Pastoor op rust Guido Marchand (85) uit Geluwe is onverwacht overleden

Guido Marchand was als pastoor heel vaak onderweg op de fiets. Tijdens zijn dankviering kreeg hij als afscheidsgeschenk een elektrische fiets. © Archief LVW
Erik De Block
Erik De Block Medewerker KW

In de pastorie in de schaduw van de Sint-Dionysiuskerk in Geluwe is pastoor op rust Guido Marchand (85) onverwacht overleden in zijn slaap. Eerst was hij medepastoor in Geluwe. Jaren later kwam hij terug als pastoor. In oktober 2016 nam hij afscheid en ging er in de Sint-Dionysiuskerk een dankviering plaats. Guido Marchand bleef in de pastorie wonen. In woonzorgcentrum Ter Beke deed hij nog regelmatig een eucharistieviering voor de bewoners en vrijwilligers die er helpen en ook bewoners van de serviceflats.

Op 17 juli 1964 werd Guido Marchand door bisschop Jozef Desmedt zaliger tot priester gewijd in Krombeke. Nadien werd hij leraar aan het Sint-Stanislascollege in Poperinge. Hij gaf er les tot in 1985. In dat jaar werd priester Guido benoemd tot medepastoor in Geluwe. Hij beleefde er vier mooie jaren samen met priesters Godfried Billiet en André Flips.

In 1989 werd Guido Marchand benoemd tot pastoor in Sint-Pieters Brugge. Na drie dagen bedenktijd aanvaardde hij die opdracht. In 1997 kreeg André Flips omwille van gezondheidsredenen ontslag als pastoor van Geluwe en benoemde de bisschop Guido Marchand tot opvolger.

Pensioen

Het pastoraal team van de Sint-Dionysiusparochie en de stuurgroep van de federatie Wervik-Geluwe zorgde in oktober 2016 voor een dankviering. “Weet je, ik ben zo blij dat ik hier mag blijven wonen”, aldus Guido Marchand in KW toen hij met pensioen ging. “Het is hier plezant wonen en er komt toch geen opvolger. Ze groeien niet aan de bomen. In 1997 werd ik door bisschop Roger Vangheluwe hier benoemd. ‘Voor een periode van 20 jaar’, liet hij zich toen ontvallen. Ik fronste toen de wenkbrauwen over zo’n lange periode, maar uiteindelijk draaide het nog bijna zo uit ook.”

Toch bleef priester Guido actief. “Rust roest, klinkt het spreekwoord”, aldus Guido toen in KW. “Ik ben tevreden met pensioen te zijn. De jaren begonnen zich te laten voelen. Sinds ik met pensioen ben, was ik ook al voorganger en ging concelebreren tijdens de zondagsmis in de Sint-Medarduskerk in Wervik. “Ze mogen me altijd bellen”, klonk het. “Bijvoorbeeld voor een ziekenzalving. Dat weten ze in Ter Beke ook. De mensen denken dat ik nu niets meer doe, maar er is een verschil tussen een pastoor en priester. Ik ben priester tot in mijn graf.”

Evolutie

Door de jaren heen is er veel veranderd. In onze maatschappij en de Kerk. “Het was drukker en er waren moeilijke tijden”, aldus Guido toen in KW. “Ik ben erkentelijk en dankbaar voor de samenwerking met veel mensen hier. Op mijn dankviering was er een aangename volle kerk. In vergelijking met mijn eerste periode hier als onderpastoor is Geluwe door de jaren heen verstedelijkt. Er kwamen nieuwe wijken bij, slaapwijken hoor ik wel eens. Waarmee men bedoelt dat de mensen overdag weg zijn naar hun werk en hier bouwgrond kochten omdat die goedkoper was dan in andere gemeenten. Bovendien liggen die wijken dicht bij de snelweg.”

Door de jaren heen zijn er minder en minder kerkgangers. Guido Marchand was iemand die vaak geen blad voor de mond nam. Getuige daarvan deze passage in KW naar aanleiding van zijn pensioen en de leegloop van de kerken. “Het doet me iets”, aldus de gepensioneerde pastoor. “Ik herinner me dat er vroeger vier à vijf eucharistievieringen waren waarvan twee in de kapel van de school op Ter Hand. Later waren er in de Sint-Dionysiuskerk nog twee op zaterdagavond en zondagvoormiddag. Nu is dat alleen nog op zaterdag het geval. Minder volk in de kerk is een breed verschijnsel, niet louter hier. Het was al een oudere bevolking die naar de mis kwam. Nu zijn die mensen nog ouder of overleden. En vergeet het maar dat alle boeren naar de mis komen!”

“Het is allemaal niet meer zo vanzelfsprekend. Er is in onze maatschappij enorm veel veranderd en geëvolueerd. Wie had toen ik priester werd gewijd durven denken dat onze kerken zouden leeglopen en er bijna geen personeel meer zou zijn. In Frankrijk is het al lang zo. Daar moest een pastoor vijftien parochies bedienen.”

Opmerkelijke uitspraak

Guido Marchand is afkomstig van Krombeke, vlakbij Poperinge. Hij groeide er op in een gezin van acht kinderen. Zijn vader Maurice was schoenmaker en kapper-barbier. Daarnaast was hij ook nog melkcontroleur bij de boeren. Zijn moeder Maria hield thuis een schoenwinkel open.

Opmerkelijk was dat priester Guido zich tijdens zijn afscheidsviering als pastoor verontschuldigde. “Aan de mensen die ik mogelijk iets zou kunnen misdaan hebben”, zei Guido toen. “Niemand is perfect.” Tijdens de dankviering kreeg hij een elektrische fiets waarmee hij heel vaak rondtoerde.

Guido Marchand werd geboren op 16 juni 1939. Het afscheid vindt plaats op woensdag 22 januari om 11 uur in de Sint-Dionysiuskerk in Geluwe.

Lees meer over:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content