Peter Vanhoutte uit Waregem ijvert voor doofblinden: “Voetpaden zijn niet breed genoeg”

Peter Vanhoutte en begeleidster Nancy bij een aangepaste computer en een hand met het Lorm-alfabet. © DJW
Redactie KW

Waregemnaar Peter Vanhoutte werd blind geboren en werd naarmate hij ouder werd ook doof. Met beide zware beperkingen gaat hij sindsdien door het leven, daarbij geholpen door zijn kinesist die heel regelmatig op bezoek komt en begeleidster Nancy. Peter doet nu ook een oproep naar autobestuurders die hem willen brengen waar nodig.

Zelf is Peter Vanhoutte lid van Somival, de Waregemse vereniging voor sport en recreatie voor personen met een beperking. Daarnaast is hij ook lid van vzw Anna Timmerman uit Brugge die de belangen verdedigt van personen met een audio-visuele handicap en van de Helen Keller Club die ervoor zorgt dat kinderen en volwassenen met het syndroom van Usher (doofblindheid) aan sport en recreatie kunnen doen. In zijn woning kan hij zich, als zijn begeleidster er niet is, behelpen. Daartoe werd alles speciaal ingericht.

Voetpaden

“Ik vraag eigenlijk aandacht voor kinderen en volwassenen die met deze beperkingen moeten leven”, legt Peter uit. “Dat is niet makkelijk, zeker als je bijvoorbeeld zelf door de straten stapt met je blindenstok en vaststelt dat de voetpaden, zoals op verschillende plaatsen in Waregem, echt niet breed genoeg zijn en je noodgedwongen op de straat moet gaan. Dat is onder andere het geval als ik mij naar het station moet begeven. Voor mij is dat opletten, dus.”

“Er is nood aan meer helpers, aan meer autobestuurders die willen rijden”

Peter is er in elk geval graag bij als Somival elke zaterdagvoormiddag het zwemuurtje in de Treffer organiseert. Hij krijgt er hulp van vele vrijwilligers zodat hij zonder problemen in en uit het water kan. Hij houdt ook van ontmoetingen met andere mensen, van diverse activiteiten, festiviteiten en al wat zijn leven aangenamer maakt. Maar het gebeurt dat hij zich ook ontzettend alleen voelt.

“Ik ben graag onder de mensen, feest en vier met ze mee. Zit graag aan tafel. Maar ja, het gebeurt dat er niemand om je heen te vinden is, dat je een beetje alleen bent, ook in groep. En dan voel ik mij eenzaam. Zoiets overkomt mij wel, ja. Daarnaast zorgen zowel de vzw Anna Timmerman als de Helen Keller Club wel voor ons.”

Communiceren doet Peter via een speciaal daarvoor aangepaste computer en via het Lorm-alfabet dat nodig is voor tactiele communcatie (alle communicatie waarbij aanraking een rol speelt red.) en gebruikt wordt door doofblinden. Het gaat eigenlijk letterlijk over praten met de vingers waarbij de woorden letter voor letter in de handpalm van de doofblinde worden gespeld door onder andere de assistente, de begeleidster, de mantelzorger. Door op de juiste plaatsen in de handpalm te tikken, voelt de doofblinde wat de persoon tegenover hem vraagt of zegt. Dat is mogelijk doordat elke aangetikte zone of plek in de handpalm staat voor een bepaalde letter van het alfabet. Lezen doet Peter dankzij braille.

“Ik kan mijzelf behelpen, eten bereiden, mij aankleden, dagdagelijkse dingen eigenlijk”, legt Peter uit. “De kinesist komt geregeld over de vloer. En met begeleidster Nancy doe ik de boodschappen. Zij zorgt er ook voor dat ik de trein kan nemen. Daarvoor belt ze eerst naar de NMBS om te laten weten dat ik die dag, op dat moment de trein zal nemen. De maatschappij zorgt er dan op haar beurt voor dat alles daarvoor geregeld wordt, onder andere om het perron te bereiken en in de trein te stappen. Het perron is voor personen met een beperking nu wel verlaagd, maar het kan nog beter. Misschien in de toekomst? Over de voetpaden heb ik al een en ander gezegd.”

Vrijwilligers

“Nu heb ik nog iets anders: autobestuurders die willen voeren. Daarvoor doe ik een beroep op de Mindermobielen Centrale. Die beschikt wel over vrijwilligers die het willen doen. Maar er is nood aan meer helpers, aan meer autobestuurders. Daarom eigenlijk ook een oproep naar wie zijn naam wil opgeven om te rijden. Je helpt er medemensen mee die het zelf niet kunnen omdat ze er niet toe in staat zijn. Vooral in het weekend is er nood aan meer van die vrijwilligers.” (DJW)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier