Robin Dekempe: “Mijn hobby als job, dat is een jongensdroom”

Robin Dekempe (20) is een student Journalistiek aan de Arteveldehogeschool. Net zoals zijn held Johan Boskamp is hij een grote, goedlachse beer met een peperkoeken hartje, die geobsedeerd is door voetbal.

Vanwaar dat peperkoeken hartje?

Robin: Ik zou mezelf omschrijven als een rustig, goedlachs persoon, die respect hoog in het vaandel draagt. Er wordt mij wel eens verweten dat ik ontzettend koppig kan zijn en dat ik me te veel aantrek wat anderen over mij denken. Ik probeer namelijk voor iedereen goed te doen, maar dat is vaak een even groot voordeel als nadeel. Daarnaast ben ik ook een vlotte prater, maar daar zit mijn verleden als marktkramer ongetwijfeld voor iets tussen. Mijn ouders hebben zo’n dertig jaar op de markt gestaan met groenten en fruit en als klein ‘manneke’ ging ik natuurlijk al graag mee. Ik ben als het ware als marktkramer geboren (lacht).

Die eigenschappen kan je ongetwijfeld goed gebruiken bij je studies Journalistiek. Naar welk project kijk je met trots terug?

Dat moet Twee perspectieven, een ervaring zijn. Ik werkte samen met mijn vriend Guillaume Behaegel aan dit project. Het idee was om oudere mensen hun opmerkelijkste herinneringen te laten uitleggen aan kleine kinderen. We probeerden om de fantasie van die kindjes vast te leggen. We kregen heel wat positieve commentaren, ook van docenten en wonnen er zelfs een prijs mee.

Hoe profileer je je buiten de richting?

Ik woon sinds kort in Heestert en door de verhuis heb ik weinig tijd gehad. Ik heb wel een blog opgericht, genaamd ‘Dug-out’. Daar plaats ik enkele leuke projecten en artikels over sport, waaronder een paar boekrecensies over bekende ex-voetballers. Ik ben veel bezig met sport, het kost mij dan ook geen enkele moeite om erover te lezen of schrijven.

Stuur mij maar naar voetbalmatchen in het buitenland. Als voetballer is het niet gelukt, maar misschien kan het wel als journalist

Is sport jouw passie?

Vanzelfsprekend. Vooral voetbal geniet mijn voorkeur. Ik heb zelf meer dan tien jaar gevoetbald bij KSV Jabbeke. Ik deed het enorm graag, maar het talent ontbrak me. Mijn ideale zondag is gevuld met sport. Niets beter dan vanaf elf uur voor de buis hangen op een druilerige dag om een wielerwedstrijd te bekijken. Dan eventjes twee uur in slaap sukkelen en een uur voor de aankomst wakker schieten, heerlijk is dat!

Hoe wil je die passie linken aan je latere job?

Ik wil graag sportjournalist worden. Stel je voor dat je je hobby zou mogen uitoefenen op het allerhoogste niveau en er nog eens geld voor krijgt ook. Ik heb een zwaar West-Vlaams accent, dus radio of televisie zit er niet in voor mij (lacht). Dat is jammer, maar het lijkt me even mooi om een groot sportblad of een krant te vullen. Ik heb de kwaliteiten en ik wil ervoor werken.

Wat is je wildste droom?

Mijn wildste droom is om voetbalmatchen in het buitenland te verslaan. Zo een weekendje op en af om over Barcelona tegen Real Madrid te schrijven, lijkt me fantastisch. Volgens mij is dat voor velen een jongensdroom. Ik had zeker het talent niet om dit mee te mogen maken als voetballer, maar misschien wel als journalist.

Welke doelen leg je dit jaar – of de komende jaren – voor jezelf vast?

Dit jaar wil ik vooral vooruitgang boeken op journalistiek vlak. Ik zou graag meer sport betrekken in mijn toekomstige opdrachten en projecten, zo creëer ik een zekere basis. Ik heb mij al toegespitst op de sportsectie van een jaaroverzicht dat we moesten maken. We zullen zien wat de toekomst verder brengt, maar volgens mijn ma wordt het vooral eens tijd voor een deftig lief (lacht).