Familie reageert na overlijden van ereburgemeester Julien Goekint: “Vader was een ruwe bolster met een blanke pit”

Julien Goekint in 1994, toen hij nog de burgemeesterssjerp droeg. © EFO
Edwin Fontaine
Edwin Fontaine Medewerker KW

In Oostende is ereburgemeester Julien Goekint (93) overleden. De christendemocraat stond aan het hoofd van de stad van 1980 tot 1997. Zijn overlijden komt voor velen als een verrassing. Hij was ook een familieman. Hij laat een echtgenote, acht kinderen, 20 kleinkinderen en 17 achterkleinkinderen na.

Julien Goekint werd geboren op 8 oktober 1929. Zijn vader richtte in dat jaar de drukkerij op in Bredene Sas. “Op de dag van zijn plechtige communie werd hun huis gebombardeerd. Het gezin was vluchteling in eigen streek en woonde op verschillende plaatsen. Het heeft een sterke indruk nagelaten op mijn vader en dat is zeker een van de redenen dat hij een echte doorzetter werd”, zegt zijn zoon Peter. De oorlog spaarde de familie niet, want bij een bombardement op Pasen 1944 in Vilvoorde kwamen zijn twee grootouders en een familielid om.

Mooie loopbaan

Op zijn 16de gaat hij aan de slag in de drukkerij die hij later zou overnemen. In 1967 besliste Julien Goekint om de drukkerij te herlokaliseren: het zou het eerste bedrijf worden op de nieuwe industriezone Stene/Zandvoorde langs de autostrade. De gedurfde stap was de basis voor het succes van het bedrijf. Hij was actief als drukker tot begin 1977, toen hij in de politiek stapte bij CD&V. Hij werd schepen en vanaf 1980 burgemeester. Hij bleef wel nog in de raad van bestuur van de zaak die jaren later werd omgevormd tot ‘Goekint Graphics’. Het bedrijf werd in de jaren ’10 overgenomen.

Roeier, para en skiër

Niet ver van de drukkerij op Bredene Sas was er de roeiclub KRNSO. Julien nam deel aan internationale wedstrijden en werd ook Belgisch kampioen. Hij zou de vereniging jarenlang nog blijven volgen. “Tijdens zijn legerdienst in 1949-1950 werd hij paracommando. Hij was erg trots op zijn groene baret. Mijn vader zou later nog voorzitter worden van de paracommando-vriendenkring van Oostende”, zegt Peter.

“Tijdens zijn legerdienst in 1949-1950 werd hij paracommando. Hij was erg trots op zijn groene baret”

Julien Goekint was ook een geoefend skiër die tot zijn 82e nog op de latten stond. “Mijn vader wandelde ook graag. Tot enkele jaren geleden stapte hij dagelijks twee uur”, luidt het.

Familieman

“Mijn vader kon heel strikt en streng zijn maar hij had in feite een klein hartje. Het was een ruwe bolster met een blanke pit en iemand die ook heel gevoelig kon zijn. Hij is inderdaad in zijn politieke loopbaan veel weg geweest. Bij familiefeesten had hij graag dat iedereen er was. Hij hield erg van zijn familie, maar de omstandigheden lieten niet altijd toe dat hij er bij was. Op 27 augustus konden we nog de 70e huwelijksverjaardag vieren. Hij hoorde wat minder goed en begon dingen te vergeten. Maar hij was niet verward en heeft genoten van die dag.”

“Mijn vader gaf niet op en was recht door zee. Dat was zijn hele leven zo”

Twee weken geleden belandde Julien Goekint in het ziekenhuis. “Hij moest op onderzoek maar is er niet meer buiten gekomen. Ik ben maandag nog bij hem geweest. We hebben afscheid kunnen nemen”, zegt Peter stilletjes. “Mijn vader gaf niet op en was recht door zee. Dat heeft zijn hele leven getekend. Tegen ons zei hij vaak ‘Kom, nuchter en geen sentimentaliteit’. En dat terwijl hij zelf ook soms een klein hart had.” Julien had 8 kinderen : Marijke, Johan, Peter, Bart, Koen, Kris, Tine en Katrien. Er zijn 20 kleinkinderen en 17 achterkleinkinderen.

De stad opende een rouwregister en op de eerstvolgende gemeenteraad wordt hulde gebracht. De uitvaartplechtigheid vindt plaats op zaterdag 28 januari om 11 uur in de Sint Petrus- en Pauluskerk. (efo)

Lees meer over:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier