Oostduinkerkse nightlife-fotograaf schoolt zich om tot natuurkundestudent

Wouter Verheecke
Wouter Verheecke Medewerker KW

Maxime Byttebier verwierf de voorbije jaren naam en faam als nightlife fotograaf ‘Nachtschaduw’. Door corona vielen dit voorjaar al zijn opdrachten weg, wat hem deed nadenken over waar hij nog goed in is. “In het middelbaar kreeg ik niet veel wiskunde, maar de voorbije maanden dook ik volop in de cursussen. Na zeven maanden zelfstudie, start ik maandag aan de opleiding Fysica & Sterrenkunde aan de UGent.”

Maxime Byttebier (28) is geboren en getogen in Kortrijk, verhuisde naar Oostduinkerke en Loppem, en woont nu bijna een jaar alleen in Gent. In zijn middelbare schooltijd was Maxime erg zoekend over wie hij is en wat hij wil. “In het eerste middelbaar maakten mijn leerkrachten mijn ouders duidelijk dat ASO niets voor mij was en dat ik nooit een diploma in het hoger onderwijs zou behalen. Daarom schakelde ik over naar KSO, voor architecturale vormgeving en humane wetenschappen. Dat was echter allebei niets voor mij. De derde graad werkte ik daarom af in het atheneum in Kortrijk, waar ik op aanraden van mijn ouders voor economie-moderne talen koos. Zelf had ik liever een richting met zes of acht uren wiskunde gehad, maar zij drongen er op aan dat ik op safe speelde”, vertelt hij.

Op vrijdagmorgen zat Maxime echter als ‘vrij student’ in de fysicalessen van de wetenschapsrichtingen en hij kopieerde de cursussen van wie acht uur wiskunde kreeg. “Mijn sterkste vak was aardrijkskunde en dan vooral astronomie, waarvoor ik honderd procent scoorde”, herinnert hij zich. Ook zijn verdere studies waren echter een lastig traject. “Met mijn drie uur wiskunde was een wetenschapsrichting per definitie uitgesloten. Aanvankelijk koos ik voor Toegepaste Architectuur aan Howest in Brugge, maar dat was te praktijkgericht, terwijl vooral blokvakken mij liggen. Uiteindelijk behaalde ik mijn bachelordiploma in Cultuurmanagement, wat meer in de lijn lag van mijn fotografieproject.”

Festivals en clubs

Op zijn 21ste ging Maxime namelijk aan de slag als fotograaf op dancefestivals en in tal van clubs en dancings. In 2017 en 2018 won hij zo de Elektropedia Award voor ‘Best Nightlife Photographer’. De jongste jaren kreeg hij zelfs boekingen tot in het buitenland, voornamelijk in het queer milieu en de underground scene. “En dat terwijl ik nooit een fotografiecursus gevolgd heb en ik zelfs lijd aan nachtblindheid. Die zwakte boog ik echter om in mijn sterkte. Tot voor kort had ik dikwijls drie boekingen per weekend, maar in februari was mijn agenda plots helemaal leeg, door corona. Tegelijk vond ik geen uitdaging meer in de fotografie. Mijn vrienden trouwden en kregen kinderen, maar ik was constant aan het toeren en leefde volop voor mijn job. Dat zette mij allemaal aan het nadenken. Corona was voor mij dus een echte eyeopener!”

Zelfstudie

Zeven maanden lang stortte Maxime zich volop in de wiskundeboeken, om zich via zelfstudie tot op het niveau te brengen van een student die acht uur wiskunde kreeg. Zijn opzet: zich in september inschrijven voor de opleiding ‘Bachelor of Science: Fysica & Sterrenkunde’ aan de universiteit. Daar is hij alvast in geslaagd, want maandag start voor hem het academiejaar. Na drie bachelorjaren, volgen er nog twee masterjaren.

“Velen stellen zich geen vragen over wat er zich zo ver boven hun hoofd afspeelt, maar mij heeft het altijd enorm gefascineerd. Ik heb mij dan ook nog nooit zo goed gevoeld, al begint het nu pas. Ik wil een jaar lang alles op alles zetten, om te zien of ik dit aankan. Ik wou absoluut mijn kans wagen, om zeker geen spijt te krijgen indien ik het niet had gedaan. Tegelijk wil ik ook mijn gelijk bewijzen bij degenen die mij destijds onderschat hebben en mij in een richting hebben geduwd waarin ik duidelijk niet gelukkig was. Maar mijn grootste doel is om die complexe materie te beheersen. Ik wil over vijf jaar mijn masterdiploma behalen en dan misschien zelfs nog doctoreren, om zo anderen te kunnen begeesteren”, vertelt hij.

Studentenleven

Maar wat als hij daar niet in slaagt? “Dat is voor mij geen optie. Ik neem een groot risico door mijn job volledig op te geven. Zo geef ik mezelf weinig ruimte om te falen: ik moet er dit jaar meteen door zijn. Mijn grootste struikelblok is mijn onzekerheid, omdat ik heel goed besef dat ik niet de juiste opleiding meekreeg voor deze studies. Vorige week volgde ik echter al een zomercursus met enkele medestudenten en daar kreeg ik het gevoel dat ik nu echt op mijn plaats zit tussen die bollebozen. Het valt op dat zij stuk voor stuk heel gemotiveerd zijn en perfect weten welke richting ze uit willen. In mijn eerdere opleidingen was dat helemaal anders”, stelt Maxime.

Hij is weliswaar tien jaar ouder dan hen, maar wordt niet scheef bekeken. Het studentenleven is overigens niet meer aan hem besteed. “Ik heb elke club van binnen en buiten gezien, dus dat interesseert mij niet meer. De voorbije maanden zat ik telkens zo’n negen uren per dag met mijn neus tussen de boeken en ik weet dat ik hard zal moeten werken om te kunnen slagen. Maar ik ben alvast heel enthousiast om aan de studies te beginnen!”