“We gaan ervoor zorgen dat je het mooiste afscheid zal krijgen”: Familie van overleden Janis start steunactie

Janis De Zitter (23) uit Avelgem is dinsdagavond 24 september overleden in het verzorgingscentrum Pamele in Kortrijk, na een lange strijd tegen de ziekte van Huntington. Zijn zus Janna startte een steunactie op om de superfan van Club Brugge een prachtig blauw-zwart afscheid te geven die hij verdient. “Om zijn allerlaatste droom waar te maken.”

Op de Facebookpagina van ‘Voor Janis’ blijven de steunbetuigingen binnenstromen. Ook Politiezone MIRA liet een boodschap achter. “Rust zacht, Janis. Op 14 maart 2023 mochten we Janis helpen één van zijn dromen te verwezenlijken voor zijn 22ste verjaardag. Zijn glimlach, moed en onverzettelijke wilskracht hebben een diepe indruk op ons nagelaten. Vandaag bereikte ons met verdriet het nieuws dat Janis in zijn strijd is komen te overlijden. Aan zijn familie en vrienden wensen wij vanuit het volledige korps van PZ Mira, jullie alle kracht en liefde toe om dit zware verlies te dragen.”

Zaterdag 5 oktober om 14 uur nemen we afscheid Janis in Crematorium Uitzicht aan de Ambassadeur Baertlaan. “We gaan ervoor zorgen dat je het mooiste afscheid zal krijgen, al kost het ons ons huis, alles. Voor jouw, lieve warrior, alles. Love you to the moon and back. Voor eeuwig en altijd”, staat te lezen in een emotioneel bericht van zijn moeder op Facebook.

“Als er vrienden van onze Janis iets willen vertellen of voorlezen op zijn uitvaartdienst mogen jullie dit gerust doen. Wel graag een seintje en wat je lezen wil en als je daaraan een liedje wil koppelen, mag het gerust. We willen een dienst vol herinneringen, anekdotes, leuke en gekke dingen die jullie samen hebben beleefd. Alles voor onze topper Janis”, laat mama Annabel weten. Wie wil kan Janis gaan bezoeken bij Uitvaartcentrum Vuylsteke in de Oudenaardsesteenweg 42 in Avelgem.

“Wat ik als mama nog kwijt wil, is dat veel mensen denken dat je je kan voorbereiden op afscheid nemen, maar neen, dat kan je niet. Dat kan je nooit. Al heb ik het zelf ook even gedacht, maar nu het zover is, is het nog meer de hel, de nachtmerrie die alleen maar erger wordt. Alles, maar dan ook alles, is zo lastig. Gewoon jouw kind daar te moeten zien liggen, helemaal anders, tonend hoe hard zijn strijd geweest is, wat hij gevochten heeft, wat hij afgezien heeft. Dat doet voor mij, zijn mama, zo pijn. Het voelt als falen.”

“Wetende dat Janis gevochten en gestreden heeft, maar voor wat? Voor niks, want nog steeds doen ze niks om deze ziekte een halt te roepen” – mama Annabel

“En de vragen waarom, waar er nooit een antwoord op zal komen. Wetende dat Janis gevochten en gestreden heeft, maar voor wat? Voor niks, want nog steeds doen ze niks om deze ziekte een halt te roepen. Ons leven is kapot en zal nooit meer hetzelfde zijn. Voor eeuwig en altijd blijft zijn stoel leeg en mist mijn hart een stukje. Mama belooft het jou, Janis. Ik zal proberen te ‘bluvn goan’.”