Vincent Preneel: “Baby V is geen rol, ze is een deel van mezelf”

Miss Travestie België, die titel mocht Vincent Preneel in 2012 op zijn naam schrijven. Ondertussen draait de uit Kortrijk afkomstige Bruggeling al meer dan 25 jaar mee in het wereldje waarin de concurrentie steeds groter wordt. In dit gesprek geeft Vincent zich bloot, figuurlijk dan. “Ja ik heb getwijfeld aan wie ik was, maar ik heb er vrede mee genomen dat ik het perfect allebei kan zijn: Baby V én Vincent!”

Vincent Preneel kwam 18 jaar geleden in Brugge terecht. Maar had de liefde daar voor niets tussen gezeten, dan had Brugge wellicht nooit kennis gemaakt met hem. Want dan was hij misschien wel teruggekeerd naar Spanje, waar hij woonde tot zijn 20ste. Of naar Kortrijk, waar hij zijn prille kinderjaren beleefde. Maar Brugge had geluk, Vincent bleef en ondertussen runt hij al 16 jaar kapsalon Puntas op het Kraanplein. In het weekend verandert deze kale kapper in zijn alter ego Baby V. “Al is alter ego een verkeerd woord. Baby V is geen rol, ze is net als Vincent een deel van mijn identiteit.”

Ik schrik er van dat je al 46 bent. Wat is je geheim om er een stuk jonger uit te zien?

“Dank u, maar er is geen geheim! Al help ik Moeder Natuur af en toe wel een handje met een beetje botox.” (lacht)

Hoe komt een uit Spanje afkomstige Kortrijkzaan in Brugge terecht?

“Tot ik zes jaar was, woonde ik met mijn ouders en drie broers in Kortrijk. We verhuisden naar Torrevieja, dat toen nog een klein vissersdorpje was. Mijn ouders runden er een horecazaak. Op m’n 20ste keerde ik terug naar Kortrijk met de bedoeling om er een jaar te wonen. Ik vond werk, leerde er mensen kennen en bleef plakken. Daarna belandde ik in Antwerpen en daar leerde ik mijn ex-partner kennen, die van Brugge was. Zo ben ik 18 jaar geleden hier terechtgekomen. Ondertussen zijn we niet meer samen, maar ik ben wel gebleven.”

Voor het mooie ben je allicht niet gebleven. Kriebelt het nooit om terug te keren naar Torrevieja?

“Tuurlijk wel. Ik mis het nog altijd en heb er nog altijd mijn vriendenkring. Maar ik ben nu al te lang weg om nog terug te keren. Enerzijds voel ik me hier in Brugge niet compleet, maar als ik daar ben voel ik mij ook niet compleet. Gewoon omdat ik er al te lang te weg ben. Ondertussen woon ik al 18 jaar gráág in Brugge en heb ik hier mijn salon. Ik wil hier niet meer weg, al heb ik hier wel geen familie meer sinds mijn partner en ik uit elkaar gingen. Op dat vlak voel ik me soms wel eens alleen.”

“Ik wil niet enkel een man of een vrouw zijn, ik wil het allebei zijn: Vincent én Baby V”

“Ik keer regelmatig nog eens terug naar Torrevieja. Twee van mijn broers hebben er hun gezin. Mijn andere broer en mama zijn trouwens net als ik teruggekeerd naar hier. Mijn papa is ondertussen overleden.”

In 2012 werd je Miss Travestie België als Baby V. Wanneer is zij geboren?

“Ik ben beginnen optreden als travestiet op mijn 21ste in de toenmalige discotheek De Catacomben in Roeselare. Dat sloeg aan, al was dat toen natuurlijk een heel andere stijl dan nu. Vroeger waren wij ‘gewoon’, het showgehalte was bijlange niet zo groot. Vandaag is travestie een show, terwijl we vroeger enkel in een discotheek op een box stonden te springen of te dansen. Het was eigenlijk al genoeg dat je er was. Nu moet je er veel meer voor doen.”

