De eerste schooldag staat traditiegetrouw voor een nieuwe start, maar dit jaar wordt er vooral veelafscheid genomen: van afstandsonderwijs, mondmaskers, eenzaamheid en toetsen maken in pyjama. Eén ding is zeker: iedereen kijkt uit naar een coronavrij, zorgeloos schooljaar, ook deze 5 West-Vlamingen.
Directrice Hannelore (30): “Een nieuwe start zonder mondmasker, ik heb er zin in”
Na de beruchte paaspauze in 2021 ruilde Hannelore haar job als leerkracht bij de Prizma Heilige Familie Basisschool Bosmolens (Izegem) in voor de functie ‘pedagogisch directeur en zorgcoördinator’ van de Vrije Basisschool Sint-Jan (Wingene). “Starten met een nieuwe job is altijd een spannende uitdaging, maar de coronacrisis maakt het hele gebeuren toch net een tikkeltje bijzonderder. Kennismaken met de ouders moest kort aan de schoolpoort met mondmaskers gebeuren, vergaderingen met collega’s en het Oudercomité verliepen digitaal… Het contact is zwakker, maar toch heb ik me meteen heel welkom gevoeld”, aldus de nieuwe directrice. “Alles is hier heel familiaal. Een grote aanpassing voor mij, want ik kom van een grote school waar je niet iedereen persoonlijk kent.”
Hannelore groeide op in Kuurne en betrad dus onbekend terrein door naar Wingene uit te wijken. Op het moment van haar aanstelling was ze 29 jaar, wat best jong is om een directierol te veroveren. Volgens haar biedt die jonge leeftijd en het feit dat ze een ‘nieuwkomer’ is vooral voordelen: “Ik ben in juni, na de inloopperiode, als het ware met een leeg blad gestart. Ik had nog geen vooroordelen over de collega’s en zij ook niet over mij. Tot enkele maanden geleden stond ik zelf nog voor de klas, waardoor ik goed weet welke invloed mijn beslissingen hebben voor de leerkrachten zelf. Recent vierde ik mijn 30e verjaardag, maar ik heb nog geen gezin, dus ik heb heel veel tijd en energie om constant bij te leren en me volledig te smijten in deze job.”
In het onderwijs heeft de coronacrisis er stevig ingehakt. “De leerlingen hebben het gewone schoolleven echt gemist, maar wij hen ook natuurlijk”, vertelt Hannelore. “Het wegvallen van structuur, rust, regelmaat, vrienden… ze hebben daar zeker van afgezien. De leerachterstand hebben we grotendeels ‘ingehaald’, maar je merkt dat veel kinderen niet goed meer weten hoe ze moeten functioneren in groep. Dit jaar wordt hopelijk anders, iedereen heeft er zó veel zin in.”
De leerlingen hebben ons gemist, maar wij hen écht ook
Hannelore haalt aan dat de coronaregels nog redelijk streng zijn in het onderwijs, in vergelijking met de rest van de samenleving. Vooral het feit dat ouders nog niet worden toegelaten op school is een hekelpunt. “Gelukkig zitten wij in een nieuw gebouw waardoor het ingebouwde ventilatiesysteem al in orde is. Als er toch nog maatregelen zouden bijkomen, zoals een CO2-meter, dan doen wij uiteraard wat er van ons gevraagd wordt. Iedereen is hier enorm flexibel en begripvol,” klinkt het enthousiast. (Phebe Somers)
Kleuter Célize (2,5): “Zij is er alvast klaar voor. Wij daarentegen…”
De eerste schooldag gaat traditioneel gepaard met heel wat tranen. Niet alleen bij kinderen, ook bij veel mama’s en papa’s. De kleine Célize (2,5) start op 1 september in de peuterklas van GO! Basisschool Stene en daar is de kleine meid volgens haar ouders klaar voor.
Yoshi Saelens (28) en Kjelsty Delaey (26) brengen komende woensdag hun dochtertje voor het eerst naar school in Oostende. “Célize is nooit naar een crèche of een dagmoeder geweest”, vertelt Kjelsty. “Het is dan ook erg spannend voor haar. We zien het vooral als een nieuwe mijlpaal in haar leven en zijn heel erg nieuwsgierig naar hoe ze het er vanaf zal brengen.”
“We wandelen vaak langs de school – die zich op amper 200 meter van ons huis bevindt – en praten daar dan ook over met haar”, duidt Yoshi. “Zo beseft ze dat ze op die plaats met de andere kindjes van haar klas zal kunnen spelen. Of ze daar klaar voor is? Dat denken we wel. Al zullen we ze met een dubbel gevoel afzetten. Ik denk dat wij er iets minder klaar voor zijn dan zij.” (lacht) (JRO)
Leerkracht-Jean-Luc (65): “Dit wordt mijn allerlaatste eerste schooldag”
Na twee maanden vakantie kriebelt het bij Jean-Luc Heremans enorm om terug voor de klas te staan. “Het duurt eigenlijk zelfs niet zo lang, na een paar weken vakantie ben ik altijd al aan het uitkijken naar wat er op 1 september op mij af zal komen”, klinkt het. Dit jaar is het een bijzondere eerste schooldag voor Jean-Luc, het is namelijk zijn laatste. Na een lange carrière als zelfstandig restaurantuitbater en 15 jaar dienst als leerkracht gaat de Roeselarenaar binnenkort op zijn 65ste met pensioen.
