De geruchten dat de thuiszorgdienst, de centrale keuken en de poetsdienst van de Stad Oostende geprivatiseerd zouden worden doen in Oostende heel wat stof opwaaien onder de werknemers. Donderdag werd een infomoment gehouden met het personeel van de thuiszorgdienst, maar concrete informatie werd daar niet gegeven. De ongerustheid duurt voort.
Woensdag maakte het schepencollege het meerjarenplan bekend. Daarin stonden enkele opvallende lijnen tekst. “Het stadsbestuur ging eerst en vooral met de fijne kam door haar eigen uitgaven. We willen een slanke overheid zijn, die zich richt op haar kerntaken en niet langer doet wat het middenveld of privépartners reeds voldoende organiseren. Zo starten we gesprekken met externe partners, zowel privé als non-profit, om onze activiteiten van catering, gezinszorg en aanvullende thuiszorg verder te zetten. Uiteraard gaan we daarover in overleg met het personeel en de vakbonden.”
Sp.a Stadsmakers luidde meteen de alarmbel. “De communicatie van de burgemeester veroorzaakte heel wat onrust bij het stadspersoneel. Het personeel moet via een persconferentie horen dat er zal geprivatiseerd worden. Dat het Stadsbestuur nalaat om haar personeel tijdig van dergelijke beslissing – die overigens nog niet werd goedgekeurd in het College – te informeren is ongelooflijk en schandelijk. Het Oostendse stadsbestuur kiest voor de winst van bedrijven. Daarbij zetten ze het personeel botweg aan de kant. Dit helpt zelfs de begroting niet, de facturen van de privébedrijven zijn vaak duurder. Maar vooral, hier wordt goed werkend Oostends personeel gewoon weggezet”, klinkt het bij fractieleider John Crombez.
Vragen bij personeel
Vooral de manier waarop de beslissing gecommuniceerd werd, roept vragen op bij het personeel. Woensdagavond om 17 uur kregen de werknemers van de thuiszorgdienst een mail met een uitnodiging om donderdag om 16.30 uur aanwezig te zijn op een infomoment. Tijdens dat infomoment werd door algemeen directeur Kristof Beuren toelichting gegeven over de toekomst van de thuiszorgdienst.
Dat de ongerustheid groot is getuigt van de grote opkomst. Zo’n 100 werknemers tekenden present in de hoop meer info te krijgen. “We hopen dat we duidelijkheid krijgen straks. Sinds gisteren leven we in onzekerheid. We hopen op goed nieuws, maar ik zie het niet erg rooskleurig in. Er is ooit al eens sprake geweest van privatisering, maar dan werden die geruchten de kop ingedrukt. Hopelijk is het ook nu weer vals alarm”, klonk het bij een van de werknemers voor aanvang van het infomoment.
Geen concrete informatie
De werknemers kregen tijdens het infomoment echter geen concrete informatie te horen. “We kregen alleen te horen dat dit nog maar het prille begin is. Er moet blijkbaar nog een overheidsopdracht komen. Maar hij beloofde werkzekerheid voor iedereen. Of we daarmee voldoende zekerheid hebben? Zeker niet. We weten niets meer. De onzekerheid duurt op die manier gewoon verder”, klinkt het na afloop An Declercq. De andere werknemers zijn het erover eens: echt concrete informatie werd niet gegeven.
Natacha Waldmann (Groen), schepen van Welzijn en Zorg reageert op de commotie: “Het is inderdaad zo dat we voor de aanvullende diensten een partner zoeken”, vertelt de schepen. “Dat gaat dan over de klusjesdienst, de poetsdienst, enz. Het meldpunt voor senioren, de sociale dienst voor assistentiewoningen en dagcoaching en de zorgcoaching blijft gewoon bestaan zoals dat nu het geval is. We willen wel met zekerheid zeggen dat er geen ontslagen vallen. In het verleden werden al een aantal diensten geprivatiseerd, waaronder de huisvuilophaling. We hebben voorbeelden van hoe we het moeten aanpakken. Wat er dan met het personeel gebeurt bij een privatisering? Laat ons eerst een goede gesprekspartner zoeken en dan kunnen we verder.”
“Nonsens. Er wordt wel beloofd dat er voor ons gezorgd gaat worden, maar anderzijds laten ze ons bij de stad gewoon vallen als een baksteen. We voelen ons genaaid. Wij hebben ons huis af te betalen, onze kinderen moeten naar school. Welke zekerheid kunnen wij ons gezin nog bieden? We hadden gehoopt op meer duidelijkheid, maar die kwam er niet”, zegt een andere werknemer.
“Ons hart bloedt”, klinkt het bij een dame die al lange jaren voor de thuiszorgdienst werkt. “Mensen dat in schrijnende toestanden van armoede leven, worden door ons verzorgd. Die mensen worden door private firma’s geweigerd, hé. Wat gebeurt dan met hen? Hebben die mensen dan geen zorg meer nodig in de toekomst? We zouden zeker nog tot januari 2021 stadspersoneel blijven, daarna zouden we overgaan naar een private onderneming. We gaan sowieso onderhandelen om alle rechten dat we nu hebben te behouden. Ze garanderen werkzekerheid… Welke zekerheid hebben we bij een private onderneming? Het eerste jaar misschien, maar daarna zou de wereld er voor ons wel helemaal anders kunnen uitzien. Hoe dan ook: we zijn niet van plan om ons naar de slachtbank te laten leiden. We gaan ons vel duur verkopen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier