Op zaterdagmorgen 18 maart is priester Julien Carpentier in wzc De Weister in Aalbeke overleden. Hij had op 20 februari nog zijn 99ste verjaardag kunnen vieren. Hij kreeg nog niet zo lang geleden de diagnose van een levensbedreigende ziekte. Hij wist en aanvaardde dat hij wellicht nog maar enkele maanden zou krijgen. Zijn overlijden is toch nog onverwacht gekomen als gevolg van een trombose. Hij is onder meer actief geweest in Brugge en Roeselare. Daarna was hij pastoor in Heule.
Julien Carpentier heeft een opmerkelijke levensloop gekend. Geboren als oudste van zes in een arbeidersgezin op de wijk De Dronkaard in Rekkem lieten de omstandigheden niet toe dat hij na de lagere school verder kon studeren. Zo ging hij vanaf zijn 14de werken, eerst kort bij een bakker in Wevelgem en daarna als ‘trekker’ in het tapijtbedrijf Louis De Poortere in Aalbeke. Anderhalf jaar later brak de oorlog uit en werd hij door de Duitsers opgeëist. Hij werkte in vliegtuigfabrieken in Frankrijk en Duitsland. Na zes maanden werd hij ziek naar huis gestuurd.
Cardijn en de kajotters
Wat later ontplooide hij zich in Rekkem als kajotterleider. De KAJ (Katholieke Arbeidersjeugd) is hem levenslang dierbaar gebleven en stichter Jozef Cardijn (later kardinaal) was zijn grote voorbeeld. “De KAJ heeft voor mij veel betekend”, zei hij later. “Wij waren werkjongens. Men geloofde niet in ons en plots komt daar de KAJ die méér ziet in ons dan wij in onszelf. Dat was een geweldige ontdekking die ons deed bloeien.” Toen al ontlook ook zijn sprekerstalent.
De laatste tien maanden voor de bezetting werkte hij nog als knecht in het jezuïetencollege van Doornik, waar zijn priesterroeping vorm kreeg. Op 20-jarige leeftijd trok hij voor vier jaar naar het Don Bosco-instituut in Kortrijk. Daarna volgde de priesteropleiding in Roeselare en Brugge. Op 4 april 1954 werd hij in het Kortrijkse Sint-Amandscollege tot priester gewijd. Op zijn eremis in Rekkem kwam Cardijn preken. Tot 1968 werkte hij in Brugge als leraar-surveillant in het VTI en als KAJ-VKAJ-proost en hulpproost voor de sociale werken. In 1968 werd hij arrondissementeel ACW-proost voor de regio Roeselare. Hij gaf er 20 jaar lang tot 20 voordrachten per week.
Toekomstvisie
Julien Carpentier was 52 toen hij in 1976 voor de eerste (en enige) keer een pastoorsbenoeming kreeg. Tot 1985 werkte hij in Heule waar hij met een sterke visie op de toekomst van de Kerk veel verantwoordelijkheid gaf aan leken in een tijd dat dit nog niet evident was. Na negen jaar sloeg de vermoeidheid toe en werd hij aalmoezenier in het rusthuis van Ingelmunster. Hij kwam er weer op krachten en ging pas op zijn 77ste met pensioen. Hij ging toen aan de Dam in Kortrijk wonen en verzorgde nog 10 jaar de ochtendmis op de Fatimaparochie. Hij was toen 87… In 2011 nam hij zijn intrek in wzc De Weister in Aalbeke waar hij zich gelukkig noemde.
Meer dan 200 brochures
Hoewel hij dat zelf nooit die naam wilde geven, was hij intussen ‘schrijver’ geworden. Rond zijn gouden priesterjubileum in 2004 begon hij spirituele teksten te schrijven die hij in brochurevorm uitgaf als ‘Avondmijmeringen’, later ‘Feilbaar mijmeren’. Merkwaardig was dat elke brochure 33 pagina’s telde met elk 33 regels tekst. En 33 is het aantal levensjaren van Jezus. Ze vonden op enkele honderden exemplaren hun weg naar een brede kennissenkring die hij in zijn lange levensloop heeft opgebouwd. Eind 2022 verscheen het 206de nummer. Voor het laatste nog te verschijnen nummer schreef hij de teksten voor zijn uitvaart…
Julien Carpentier mocht in 2019 zijn briljanten priesterjubileum vieren en vorig jaar op zijn 98ste verjaardag droeg hij zelf de mis op in de kerk van zijn geboortedorp Rekkem. Hij leek goed op weg naar zijn 100ste verjaardag maar het heeft niet meer mogen zijn.
De uitvaartdienst heeft plaats op zaterdag 25 maart om 10.30 uur in de kerk van Rollegem.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
