Schipper Dave Orban (37) en stuurmannen Bram Sanders en Mario Martony zijn terug thuis met de O.51 Stormvogel. De drie zagen het zware ongeval maandagavond gebeuren waarbij Michael Hubert (23) het leven liet en Ilir Devick (27) zwaargewond raakte. “Als schipper voel ik me verantwoordelijk, maar hier konden we echt niets aan doen”, zegt de schipper.
In de nacht van donderdag op vrijdag konden de drie overgebleven bemanningsleden van de O.51 Stormvogel hun familie weer in de armen sluiten. Na een traumatische gebeurtenis zijn ze terug op Belgische bodem. Het wordt een lang proces van verwerking, want wat zij hebben meegemaakt, wil niemand meemaken. “Na een scheur waren we onze netten aan het herstellen”, vertelt de schipper. “Ilir en Michael waren de gaten aan het dichten en daar waren ze bijna mee klaar.”
Als plots een alarm afgaat in de brug, heeft Dave zelfs de tijd niet meer om te reageren of zijn kompanen op het dek te verwittigen. Het gedeelte waar de netten aan vastgemaakt worden, kwam met een rotvaart naar beneden. Ilir en Michael hadden geen schijn van kans. “Een oog noemen wij dat. Die was gewoon doormidden gebarsten, waardoor de veiligheid gebroken werd. Voor vertrek in België hebben we alles gecontroleerd, dat is standaardprocedure. Alles was in orde. We begrijpen niet hoe dit is kunnen gebeuren. We hebben alles gedaan wat we moesten doen.”
“Natuurlijk voel ik mij schuldig. Maar hier kon niemand iets aan doen. Het is een spijtig ongeluk met zware gevolgen” – Dave Orban
Dave is er het hart van in. “Als schipper draag je de verantwoordelijkheid van je mannen aan boord van je schip”, duidt hij. “Natuurlijk voel ik mij schuldig. Maar hier kon niemand iets aan doen. Het is een spijtig ongeluk met zware gevolgen. Michael is er niet meer en Ilir ligt met zware verwondingen in het ziekenhuis. We zijn Ilir woensdagavond nog gaan bezoeken en hij komt er wel door. Maar voor Michael kwam alle hulp te laat. Hij was pas papa geworden. Hoe kom je zoiets te boven? We denken constant aan Lindsey (de vrouw van Michael, red.) en hun dochtertjes.”
Ondervraagd
De drie bemanningsleden werden urenlang ondervraagd door de Engelse politie. Woensdag voerde de inspectiedienst een onderzoek op het schip. Daar bleven ze van 8 uur ’s morgens tot 21 uur ’s avonds. Uiteindelijk kreeg het drietal groen licht om donderdagmorgen hun reis aan te vatten naar België. “Het is verschrikkelijk dat we Michael en Ilir moeten achterlaten”, zegt Dave met een diepe zucht. “We zijn blij dat we naar huis kunnen, maar veel liever hadden we voltallig willen terugkeren. Ik wil Lindsey zelf vertellen wat er gebeurd is aan boord. Het wordt een harde confrontatie, maar ik ga die niet uit de weg.”
“Michael was jong, maar kende zijn stiel als geen ander. Een echte visser die zijn gezin enorm graag zag”
Als Dave het over Michael heeft, hoe geweldig hij als collega was, krijgt hij het moeilijk. “Michael stond positief in het leven en dacht geen twee keer na alvorens ergens aan te beginnen”, duidt de schipper. “Hij wou dat het werk vooruitging, maar ook dat het goed gedaan werd. Hij was jong, maar kende zijn stiel als geen ander. Een echte visser, zo kon je Michael wel noemen. Het zat in zijn bloed. Hij zag zijn gezin heel graag. Als het ergens over ging, dan was het over zijn vrouw en zijn twee dochtertjes. Hij was zo fier als een gieter op hen.”
Groot gemis
Of ze ondersteund worden? “Die inspecteurs die het onderzoek voerden en ons ondervraagden, waren niet meteen de vriendelijkste gasten. Maar we zijn daar wel goed geholpen geweest door een soort vzw die zich inzet voor vissers en zeemannen. Bij thuiskomst verwachten we ook nog wel ondervragingen en dat is logisch. Maar we willen nu vooral eerst even rust en onze familie zien. Het wordt hard om de volgende keer terug te vertrekken zonder Michael en vermoedelijk ook nog zonder Ilir. We zullen Michael verschrikkelijk hard missen. Ze zeggen vaak dat de goede eerst gaan: in zijn geval klopt dat echt. Michael was een topgast en zo zullen we hem ook herinneren”, besluit Dave.
Vrienden houden op dinsdag 26 december om 18 uur een wake voor Michael ter hoogte van de Visserskapel in Bredene. Na de feestdagen wordt het lichaam van de onfortuinlijke visser gerepatrieerd naar ons land. Daarna volgt de begrafenis.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
