws maakt voor mij een groot verschil”, gaat Sybe verder. “Nu komen die vragen opnieuw naar boven: begin ik weer aan dit jarenlange traject? Zal dit wel lukken? Want op vandaag heb ik ook geen draagvrouw. Mijn vriendin, die samen met mij drie jaar geleden het traject doorliep bij UZ Gent, mag dit niet meer doen. Dus dan zou ik nu vanaf nul moeten beginnen en op zoek gaan naar een nieuwe draagvrouw.”
Tweestrijd
Op vandaag staat Sybe in tweestrijd. “Ik heb al veel lastige momenten meegemaakt. De afgelopen jaren werd ik vaak met mijn neus op de feiten gedrukt. Bij de zoektocht naar een nieuwe draagvrouw komen ook heel veel emoties kijken. Ik weet niet of draagvrouwschap nog voor mij zal zijn. Het beste is om dit nieuws even te laten bezinken en die duizenden vragen voor mezelf te beantwoorden. Want ik wil ook zeker voorzichtig blijven, omdat die wet nog zeker niet in kannen en kruiken is.”
Pleegzorg
Sybe zal de situatie nog even verder afwachten. “Zeker omdat ik onlangs gestart ben in de pleegzorg. Ik heb al kortstondig een kindje opgevangen op vraag van de ouders zelf. Daarna heb ik me aangemeld voor langdurige opvang. Ondertussen werd mijn dossier goedgekeurd en is men nu op zoek naar een match. Het voelt goed om kinderen en ouders in een mindere situatie te helpen. En aangezien ik me daarvoor geëngageerd heb, wil ik me daar nu ook volledig op toespitsen.”
“Aangezien ik me nu voor pleegzorg geëngageerd heb, wil ik me daar ook op toespitsen”
“Ik stond ook al een tijd op de lijst voor een adoptiekind, maar daar is het sowieso nog een paar jaar wachten voor ik aan de beurt ben. Dus voorlopig laat ik nog alles even bezinken. We zien wel hoe mijn verhaal verder zal lopen. Hoe dan ook ben ik heel blij voor alle andere koppels en alleenstaanden dat er nu duidelijkheid komt”, besluit Sybe.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
