Afgelopen zondag vond in het gemeentehuis een kleine reünie plaats van het comité dat destijds actievoerde voor het behoud van de Concessie. Zesentwintig jaar nadat de villawijk als dorpsgezicht beschermd werd, blijft de druk evenwel bestaan. “We moeten absoluut waakzaam blijven”, zegt burgemeester Wilfried Vandaele (Open & N-VA).
De leden van het voormalige actiecomité mogen ondertussen allemaal op leeftijd zijn, de strijd voor het behoud van de Concessie staat voor altijd in hun geheugen gegrift. “We werden op alle mogelijke manieren afgedreigd door de bouwpromotoren, die ons vergeleken met terroristen. Op een gegeven moment werden we zelfs voor de rechtbank gedaagd en hing er een schadeclaim van zes miljoen Belgische frank boven ons hoofd. Maar er viel voor de bouwpromotoren natuurlijk veel geld te verdienen in de Concessie”, vertelt de nu 72-jarige Daniël Gunst.
Bende ambetanteriken
Ook Mich Van Opstal (83) herinnert het zich alsof het gisteren was. “We hebben onze peren gezien destijds”, glimlacht hij. “We werden weggezet als een bende ambetanteriken en op alle mogelijke manieren tegengewerkt. Politieke bijbedoelingen hadden we niet, we waren gewoon overtuigd van de waarde van de villawijk.”
Ze kregen gelijk: de Concessie werd hét uithangbordje van De Haan. “Onze badplaats is daardoor bekend tot in het verre buitenland”, zegt burgemeester Wilfried Vandaele. De problematiek rond de Concessie leidde in 1982 zelfs tot het ontstaan van een nieuwe politieke partij genaamd De Haan 2000. Vandaele zette daar zijn eerste stappen in de politiek. “Mich was mijn politieke vader”, klinkt het.
Het actiecomité werd opgericht in 1977. De druk nam toen sterk toe, want twee jaar later zou de concessie voor de villawijk (de grond werd in 1889 voor een termijn van negentig jaar in erfpacht gegeven door de Belgische staat, red.) aflopen. “De stedenbouwkundige voorschriften werden in die periode steeds vaker met de voeten getreden: de Beau Rivage, De Bries, de Lilyta… Maar de spreekwoordelijke druppel was de Mayfair”, vertelt Vandaele.
Albert Einstein
De actiegroep ijverde onder meer voor een Bijzonder Plan van Aanleg, dat de strenge stedenbouwkundige voorschriften in de Concessie moest verankeren. Daarmee waren echter de gebouwen nog niet beschermd: dat volgde pas in ’95. “De bescherming van de volledige villawijk als dorpsgezicht was in een stroomversnelling gekomen nadat de Coeur Volant met de sloop werd bedreigd. Einstein ging daar geregeld dineren terwijl hij in De Haan verbleef”, aldus nog Vandaele.
De leden van het voormalige actiecomité kwamen na al die jaren nog eens samen om het glas te heffen op het intussen dus al 26 jaar beschermd dorpsgezicht. Sympathisanten van de Concessie noemen ze zich. “Samen met het behoud van de Concessie zijn we erin geslaagd om onze identiteit als badplaats te bewaren waardoor De Haan vandaag de parel van de Belgische kust is. Hier zou ik kunnen wonen, zeggen mensen mij weleens, en ik vind dat het mooiste compliment dat ze mij als fiere Hanenaar kunnen geven”, zegt Emmanuel Monbaliu. “Maar we hebben daar destijds dus wel serieus voor moeten vechten.”
Beach Hotel
“Dat de villawijk – weliswaar met hier en daar een litteken – bewaard is gebleven, hebben we inderdaad voor een groot stuk te danken aan hun jarenlange inspanningen. Trammelant had hét moment bij uitstek geweest om dit alles nog eens goed in de verf te zetten, maar dat kon in 2020 en 2021 niet doorgaan”, zegt burgemeester Vandaele. In plaats daarvan werd een viertalige brochure uitgewerkt waarin het verhaal van de bescherming verteld wordt. De druk blijft tot op heden trouwens bestaan; zo dreigt nu bijvoorbeeld de hotelfunctie van het Beach Hotel/Auberge des Rois te verdwijnen. “Waakzaamheid blijft dus absoluut geboden”, besluit Vandaele.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