Heb je nooit getwijfeld aan wie je was? Een man of een vrouw?

“Baby V werd al heel snel een stuk van mezelf. In tegenstelling tot bij anderen travestieten is Baby V niet alleen pure show. Ze is een deel van mijn persoonlijkheid en iedereen weet dat. Baby V is mijn vrouwelijke kant. Ik heb heel lang getwijfeld over wie ik was, omdat ik zo intensief bezig was als Baby V. Daardoor was ik Vincent aan het verliezen. Elk weekend was ik verkleed, ik kroop meer in haar dan dat ik nog Vincent was. Daardoor heb ik het een hele tijd moeilijk gehad. Maar nu heb ik er vrede mee.”

“Op zaterdagavond is het van: yes, eindelijk weer haar op m’n hoofd!”

“Ik wil geen man of vrouw zijn, ik wil het allebei zijn. Baby V en Vincent zijn één persoon, er is geen rol. Als ik zin heb om mij op te maken en zo uit te gaan doe ik het. En als ik geen goesting heb, doe ik het niet. En zolang travestie leuk blijft, doe ik voort. Maar het moet natuurlijk nog op iets blijven trekken ook hé! (knipoog)”

Hoe voel je je best?

“Ik voel me zelfverzekerder als Baby V. Zij heeft iets meer zelfvertrouwen dan Vincent. Hij is soms wel eens beschaamd, maar Baby V nooit!”

Het travestietenwereldje is serieus geboomd de laatste jaren!

“Er is veel meer concurrentie, 25 jaar geleden waren we met een stuk of tien in België, nu is er een veelvoud daarvan. Wat ook gepaard gaat met meer jaloezie. Dan veranderen al die mannen in vrouwen, met nog een extraatje erbij. (lacht) Maar ik hou me niet bezig met jaloezie. Ik ben van geen enkele showqueen jaloers en kan zelfs vol bewondering naar andere showqueens kijken. Misschien is dat het voordeel van mijn leeftijd en mijn ervaring. Ik moet niet meer knokken voor een boeking. Ik ben ook veel selectiever geworden dan vroeger en werk enkel nog samen met mensen waar ik me goed bij voel.”

Hoe onderscheid Baby V zich van de rest?

“Ieder heeft zijn eigen stijl en ik heb de naam dat ik iets bloter ga dan de anderen. Je moet dat durven natuurlijk, maar ik heb daar geen probleem mee.

Nooit last van handtastelijke heteromannen?

“In het nachtleven, zo rond een uur of vier in de morgen en na enkele glaasjes durft dat wel eens gebeuren ja. Maar het is niet omdat je optreedt dat je door iedereen wil betast worden!”

Tijdens de week als man, in het weekend als vrouw. Je verzorgt je wellicht beter dan de doorsnee persoon.

“Als ik me opmaak, heb ik snel twee uren tijd nodig. Douchen, scheren, make-up, kledij en dan als laatste komt het hoogtepunt. Dan is het van yes, eindelijk weer haar op m’n hoofd!(lacht)“

En een vrouw, die kan niet elk weekend in dezelfde kledij uitgaan, toch?

“Tuurlijk niet! In het jaar dat ik kandidaat was voor Miss Travestie België en het jaar waarin ik het was, trad ik soms drie keer op per weekend. Nooit, maar dan ook nooit heb ik twee keer hetzelfde gedragen op het podium! Ik heb zelfs nog een loods gehuurd om al mijn kledij in te stockeren. Ik heb dan uiteindelijk toch eens uitverkoop gehouden, maar nu vul ik nog altijd enkele kamers!”

Past je lichaam gemakkelijk vrouwenkledij? Of moet je die kledij laten aanpassen?

