Stijn Fertin is hoofd van de technische dienst in Ieper: “Wij zijn altijd de eerste en overal de laatste”

Stijn Fertin: “Ik heb niet veel last van ongezonde stress.” © TOGH
Tom Gheeraert
Tom Gheeraert Medewerker KW

Al dertien jaar staat Stijn Fertin aan het hoofd van de Ieperse technische dienst. Met topevenementen als De Gevleugelde Stad en de Kattenstoet heeft hij de handen vol, maar de 44-jarige vader van drie wil af en toe loslaten. “Anders ben je aan het werk van zodra je buitenkomt.”

Het zijn drukke tijden voor de Ieperse technische dienst en diensthoofd Stijn Fertin. “Toch drukker dan anders”, glimlacht Stijn. “Gewone werven kan je mooi plannen. Iedereen neemt ook zijn verantwoordelijkheid over de eigen planning. Dat loopt organisch, maar de planning van een evenement is moeilijker. Alle disciplines moeten samenwerken en je kan moeilijk zeggen: ‘We zijn niet klaar, kunnen we de Kattenstoet een week uitstellen?’”

Vorig weekend was er De Gevleugelde Stad. Wat moesten jullie daarvoor doen?

“Wij zijn de logistieke ondersteuners. Neem nu die mensen die aan het belfort hingen, daar kwam wel wat bij kijken: duivenwering weghalen, zorgen dat ze buiten kunnen, dat de touwen bevestigd konden worden… Maar ook de Predikherentoren afzetten, zodat niemand erin kan vallen, helpen bij opbouw van de tenten en podia, zorgen dat de Esplanade om 22 uur in het donker staat voor de vuurwerkact… Wij zijn altijd de eerste en overal de laatste. Bij het evenement zelf zijn we er meestal niet. Als we er wel zijn, is het een teken dat er iets misloopt.”

Wat is jullie rol in de Kattenstoet?

“De Kattenstoet is op dat punt de uitzondering, omdat we die zelf dragen. Al die wagens zijn gemaakt in eigen beheer en staan in onze magazijnen. Wij moeten bijvoorbeeld ook de chauffeurs zoeken. Zelfs de snoepjes die uitgegooid worden kopen wij aan. In de aanloop zie je een berg voor je liggen, maar het enthousiasme dat je voelt in Ieper is een sterke motivering om ervoor te gaan. Ieper heeft het voordeel dat er al heel veel evenementen de revue zijn gepasseerd: Tour de France, Europese top, federale herdenkingen… Daardoor hebben we een zekere expertise opgebouwd. Soms vragen ze de zotste dingen en dan ben je trots als je dat hebt kunnen verwezenlijken.”

In hoeverre zijn de nieuwe wagens een vrucht van jouw creativiteit?

“Het idee voor de museumwagen komt van de regisseur. Kunstenares Ellen Devos maakte er beelden voor, maar dan is het aan ons om het uit te voeren. Papier is gewillig, maar om het in de praktijk te brengen moeten onze mensen al hun knowhow gebruiken. Een andere nieuwe wagen is die met de pluchen katjes. Het leuke daaraan is dat mijn zoon Tuur die heeft uitgetekend. Het resultaat mag er zijn.”

“Ieper is een middeleeuwse stad die amper honderd jaar oud is”

Kun je nog genieten van evenementen in Ieper met het gezin? Of zie je de hele tijd dingen die beter kunnen?

“Ik kan dat redelijk loslaten, en als papa en Ieperling naar bijvoorbeeld De Gevleugelde Stad gaan kijken. Als ik een groot wiel zie aflopen, zal ik wel ingrijpen. Je moet dat wel kunnen scheiden, want anders ben je constant bezig vanaf het moment dat je buitenkomt. Al is het ook interessant om je te laten inspireren als je op bezoek bent in andere steden.”

Vorige week moest je de lakenhallen inspecteren na een blikseminslag. Dat hoort ook bij het takenpakket?

“De lakenhallen is een gigantisch gebouw, met enorm veel trapjes en achterdeurtjes. Als je die moet inspecteren na een blikseminslag… De brandweer kent dat gebouw niet goed en door de restauratie ken ik het des te beter. Ik zit ook in de veiligheidscel: als er noodweer is, ben ik stand-by. De wateroverlast van het najaar was wel een heel zware, omdat je dat totaal niet kan plannen. Het is ook vaak bij nacht dat de hulpdiensten onze ondersteuning nodig hebben.”

Krijg je daar adrenaline van?

“Ja. Ik ben daar niet bang van. Dat geeft me wel voldoening en ik doe het graag. Ik heb niet veel last van ongezonde stress. Je gaat door en het maakt je wel scherp op dat moment. Ik denk dat stressbestendig zijn wel een belangrijke eigenschap is voor een diensthoofd van de technische dienst.”

In hoeverre druk jij je stempel op hoe Ieper eruitziet?

“De politici voeren het beleid. Zij maken de keuzes. Terecht, want zij zijn verkozen. Wij hebben het voorrecht om het beleid uit te voeren. Tijdens het uitvoeren kun je wel je eigen expertise gebruiken voor voorstellen; dat wordt ook verwacht van ons. Ik vind dat een heel mooi evenwicht, dat ik ook wil bewaken. Er is niks mooier dan democratie.”

Ben je een trotse Ieperling?

“Ik leef al sinds mijn kinderjaren in Ieper. Dat brengt betrokkenheid met zich mee. Je kent veel, je ziet veel, je leeft erin… Als je buitenkomt, ben je letterlijk in je werk. Als middeleeuwse stad mogen we onze voet zetten naast veel andere steden. Ieper is klein, maar we zijn uniek in de wereld met onze wederopbouwgeschiedenis. We zijn een middeleeuwse stad die amper honderd jaar oud is. In heel de wereld vind je geen gelijke. Ik vind dat we daar trots op mogen zijn.”

In je vrije tijd speel je accordeon en piano. Al lang?

“Als kind speelde ik trompet, maar als twintiger was dat op de achtergrond geraakt. Toen ik de oudste ging inschrijven in de muziekschool, had ik een ingeving. Ik treed vooral op voor mijn gezin, dat zegt dat ik te veel repeteer. Het is niet het doel om er een tweede carrière van te maken, maar het is wel een goede manier om het hoofd leeg te maken. Als je dat instrument vastpakt, kan je niet denken aan andere dingen.”

Privé: Stijn werd geboren in Poperinge op 22 augustus 1979. Hij is getrouwd met Maaike Igodt en vader van Tuur (16), Flor (13) en Cas (10). Ze wonen in het centrum van Ieper.

Loopbaan: Na zijn studies aan Howest Brugge werkte hij vier jaar in een architectenbureau. Daarna ging hij aan de slag voor stad Ieper. Eerst als deskundige, sinds 2011 is hij diensthoofd van de technische dienst.

Vrije tijd: Stijn speelt accordeon en piano en zit in de ouderraad van Steinerschool Koningsdale.