Wat een leuke familieuitstap moest worden met familie uit Engeland op bezoek, draaide voor Esma en haar gezin uit op een complete nachtmerrie. Yaser probeerde samen met zijn 21-jarige neef sleutels uit het water te vissen die even voordien door een van zijn zoontjes het water in werden gegooid. Ze gleden uit en kwamen in het water terecht. De jongste kon gered worden, maar voor Yaser kwam alle hulp te laat.
Bijna acht jaar geleden vluchtte Yaser van uit Afghanistan naar ons land, op de vlucht voor de oorlog en om zo te vermijden dat hij zou moeten meevechten. In België zocht hij stabiliteit om later Esma en hun oudste zoon, die ondertussen zeven jaar is, te laten overkomen. Dat gebeurde vijf jaar geleden en ondertussen kregen ze hier nog een zoon, die nu drie jaar oud is. Ze hoopten in België een gelukkig leven op te bouwen en daar slaagden ze ook in. Het gezin leefde een gelukkig leven, weg van de bommen in hun thuisland. Tot het noodlot zondagavond toesloeg.
Uitgegleden
Als we met Esma terugblikken op die noodlottige zondagavond, krijgt ze het heel moeilijk. “De kindjes waren met een bos sleutels aan het spelen toen die ineens van de brug donderde”, zegt de vrouw in tranen. “Yaser wou samen met zijn neef proberen om de sleutels te pakken te krijgen. Die lagen immers nog in het zicht. Ze zijn uitgegleden op de schuine dijk en kwamen zo in het water terecht. Verschrikkelijk, want ik wist dat ze niet konden zwemmen. Een man (Carl Ceulemans, red.) kon zijn neef redden, maar Yaser was al heel snel niet meer te zien. We stonden machteloos langs de kant te kijken hoe Yaser kopje onder ging.”
De hulpdiensten zochten diezelfde avond nog tot 21 uur naar enig spoor van de vermiste man, maar moesten hun zoektocht staken. De volgende morgen werd Yaser gevonden in de Oostendse havengeul.
Gezin boven alles
Yaser was volgens Esma een harde werker en werkte bij Morubel, een visfabriek in Oostende. Zijn gezin was alles voor hem. “Mijn man was een goede echtgenoot en een goede papa voor onze kindjes”, vertelt Esma. “Hij werkte echt hard opdat we niets tekort zouden komen. Onze kinderen keken echt op naar hem. Vooral onze oudste zoon heeft het moeilijk. Ze gaan naar school in de Sint-Lodewijksschool op de Konterdam, maar zijn sinds het overlijden van Yaser nog niet geweest. Daar zijn ze nog niet klaar voor.”
Esma moest haar man zondagavond begraven. “Dat was een heel moeilijk moment”, zegt ze daarover. “We moeten nu verder zonder hem en dat zal heel moeilijk zijn. Maar het moet voor onze kinderen.” Ook buren en collega’s van de man omschrijven hem als een aangename en vriendelijke man. “Hij zal gemist worden door heel veel mensen”, aldus Esma.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
