Deze week kwam vanuit Zwitserland het tragische nieuws binnen over het overlijden van de Belgische wandelaar Pallieter Kerckhove. De 29-jarige zoon van Wingens schepen Hedwig Kerckhove liet het leven bij een fatale val in de buurt van het Meer van Genève. Zijn familie bezocht vrijdag een deel van het traject dat Pallieter heeft afgelegd, en reageert nu voor het eerst. “Het doet bijzonder veel pijn, maar we zijn ook bijzonder dankbaar dat we hem dertig jaar bij ons hadden. Pallieter was een crème van een gast”, reageert Hedwig.
Op zondagochtend 28 mei vertrok de 29-jarige Pallieter Kerckhove naar Zwitserland. Tijdens een weekje vakantie wou hij er zijn zus Jasmien in Ormont-Dessous bezoeken, in de omgeving van het Meer van Genève. Die zat er sinds begin mei om een zomercampagne mee te draaien bij een plaatselijke melkveehouder. “Ik heb hem nog naar Tourcoing gevoerd waar hij de TGV zou nemen, zonder te beseffen dat het onze laatste trip zou zijn”, reageert vader Hedwig.
Zijn vrouw Anne was mee opgestaan. “Zo konden we samen ontbijten en kon ik hem nog een knuffel geven, de laatste knuffel”, vertelt ze. “We hebben in de auto enorm genoten van de mooie velden en zijn verwachtingen over de reis”, vervolgt Hedwig. “Hij keek er echt naar uit om er tussen de koeien te zitten. Dat gesprek was een heel fijn moment.”
Veilig traject
’s Avonds laat arriveerde Pallieter in de Zwitserse Alpen. “Maandag verkende hij de omgeving en hielp hij de boerin. ‘Ik ben bijna dertig jaar oud en ik weet niet eens hoe boter en kaas gemaakt worden’, had hij haar verteld. Hij vond het leuk om dat proces te volgen.” Een grote wandeling als ervaren stapper kon tijdens zijn vakantie niet ontbreken. Op dinsdag trok hij zijn wandelschoenen aan voor enkele prachtige uren door de bergen.
“Hij was goed uitgerust met materiaal en kledij en had een picknick mee voor onderweg. Zijn zus had hem vooraf ook op de hoogte gebracht van de gevaarlijke plekken, info die ze via lokale mensen had gekregen. Pallieter had nadien een veilige wandeling uitgestippeld.” Maar toen hij ’s avonds nog niet terug was, en het donker werd, nam de ongerustheid toe.
Zoektocht
Jasmien verwittigde op aanraden van de boerin de politie, die meteen in actie schoot. “Onze dochter belde ons dinsdagavond laat op, met het nieuws dat Pallieter niet was teruggekeerd”, zucht Hedwig. “Met een helikopter en manschappen op de grond werd er naar hem gezocht. Maar dat leverde niets op. Toen zakte het geloof in een goede afloop stilletjes weg. Woensdagochtend werd de zoektocht hervat. Rond 10.30 uur hebben ze zijn lichaam gevonden.”
De lokale diensten stelden vast dat hij een fatale val van een flank had gemaakt. “Er wordt geschat dat hij dinsdagnamiddag is overleden. Volgens de reddingswerkers heeft hij niet afgezien.” Een deel van de familie reisde nadien af naar Zwitserland. “We zijn vrijdag in de omgeving geweest, we vonden het belangrijk om het zelf te zien. Seconden voor zijn val moet hij van een prachtig panorama genoten hebben.”
“Het was ontzettend lastig maar het deed ook deugd om er te zijn. We hebben stenen meegebracht van waar hij gepasseerd is, zo hebben we iets tastbaars. Eentje ervan heeft zelfs de vorm van een hart.” Zaterdagnacht was de familie opnieuw thuis. “Het dringt nog niet echt door”, klinkt het bij Hedwig. “Het doet bijzonder veel pijn, maar we zijn ook bijzonder dankbaar dat we hem bijna dertig jaar bij ons hebben gehad. Hij was een crème van een gast.”
Geliefd
Pallieter was de jongste van zes kinderen. “We hebben bewust voor een zesde kind gekozen, en hem bewust Pallieter genoemd. En een pallieter is hij geweest. Hij was een genieter, hij genoot van de schone dingen in het leven. Ik kan mij niet herinneren dat ik hem ooit heb weten roepen of kwaad zijn. Wij hebben veel van hem geleerd, dat nemen we mee.”
“Hij bracht mensen samen”, pikt mama Anne in. “Hij koos steeds voor de gulden middenweg en kon heel diplomatisch zijn. Dat maakte hem, samen met zijn enthousiasme en levenslust, erg geliefd. Toen het nieuws deze week bekend raakte, zijn verschillende vriendengroepen samengekomen om steun bij elkaar te zoeken.”
Priester op carnaval
Pallieter was jarenlang leider bij de chirojongens van Zwevezele, en ging de voorbije jaren als kok mee op kamp met de chiromeisjes. Hij woonde in Leuven waar hij werkte bij Jonge Helden, een koepelorganisatie voor creatief jeugdwerk in Vlaanderen. “Dat was echt iets voor hem, creativiteit ontdekken en stimuleren.”
“Met zijn oud-leidingsgroep D’Ullekes nam hij ieder jaar deel aan het plaatselijk carnaval. Tijdens de vorige editie speelde hij een priester. Hij kon zich daar zo goed in inleven en zich ook uitleven.” Broer Halewijn knikt. “Daar was hij goed in. Hij kon zich echt volledig smijten.”
Pallieteren
De familie wil langs deze weg ook de bewoners van het Zwitserse bergdorp bedanken. “Die leefden enorm hard met ons mee en stonden klaar om te helpen. Een buur bracht ons vrijdag nog op perfecte hoogte naar een deel van het wandelpad. We staan echt versteld van wat zij voor ons hebben gedaan. Die warme ingesteldheid past perfect bij die Pallieter. Overal helpen, en steeds beschikbaar zijn, onvoorwaardelijk”, vertelt Hedwig.
De familie wil het werkwoord ‘pallieteren’ een nieuwe betekenis geven. “Genieten door te delen, want dat deed hij als geen ander. In de chiro, in zijn werk, op feestjes en in ons gezin.”
In de loop van volgende week wordt het lichaam van Pallieter gerepatrieerd naar België. Dan zal de familie beslissen wanneer en op welke manier er afscheid van hem genomen wordt.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
