Passie voor mode van Laurinda Oliveira Ferreira uit Izegem mondt uit in ‘Fashion by eLLe’

Een eigen zaak starten in volle coronatijd, het vergt zeker moed. Maar Laurinda Oliveira Ferreira zette de stap en heeft het zich nog niet beklaagd. Haar kledij prijst ze online aan, maar ondertussen is haar woonkamer al omgevormd tot een heuse boetiek.

Je startte een eigen online boetiek. Waarom zette je die stap?

“Ik ben altijd al geïnteresseerd geweest in mode. De jongste vier jaar werkte ik in een boetiek in Waregem. Ik stond er in voor de verkoop en styling, maar hield me er ook bezig met het online gebeuren. De idee rees bij mij om de stap naar een zelfstandig bestaan te zetten. Ik doe nu immers voor mijn eigen zaak wat ik vroeger voor mijn werkgever deed. Door de coronaperiode zijn de winkels een tijdlang dicht gegaan. Maar ik kreeg ook steeds meer het gevoel dat de mensen toch het contact nodig hadden als ze kleren kopen. Haast dagelijks post ik via Facebook de kledij die ik verkoop. Maar de mensen kunnen die nu ook komen passen bij mij thuis. Volledig coronaveilig en telkens op afspraak. En dat werkt.”

Vanwaar de naam Fashion by eLLe?

“Die is eigenlijk bedacht door mijn man, de eLLe staat voor het vrouwelijke in de Franse taal. Jochen neemt ook de foto’s van mij waarbij ik onze collecties show. Zelf speel ik dus model.”

Waar tik je je kledij op de kop?

“Parijs, Italië, Duitsland… Ik trek daar zelf naar toe om de kleding te kiezen. De voorwaarde is dat ik het zelf graag moet zien. Ik bied hier van alles aan. Een hele garderobe, maar ook schoenen en juwelen.”

Je huiskamer is nu eigenlijk omgevormd tot een winkel. Kun je werk en privé scheiden?

“Dat valt mee. We hebben nog ruimte genoeg om ‘s avonds rustig naar tv te kijken. Ik krijg ook veel bestellingen via Messenger, maar ik koester de gouden regel dat ik ‘s avonds mijn gsm beneden laat. Want de berichten stromen van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat binnen.”

Speel je ook de huiselijke sfeer uit in je verkoop?

“Natuurlijk. De mensen krijgen hier een koffie en gebakje, of soms ook een glaasje en tapas. We nemen er onze tijd voor. Je bent ook niet verplicht om te kopen als je een afspraak maakt. En als een item niet bij de lichaamsbouw van de klant past of het kleur staat haar niet goed, dan zeg ik dat ook eerlijk. En er kan altijd een gezellige babbel van af.”

Hoe gaan de zaken?

“Eerlijk gezegd: beter dan verhoopt. We zijn nog maar twee maanden bezig en ik heb op korte tijd heel wat volgers. Wat de toekomst brengt, weet ik natuurlijk niet, maar ik geniet van de dankbaarheid van mijn klanten.”

Een sluitingsdag? Die ben ik vergeten in te voeren

“Ik probeer ook bescheiden en voorzichtig te zijn. En vooral ook eerlijk met de klanten. Dat duurt immers het langst. Ik heb ook klanten die wekelijks komen. En heel wat zelfstandigen die weinig tijd hebben, maar hier een afspraak kunnen maken wanneer het hen goed uitkomt. Sommigen komen ‘s avonds laat. Voor mij geen probleem, ik ben toch thuis.”

Je naam verraadt je Portugese roots. Ga je er nog vaak terug?

“Vroeger meer dan nu. Ik heb er nog veel familie wonen, meer dan in België eigenlijk. Mijn papa is afkomstig uit het noorden van Portugal. Geen toeristische streek, maar niettemin prachtig. De jongste jaren hebben we wat grotere reizen gedaan en zijn we niet veel in Portugal geweest. Maar dat komt nog wel.”

Je werkte 22 jaar met kinderen in kinderdagverblijf ‘t Freubelke en nu sta je in de verkoop. Je houdt waarschijnlijk van het sociale aspect?

“Zeker en vast. Ik hou ervan om mensen blij te maken. Veel dames hebben plezier in het shoppen. En nadat de mensen lang in hun kot moesten blijven, komen ze nog liever eens buiten. En ik ontvang hen met plezier.”

Hoe kwam je zelf de coronalockdown door?

“Eerlijk? Ik heb ervan genoten om samen te zijn met mijn gezin. We hebben veel dingen samen kunnen doen. Maar uiteraard waren we blij dat we ook weer naar buiten konden.”

Zet je zelf ook graag een stapje in de wereld?

“We gaan graag iets eten. En we blijven dan ook vaak in Izegem. Je hebt hier heel wat lekkere adresjes in de buurt. Brasserie De Gilde, Lot 56, De Vitrine, Villared, ‘t Hemelhuys… En als we iets gaan drinken dan komen we al eens in ‘t Sint-Pietersstraat terecht, in pakweg café Ariba of iets verderop in ‘t Elfde Gebod. In deze moeilijke tijden vind ik het belangrijk om lokaal te blijven kopen, eten en shoppen.”

Maar je staat ook zelf graag in de keuken.

“Ik kook graag speciale zaken. Ik bereid vaak tapas en zuiderse gerechten met veel verse kruiden. Ik experimenteer ook graag. En het moet vooral ook gezond zijn wat ik mijn potten en pannen tover.”

Welke dagen kunnen de mensen hier terecht?

“Eigenlijk iedere dag. Ik ben vergeten een sluitingsdag in te voeren.” (lacht)

Je werkt ook met fashionboxen. Leg eens het concept uit.

“Een man die zijn vrouw een cadeau wil doen, stuurt een foto van de dame, haar kledingmaat en het bedrag dat de fashionbox mag kosten. Dan stel ik een pakketje samen met enkele items waarbij we de dame ook uit de comfortzone laten komen. De mensen die er al eentje mochten ontvangen, waren telkens content.”