Erna Regheere mag zich dit jaar dé Krak van Vleteren noemen. Ze was vele jaren een bekend gezicht in het gemeentehuis van Vleteren en sinds haar pensioen is ze vaak te vinden in het verenigingsleven. Ze regelt ook de kaartenverkoop van toneelvereniging De Boskanters.
“Op mijn werk in het gemeentehuis heb ik mij altijd honderd procent ten dienste gesteld van de bevolking van Vleteren”, vertelt Erna. “Het zorgt ervoor dat ik in Westvleteren elke inwoner ken en ook het grootste deel van de andere Vleterenaars heb ik wel eens gesproken. Ik ben in elk geval enorm blij met de titel van Krak van Vleteren. Het is een gevoel van respect en waardering voor het werk dat ik vele jaren gedaan heb en nog altijd doe. Het zit in me om mensen te helpen en ik ben heel blij met de erkenning van anderen. Het is niet evident om stemmen te krijgen en ik ben iedereen enorm dankbaar.”
Ik ben blij dat ik veel mensen heb kunnen helpen in mijn carrière
Erna is sinds anderhalf jaar met pensioen. “Veel mensen vragen me of ik nog zou willen terugkeren naar mijn job, maar ik voel me goed zoals het nu is. Er is ook al enorm veel veranderd in de wetgeving. Ik was onder meer verantwoordelijk voor de rijbewijzen en reispassen en vaak kwamen mensen in het weekend bij mij thuis om iets te vragen of op te halen. Mijn kinderen zeiden altijd dat ik thuis een tweede bureau had, maar ik deed dat om de mensen te plezieren. Ook voor de rampenschade van de boeren heb ik ontzettend veel formulieren moeten invullen. Ik ben blij dat ik veel mensen heb kunnen helpen in mijn carrière. Toen ik met pensioen ging, heb ik ook enorm veel gelukwensen en bedankingskaartjes gekregen van Vleterenaars.”
De Boskanters
Kan Erna de vrijgekomen tijd gemakkelijk invullen? “Ik heb me lid gemaakt van bijna alle verenigingen: KVLV, Femma, Ziekenzorg, Okra… Een heel groot deel van mijn vrije tijd gaat echter naar de toneelvereniging De Boskanters. Mijn man Rony is toneelmeester, mijn zoon Franky speelt zelf mee en ik ben souffleur en volg alles dus van op het podium zelf. We hebben in die elf jaar dat we bij het toneel zijn nog geen enkele repetitie gemist en ook de kaartenverkoop is onze verantwoordelijkheid. Er zijn acht voorstellingen die goed zijn voor samen 2.000 toeschouwers. Dat is een hele boekhouding om bij te houden. Op 31 maart gaan we opnieuw in première. Tijdens de voorstelling moet ik af en toe iets influisteren of met gebaren iets uitleggen en daar haal ik voldoening uit. Na het bijwonen van alle repetities moet ik niet meer lachen met de humor op het podium, maar wel met de lach van de mensen in de zaal.” (lacht, red.)
(JL)
Vragenrondje
Van waar komt je liefde voor katten?
“Toen we in 2004 25 jaar getrouwd waren, hebben Rony en ik een Britse korthaarkat gekregen van de kinderen. Dat is een prachtige raskat en we waren meteen verkocht. Later is er nog een kat bijkomen en volgde er een zwangerschap. Intussen hebben we vier Britse korthaarkatten en zijn we hobbykweker. We kunnen ook niet alle katten houden, maar geven hen heel veel liefde. Het is een fantastisch huisdier. We hebben ook regelmatig contact met de nieuwe eigenaars en ze kunnen altijd raad vragen aan ons.”
Heeft een toneelsouffleur de beste plaats in het publiek?
“Ik zit in een houten bak voor het podium, dus nog voor de eerste rij. Eigenlijk is dat te dicht om alles volledig te kunnen zien. Voor mij zijn de beste plaatsen op de tweede of derde rij, al heb je ook mensen die vragen om helemaal achterin te zitten zodat ze een overzicht hebben. Ik amuseer me er in elk geval en dat is het belangrijkste.”
Wat brengt 2017 voor jou?
“We hopen veel bij de kleinkinderen te zijn, te genieten en verder te doen zoals we bezig zijn. Bij Okra ben ik verantwoordelijke geworden voor de petanque. Toen de vorige verantwoordelijke stopte, was er geen opvolging en ik heb toen uiteindelijk de stap gezet omdat ik het zelf graag speel én ook omdat ik het jammer vond dat de anderen dan ook zouden moeten stoppen. We zijn in elk geval niet zo veel thuis te vinden, want elke week gaan we ook onder meer kaarten en dansen. Dit jaar hebben we wel een zesdaagse reis geboekt naar de Bodensee tussen Duitsland en Oostenrijk. Het is de eerste keer dat we zo lang weggaan op reis. We gaan vaak ergens weg, maar slapen ‘s avonds wel graag in ons eigen bed. Nu kiezen we toch voor een iets verdere reis. We zullen zien wat het zal geven, onze zoon zal zorgen voor de katten.”
Bio
Privé
Geboren op 7 januari 1955. Ze is getrouwd met Rony Pluym (59) en samen hebben ze drie kinderen: Franky (34), Cindy (30) en Andy (26) en vier kleinkinderen: Maïté (5), Xander (3), Lucas (3) en Louise (9m). Het gezin woont in de Sint-Maartensstraat in Westvleteren.
Opleiding en loopbaan
Na haar studies in de vroegere Penitenten werkt ze voor verschillende bedrijven. Uiteindelijk was ze 24 jaar aan de slag in het gemeentehuis van Vleteren toen ze op 1 mei 2015 met pensioen ging.
Vrije tijd
Handwerk, dansen, wandelen, Okra.
Alle Kraks van 2016
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier