“Ik word nog altijd terug ‘gezogen’ naar Lendelede”: volksmens en ondernemer Marc Schokkelé (77) verlaat straks Izegem

Schilder/decorateur Marc Schokkelé woont nu anderhalf jaar in Izegem, met zicht op het kanaal. “Maar ik keer straks terug naar Lendelde, daar liggen mijn roots”, zegt de man die als voetbalmecenas en als man van het volk bekend is in de wijde regio.

Marc Schokkelé is een rijzige man, altijd in voor een grap en een grol. Al spaarde het leven hem niet altijd. Hij had geen al te beste relatie met zijn vader en verloor zijn moeder veel te vroeg. “Mijn moeder was 15 jaar jonger dan mijn pa, maar toen ze voor de eerste keer even vakantie namen, viel ze aan de kust door een glazen raam. Een slagader was geraakt, ze bloedde letterlijk dood. Amper 47 jaar oud.”

“Het afscheid van Lindsey, eerlijk gezegd kan ik daar niet zo goed tegen, zo’n echte topmadam…”

Marc werkte toen al in de schilderszaak van zijn pa, wilde die ook overnemen, maar kwam niet tot een vergelijk. “Dus startte ik maar op mijn eentje. Ik ben toen ook al mogen gaan mee wonen bij mijn schoonmoeder, die toen ook al weduwe was. En zo belandde ik als Ingelmunsternaar in Lendelede.”

Je zou er nooit meer vertrekken…

“Eerst huurde ik een pand recht tegenover Eric de Mosselman in de Kasteelstraat. Daarna kon ik het naast gelegen pand, een kapsalon, kopen en helemaal inrichten naar mijn goesting. Twintig jaar lang zouden we er werken, tot we onze nieuwbouw op de Spoelewielen konden realiseren.”

Je was altijd een man van het volk en je klanten vond je ook in het sociale leven…

“Weet je. Ik heb destijds nog de nieuwe zaalinfrastructuur van Maelstede helemaal mogen doen. Ik kende de baas door er vaak op café tegen te kaarten. Ik ben altijd een man van het volk geweest, nu nog overigens. Door al mijn sociale contacten bouwde ik ook een mooi klantenbestand op. Het was in de tijd dat er op café nog veel zaken gedaan werden.”

Hoe lang heb je je eigen liefhebbersvoetbalploeg gehad?

“Dat moet meer dan 50 jaar geweest zijn, we zijn gestart begin jaren zeventig. Toen ik mijn bedrijf stop zette, ben ik voor hen ook nog op zoek gegaan naar een nieuwe sponsor. Ik heb daar nu de fakkel door gegeven, Wim Windels en Nico Verstraete hebben daar nu de sportieve leiding, de rest berust bij Lindsey van Steuren Ambacht. Ze doen het goed op hun manier, waar ik respect voor heb. Vroeger ambieerden we altijd om de top te spelen in de eerste reeks. Nu doet men het met meer spelers, maar zakte men ook naar de tweede reeks. Ik ga nog altijd kijken naar de thuiswedstrijden, op verplaatsing rij ik met iemand mee. Maar ik heb daar mijn hart aan verloren. De club heet nu De Smaak/Steuren Ambacht. De sponsor, restaurant De Smaak, bracht ik nog aan, sporthalcafetaria Steuren Ambacht is het lokaal waar we al jarenlang goed thuis zijn.”

Je gaat er nog geregeld langs?

“We wonen nu anderhalf jaar in Izegem, maar ik word altijd terug naar Lendelede ‘gezogen’. Ik ben ook nog in twee kaartclubs daar, in café De Kroone en in de sporthal. Vrijwel iedere dag rij ik wel nog eens naar Lendelede. Ik was er ook bij op het ‘afscheid’ van Lindsey Debusschere (de waardin van de sporthal die nog maar enkele maanden te leven heeft, red.). Ik ben er niet lang gebleven, ik kan er niet zo goed tegen. We zijn er door haar ook altijd goed ontvangen geweest, het is een echte topmadam. We zullen ze zeker missen.”

Je kinderen werkten bij jou, maar zetten je zaak niet verder.

“Mijn dochter is nu actief bij Handsaeme Machinery, mijn zoon in Multi Bazar, allebei in Izegem. Ze worden er erg geapprecieerd door hun nieuwe werkgevers. Nathalie deed bij mij vooral het bureauwerk, Dominique was een stielman als schilder. Maar toen ik aangaf te willen stoppen, kozen zijn ervoor om elders in loondienst te gaan werken. Langs de ene kant te begrijpen, maar het deed toch ook wel ergens pijn. Want ze hadden het alle twee in de vingers om hun taak verder te zetten. En klanten zoeken, dat ging ik wel verder blijven doen. Door mijn netwerk had ik heel wat contacten, er zijn nu zelfs nog mensen die bij me polsen of ik iets voor hen kan betekenen.”

Maar de terugkeer naar Lendelede is straks definitief?

“We hebben een appartement gekocht in de Izegemsestraat in Lendelede, recht tegenover het rusthuis. Ik zal daar dichter zijn bij mijn favoriete stekjes zijn, een boodschap doen zal er ook te voet lukken. Ik heb al wat operaties ondergaan, ook mijn vrouw sukkelt wat met haar gezondheid. Maar ik wil uiteraard nog wat genieten, het liefst onder de mensen die ik graag heb. Ons appartement hier komt te koop of te huur, daar zijn we nog niet uit.”