Een bomvolle Sint-Pieterskerk nam zaterdag afscheid van Patricia Vansteenkiste (55). Een week eerder kwam ze tragisch om het leven bij een fietsongeval in de Ardennen. Ze laat een man en drie kinderen achter. “Patje, kriekske, mamaatje, we sluiten nu een deel van ons leven af maar je zal altijd in onze gedachten en in ons hart zijn”, zei haar echtgenoot Stephan op de uitvaart.
Vorig weekend waren Patricia en Stephan er een weekendje op uit getrokken in de Ardennen, in de streek rond La Roche. Zaterdag 22 juli ging Stephan naar Houffalize voor het BK mountainbike, Patricia zou eerst een fietstochtje met haar elektrische fiets maken en later aansluiten. Helaas zou ze nooit arriveren. Patricia botste langs een smal paadje tegen een boom en overleed ter plaatse. Omstaanders boden haar nog de eerste zorgen maar het mocht niet baten.
Passie
Zowel Stephan als Patricia waren gepassioneerd door de wielersport. Het koppel ontmoette elkaar tijdens een wielerwedstrijd. Ze namen zelfs een tijdlang een Australische wielrenner in huis. Ook hij was erg aangedaan door het overlijden van Patricia en liet een brief voorlezen op de begrafenis. “Ook al heb ik maar zes maanden bij jullie gewoond, toch bouwden we een sterke band op. Mijn favoriete herinnering was toen we simpelweg gingen wandelen langs de vijvers in Harelbeke. Je moest niets speciaals doen met Patricia om een leuke tijd te hebben, het gezelschap was genoeg.”
Na het ongeval bleven de nabestaanden met veel vragen achter, een daarvan lijkt intussen beantwoord te zijn. De kinderen konden contact leggen met de passanten die hun moeder de eerste zorgen boden. “Zij konden ons vertellen wat haar laatste woorden waren”, sprak een dochter op de uitvaart. “We zijn hen heel erg dankbaar. Had mama het overleefd dan had ze dat zeker zelf ook gedaan. Ze heeft zelf ook veel mensen geholpen.”
Naast fietsen hield Patricia ook van lezen maar haar gezin kwam op de eerste plaats. “Een paar weken geleden zaten we nog samen te kijken naar wat meesjes in de tuin”, sprak Stephan. “We verwonderden ons erover hoe druk ze bezig waren met het opvoeden van hun jongen. We vroegen ons af hoe ze dat deden maar jij wist hoe. We hebben samen ook een mooi nestje gebouwd en daar ben ik ontzettend dankbaar voor, om net als die meesjes even druk bezig te mogen zijn geweest. We moeten nu een deel van ons leven afsluiten maar je zal altijd in onze gedachten en in ons hart blijven.” (Jonathan Folens)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
