Marino Mahieu (65) maakte net hetzelfde mee als Hilde Crevits (57). De dag na de begrafenis van zijn mama Mariette (83) moest hij ook afscheid nemen van zijn papa Marcel (88). “Papa’s ogen blonken altijd als hij over mama sprak. Hij kon niet zonder haar en is de dag na haar begrafenis gestorven van verdriet. Ik heb het heel moeilijk gehad, maar het is een troost dat ze niet lang zonder elkaar hebben moeten leven”, vertelt Marino met een krop in zijn keel.
Politicus Hilde Crevits (57) uit Torhout moest op een week tijd afscheid nemen van haar beide ouders. Op 1 september overleed haar mama Jeanny Muys na een jarenlange strijd tegen kanker. Slechts enkele uren na de begrafenis van haar mama moest Hilde afscheid nemen van haar papa Frans Crevits, die in het ziekenhuis overleed aan kanker.
Marino Mahieu (65) maakte exact hetzelfde mee toen hij zijn vader Marcel (88) uit Mesen verloor vlak na de begrafenis van zijn moeder Mariette Desagher (83).
Al een tijdje minder
Mariette en Marcel kenden elkaar maar liefst 68 jaar. In 1958 stapten ze in het huwelijksbootje. “Onze mama was de grote liefde van papa, ook al waren ze thuis geen fan van hun relatie. Mijn papa is haar achterna gegaan en heeft niet terug gekeken”, vertelt Marino. Marcel en Mariette bleven elkaar ondersteunen tot het niet meer kon. “Het ging al enkele jaren bergaf met mama. Ze kon niet veel meer doen en was volledig uitgeput. Maar mijn ouders wilden per se nog thuis blijven. Papa zorgde goed voor mama en ze werden geholpen door thuisverpleging, thuiszorg. Zelf ging ik ook dagelijks bij hen langs als oudste zoon om te koken en voor hen te zorgen.”
“Het eerste wat papa zei toen ik hem in het ziekenhuis ging bezoeken was dat ik heel goed voor mama moest zorgen”
Maar de laatste maanden ging het ook minder met Marcel zelf. “Papa was niet meer goed te been en viel toen steeds regelmatiger. Op een bepaald moment werd hij voor een langere tijd opgenomen in het ziekenhuis. Het eerste wat hij me zei toen ik hem ging bezoeken was dat ik heel goed voor mama moest zorgen. Hij wilde zo graag terug naar huis naar haar, hij was zo ongelukkig die weken zonder haar. Maar dat was gewoon niet mogelijk. Het zou te zwaar geweest zijn voor de thuisverpleging en -zorg. Uiteindelijk is mama vredig thuis gestorven op 5 januari 2024 terwijl papa in het ziekenhuis lag.”
Doodgegaan van verdriet
Zaterdag 13 januari vond de begrafenis van Mariette plaats. “Papa mocht even het ziekenhuis verlaten, speciaal om de afscheidsdienst van zijn vrouw bij te wonen”, gaat Marino verder. “Daarna is hij terug in het ziekenhuis in zijn bed gekropen en de dag erna gestorven. Papa en mama waren elkaars grote liefde. Elke keer als hij sprak over zijn Mariette blonken zijn ogen. Ze konden niet leven zonder elkaar. Hij is dood gegaan van verdriet, dat zijn we zeker. We konden hem niet forceren om te blijven. We begrijpen dat hij mama gevolgd is.
Ongeloof
Achteraf haalde Marino veel troost uit het idee dat zijn ouders niet lang zonder elkaar zijn geweest. “Maar op het moment zelf heerst er vooral een gevoel van ongeloof. In het begin was het heel zwaar voor mij. Het was een groot contrast, ik ging daar iedere dag en dan plots totaal niet meer. Het verlies lijkt niet echt. Je leeft die weken in een waas alsof het niet de realiteit is. Pas na de begrafenis kwam de klap en het besef dat je nog iemand verloren hebt.”
“Je moet de tijd nemen om te rouwen en alles te verwerken, maar het verlies van jouw ouders blijft eigenlijk altijd bij je”
“Ik heb het verdriet van het afscheid van mijn beide ouders lang meegesleurd. Je moet de tijd nemen om te rouwen en om het te verwerken. Maar dat verlies blijft eigenlijk altijd bij je. Ik ben er lang niet goed van geweest, maar jouw eigen leven gaat ook door. Voor jezelf, jouw eigen familie en mijn ouders”, besluit Marino.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