“Neen, echt niet. Als ik gewoon ergens ga of een acte de présence geef, draag ik een kleedje of een smoking voor vrouwen. Maar op het podium moet het natuurlijk ietsje meer zijn, dan mag het opvallen en blinken! Zo’n podiumoutfit kan makkelijk 1.000 euro kosten of zelfs nog ietsje meer. Maar als je een kostuum laat maken, kun je dat ene nummer wel een jaar lang in die outfit brengen. Daarna verkoop je het kostuum door. Al kan ik heel moeilijk scheiden van mijn gerief. Heel wat stukken hebben een sentimentele waarde. Zo doe ik het kostuum waarin ik Miss Travestie ben geworden nooit weg, net zoals de meeste vrouwen hun trouwkleed niet willen wegdoen.”

Wat met vrouwenschoenen? Passen die ook zo goed?

“Ik heb maat 42-43. In tegenstelling tot vroeger, vind je in die maten vrij gemakkelijk vrouwenschoenen. Ook dankzij het internet, natuurlijk. En in de New Look vind ik ook heel wat leuke schoenen. Jammer dat die zaak nu weg is uit Brugge!”

Het viel mij daarnet op toen ik door de stad wandelde, er staan heel wat panden leeg.

“Ik heb de indruk dat, sinds ik in Brugge woon, er nog nooit zoveel panden leeg stonden. Dat ligt niet alleen aan de hoge huurprijzen. Ik hoor vaak van klanten dat ze graag in de rand winkelen omdat het parkeren er veel gemakkelijker is én omdat het aanbod er ook heel groot is: je vindt er alles.”

“Ik vind de leegstand in de stadscentrum zeer jammer. Het stadsbestuur moet ingrijpen, want voor kleine zelfstandigen is het bijna onmogelijk om een winkel in het centrum te huren, want de huurprijzen zijn financieel niet of nauwelijks te dragen. Hier op het Kraanplein was het ook een tijdje rustig sinds de sluiting van De Vuurmolen. Maar nu komt er weer nieuw leven op het pleintje en dat juich ik alleen maar toe!”

“In Brugge kun je echt op heel veel plaatsen lekker eten! De Passage in de Dweersstraat vind ik heel leuk, net als Nomad op het Zand. Ik verwissel eigenlijk heel veel, gewoon omdat ik graag nieuwe adresjes probeer. In het salon krijg ik dikwijls de vraag ‘waar kunnen we lekker gaan eten?’, maar ik kan daar eigenlijk nooit goed op antwoorden. Er is gewoon zo veel! Met Thais kun je me trouwens ook altijd plezieren!”

“Aan café ‘t Klein Venetië in de Braambergstraat heb je een prachtig zicht. Maar ook de Vismarkt met de drie brugjes, de Vesten en het Minnewaterpark behoren tot de troeven van onze stad. Brugge is gewoonweg een heel aantrekkelijke stad. Ik kan echt genieten van al dat moois als ik met mijn hond ga wandelen.”

“Ibiza vind ik een magische plek, dat eiland doet echt iets met mij. Je hebt er zo veel idyllische plekjes en strandjes! Vroeger ging ik ook om er uit te gaan, maar nu ga ik al vele jaren gewoon om er helemaal tot rust te komen.”

“Een heel aantal jaren bracht ik mijn groot verlof door bij mijn broers en hun gezin in Torrevieja. Maar dat doe ik nu niet meer, want ik heb daar totaal geen vakantiegevoel. Als ik er ben voel ik me eigenlijk zelfs een beetje geleefd, omdat ik daar zoveel mensen móét bezoeken. Ik ben zelfs eens witter teruggekeerd dan als ik vertrokken was! (lacht) Als ik nu ga is het meestal voor een dag of vier.”

“Ik shop overal, maar heel dikwijls is dat in de Zara en de H&M. Mijn showkledij laat ik dan weer maken in speciaalzaken zoals de The Showbizzshop in Lokeren en Maillots Pavlova langs de Spoorwegstraat in Brugge.”

‘When life gives you lemons, doe er wodka bij!’, vind ik een leuke, maar dat is geen levensmotto zeker?!” (lacht)

(BC)