Jean-Luc is leerkracht keukenpraktijk aan het CVO SVG campus Spermalie in Brugge. Maar praktijklessen organiseren tijdens de coronacrisis was geen eenvoudige opgave, dat is zeker. “Het begin van de eerste lockdown was heel onwennig, maar de ademruimte was welgekomen. Na de paasvakantie zijn we echter nogal snel op de online kar gesprongen, hetzij beperkt. In de tweede lockdown zijn we all the way gegaan met echte online lesmomenten, niet enkel filmpjes en recepturen doorsturen. Maar ook daar bereikten we toch maar de helft van de cursisten meer, zij misten zeker het sociale gebeuren.” Of Jean-Luc zelf veel moeite heeft gehad met deze aanpassingen? “Ik heb een bepaalde maturiteit bereikt waardoor ik gemakkelijk kan zeggen: het is wat het is. We hebben ons best gedaan om kwalitatieve lessen te voorzien, het heeft geen nut om daar een drama rond te maken.”
Zijn meest memorabele eerste schooldag dateert van 6 jaar geleden. “Ik maakte net de overstap van de combinatie dag- en avondonderwijs naar het fulltime volwassenonderwijs. Op de bewuste 1 september had ik een groep voor mij die een eenjarige opleiding volgde met als doel zich volledig om te scholen tot kok. Mensen die dus een ware carrièreswitch wilden doen. Die zijn zó gemotiveerd om er iets van te maken, heel mooi om te zien”, vertelt Jean-Luc. (Phebe Somers)
Scholier Wout (12): “Voor het eerst alleen per trein naar school”
Voor Wout Callant, die met zijn ouders Dries (37) en Kathy Declercq (41) en broer Ward (9) in Ingelmunster woont, wordt het nieuwe schooljaar er eentje vol nieuwe ervaringen. De 12 jaar jonge kerel ruilt de basisschool Het Wonderbos in zijn thuisgemeente in voor het Roeselaarse VTI, waar hij het eerste jaar Stem Algemeen zal volgen. “Best spannend”, glimlacht hij. “Maar ik kijk er ook wel naar uit. Het wordt een volledig nieuwe start in een nieuwe omgeving. Ik ben de enige van mijn klas in de lagere school die naar Roeselare trekt, maar dat schrikt me niet af. Morgen (zaterdag 28 augustus, red.) is er een kennismakingsdag en daar zal ik mijn nieuwe klasgenoten al een eerste keer leren kennen.”
De trip richting schoolbanken zal Wout vanaf nu per trein maken. “Dat wordt misschien nog wel het meest uitdagende”, knipoogt de jongeman. “Gelukkig sporen twee neefjes ook richting VTI van Roeselare, zij zullen me wel wegwijs maken. En duimen dat ik mijn treinabonnement niet verlies!”
Naast de algemene vakken, zal Wout ook vier keuzevakken volgen: virtual reality, crossfit, digi art en mindcraft. “Zo zal ik onder andere mijn eerste stapjes in de programmeerwereld zetten en een groot deel van de lessen zal ook met behulp van een laptop verlopen. Het enige waar ik me nog wat op moet voorbereiden, is dat ik vanaf nu écht zal moeten studeren. Wiskunde is mijn minst geliefde vak. Ik kan het best goed, maar die cijfertjes maken me soms moe. Ik zal hoe dan ook mijn uiterste best doen. En gelukkig hoeven we dat mondmasker niet meer de hele tijd te dragen. Als zesdeklasser moesten we die nog constant over mond en neus hebben, nu zal dat enkel nog nodig zijn wanneer we ons in de klas zelf bewegen. Een verademing, letterlijk en figuurlijk.”
Gelukkig hoeven we dat mondmasker niet meer de hele tijd te dragen
Hoewel Wout nog maar 12 is, heeft hij al een duidelijk beeld hoe zijn professioneel leven er binnen enkele jaren moet uit zien. ”Het liefst zou ik in de securitysector actief zijn of de militaire weg inslaan. Maar laat me maar eerst mijn eerste jaar in het middelbaar starten. Ik zie wel wat er allemaal op me afkomt.” (PVH)
Schoolcateraar Esthio: “Hopelijk zijn we vertrokken voor tien drukke maanden”
Brecht Vervaeck (37), zaakvoerder van de Harelbeekse schoolcateraar Esthio, kan niet wachten tot het 1 september is. “Na drie magere jaren zijn we nu klaar voor de jaren van hoop”, zegt hij. “In 2018 werden we met een salmonellabesmetting geconfronteerd (waarbij de fout niet bij het cateringbedrijf lag, red.) en dan kwam de coronacrisis op ons af. Maar vanaf volgende week leveren we weer 16.000 vers bereide maaltijden per dag in tal van scholen in Oost- en West-Vlaanderen. Onze om en bij de zestig mensen zijn helemaal klaar om in onze keukens het beste van zichzelf te geven en met ons 25 voertuigen tellende wagenpark alle maaltijden netjes op tijd te leveren.” Starten doet Esthio met de klassieker onder de schoolmaaltijden: macaroni met hesp en kaas. “Iets wat heel wat kinderen maar al te graag eten”, glimlacht Brecht. “En hopelijk werpt de grootscheepse vaccinatiecampagne haar vruchten af. Een nieuwe lockdown wensen we immers niemand toe.” (PVH)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
