Kimberly Tavernier (19) is moeder van Inez (6) en voor een tweede keer zwanger. Voor het eerst na zeven jaar brengt ze vandaag in Brugsch Handelsblad het verhaal over haar tienermoederschap naar buiten.
Kimberly zat in het vijfde leerjaar toen ze wekelijks ging discozwemmen in het Interbad. Ze leerde er haar eerste vriendje kennen. Hij was drie jaar ouder en zij was stapel op hem. Ze kusten voor het eerst toen ze 12 was en nog datzelfde jaar experimenteerden ze in zijn jongenskamer met de liefde. Tot de dag kwam dat ze zwanger bleek te zijn. “Ik voelde al eerder veranderingen in mijn lichaam en nam mijn beste vriendin hierover in vertrouwen”, begint ze. “Zij vertelde het echter door aan de verkeerde persoon. De volgende dag was de hele school op de hoogte. Ik herinner mij nog de reactie tijdens de middagpauze wanneer ik de refter binnenkwam. Iedereen begon me uit te lachen. Je reinste nachtmerrie!”
Pesterijen op school
Toen haar mama merkte dat de maandstonden bij dochterlief uitbleven, had ze al een vermoeden. “Mijn ouders wisten dat ik al een tijdje experimenteerde. Ik was vroegrijp. Mama gaf in het midden van de zwangerschap toe – toen abortus al niet meer mogelijk was – dat ze toch wel liever zou gehad hebben dat ik abortus pleegde. Thuis heerste er een gespannen sfeer. Ook op school gingen de pesterijen verder. Ik heb elke dag geweend. Maar als ik ‘s avonds alleen in mijn bed lag en de stampjes in mijn buik voelde, dacht ik bij mezelf ‘Het is jij en ik!'” De vader van het kind wilde echter niet dat ze het kind zou houden, hij stelde abortus of adoptie voor, maar daar wilde Kimberly niet van weten.
“Rond de paasvakantie begon mijn buikje al aardig zichtbaar te worden. Kinderen kwamen mij constant vragen of ik zwanger was. Ik stopte mijn buik weg achter lagen kleding en de wallen onder mijn ogen bedekte ik met dikke lagen schmink. Toen werd besloten om mij na de paasvakantie van school te houden. Via het CLB werd thuisonderwijs geregeld, zodat ik mijn eerste middelbaar met voldoening kon beëindigen en over mocht gaan.”
“Ik heb drie harde jaren gekend waarin ik wekelijks met 90 euro moest rondkomen voor ons tweetjes”
Uiteindelijk werd Inez – omdat het lichaam van de moeder nog niet volgroeid was – via een keizersnede geboren. “Na 14 dagen zat ik alweer op de schoolbanken. Met een klein hartje bracht ik mijn dochtertje vanaf haar 2 weken naar de crèche. In het begin bracht mama haar halve dagen. Toen ze 7 maanden oud was en rechtop kon zitten, bracht ik Inez ‘s morgens vroeg naar de crèche om vervolgens naar school te gaan. Na schooltijd ging ik haar halen, en was het eerst quality time met mijn dochter. Toen ze in bedje lag, kon ik voor school werken. De taakjes die ik niet rond kreeg, deed ik ‘s nachts. Na vijf keer van school te zijn veranderd, door al de pesterijen, wist ik mij toch doorheen de middelbare school te slaan.”
Zusje op komst
Intussen heeft de vader van Inez heel af en toe al contact gehad met zijn dochter en de mama. “Toen Inez 1,5 jaar oud was, hebben we in het geheim afgesproken op een speelplein. Hij knuffelde haar, speelde samen en kon zijn ogen niet van haar afhouden. Daarna volgde er opnieuw een jaar waarin ik niks van hem hoorde. Momenteel woont hij in Duitsland met zijn vriendin.”
Kimberly was 17 toen ze alleen ging wonen. “Ik heb toen wel drie harde jaren gekend, waarin ik wekelijks met 90 euro moest rondkomen voor ons tweetjes,” vertelt ze. “Tienermoeder worden op je 13 is niet het ideale, maar mocht ik toen geweten hebben welke prachtige dochter ik zou krijgen, zou ik het zo overdoen! Ik heb nu ook een nieuwe relatie. Inez kreeg intussen de achternaam van mijn nieuwe vriend. Ik verwacht binnenkort een tweede kindje. Het wordt een zusje voor Inez. Ze is uitgerekend voor mijn verjaardag, 15 oktober.
(Sophie De Meyer)
De volledige getuigenis lees je vandaag in Krant van West-Vlaanderen, editie Brugsch Handelsblad
Sociaal
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier