Op het Sint-Maartensplein in Ieper vonden archeologen het graf van een man die leefde voor de eerste schriftelijke vermelding van Ieper in 1066. Dat blijkt uit de resultaten van het onderzoek na de opgraving. “Die man had last van reumatische aandoening te wijten aan een luxueuze levensstijl.”
In de aanloop van de heraanleg van de Leet in Ieper vond een groot archeologisch onderzoek plaats. Daarbij gingen archeologen ook op het Sint-Maartenplein aan de slag. Onder het plein bevond zich een middeleeuws begraafplaats met duizenden skeletten. In mei 2023 vonden de archeologen van BAAC Vlaanderen (Bedrijf voor archeologisch en bouwhistorisch onderzoek in Vlaanderen) ook een grafkelder van in ijzerzandsteen op 2,5 meter diepte, vlakbij het zuidportaal van de kathedraal. IJzerzandsteen werd ontgonnen in de West-Vlaamse heuvels en het was het oudste stenen bouwmateriaal in de streek.
“Een stenen graf is hoogst uitzonderlijk. Tijdens het archeologische onderzoek werden zo’n 1.300 graven opgegraven, waarvan slechts één in steen. Het graf was afgedekt met grote, zware dekstenen. In het graf lag een man van ongeveer 1,75 meter die stierf op de leeftijd van 36-50 jaar”, schrijft CO7 op haar Facebookpagina. CO7 is het samenwerkingsverband voor cultuur en erfgoed in de Zuidelijke Westhoek.
“De man had tijdens zijn leven last van DISH, een reumatische aandoening die te wijten is aan een luxueuze levensstijl. Zijn dieet bestond opvallend veel uit vis. Alles wijst erop dat hij een prominente figuur was in Ieper. Dankzij een C14-datering weten we nu ook wanneer de persoon ongeveer leefde: tussen 899 en 1032 na Christus. En dat is vóór de eerste schriftelijke vermelding van Ieper in 1066 na Christus. Een belangrijke vondst dus die alweer een nieuw licht werpt op het ontstaan van de stad. Het graf werd steen per steen gerecupereerd om in de toekomst een plaatsje te krijgen in een tentoonstelling in het Yper Museum.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
